Grizelda

Pagod akong umupo sa tabi ng puno. Naririto ako ulit sa gitna ng kagubatan. Napabuntong hininga ako. Hindi ko naman alam kung saan ako tutuloy. Habang wala pa akong nahahanap na matutuluyan ay sa gitna ng gubat ang takbo ko palagi nito. Sanay naman ako, ilang taon din ako naging ganito.

Sumandal ako sa puno at tinignan ang madugong kalangitan. Ang daming nasa isip ko. Ang daming tanong, andami kong gusto alamin. Yung sword. Hinding hindi naalis sa isip ko yun, minuminuto ay parang tinatawag ako nito. Yung Hari at Reyna, o kilalang Yvaine at Maverick, I have a weird feeling that I know them. Tapos dumagdag pa yung babae kanina na halos kamukha ko kahit pangalan.

My first name is Kierstyn...

We have the same hair color. A different and unique color. Silver.

The violet and silver eyes, this scary eyes.

and the name Kierstyn.

Hindi ko maramdaman kung kamag anak ko siya. Sa pakiramdam ko ay hindi. Wala akong naramdaman na ano mang connection sakanya.

Naramdaman ko lang ay pagtataka. Paghihinala. Gustong gusto ko alamin kung sino ang babae 'yon.

Napabuntong hininga ako. Hindi ko dapat inaalala ang mga bagay na ito. Nandito ako para alamin kung sino ang pamilya ko. Pero bakit kating kati ako alamin ang lahat ng bagay sa lugar na 'to?

Napatawa nalang ako. I will never be one of the savior in this goddamn town. I don't care about anyone, I only care about myself. Bumuntong hininga ako uli at ipinikit ang mata. I need a fcking rest. Hindi ko alam ano mangyayari bukas pero gagawin ko ang lahat upang malaman kung ano ba talaga ang gusto ko malaman.

Sa ilang segundo na nakapikit ko ay bigla akong may naalala. Napadilat ako at napaayos ng upo.

Yung gallery sa palace.

The painting of a woman savior.

Napabuka ang bibig ko at napatulala sa kawalan nang may marealize ako. Fck. Hindi ko sigurado. I need to see it again.

Tumayo ako at mabilis na tumakbo kung saan ang sakayan ng bus papunta sa Palace of Silven. Dang it. I need to make sure. Hindi mawawala sa isip ko to kapag hindi ko nakita ulit yung painting...

Hingal ako nang makarating ako sa flying bus station. Pero hindi ko alm kung tutuloy pa ba ako o aatras nang makita ko si Killian na may mga iba pang kasama. Sa tingin ko ay hinihintay nila ang bus. Fck. Hindi pa naman niya ako nakita kaya pwede pa akong umatras pero shit, kailangan ko makita ulit yung painting.

Damn. I will just act like I don't see him.

Medyo lumayo pa ako at sinigurado na hindi niya ako makikita. Dang it, ayoko muna guluhin niya ako. Ayaw ko nang may kasama o may nakabuntot saakin.

I don't know about me but hindi ko mapigilan na tignan sila, may kasama siyang dalawang lalaki at dalawang babae, yung isang babae ay yung kanina na pinabantayan ako. Tsk.

Dahil sa pagtingin ko sakanila ay napatingin ako sa katabi ko. Oh damn it.

Ilang siya tumingin saakin at hindi alam kung ngingitian ako o magsasalita siya. Pero sa huli pinili niya magsalita. Iniwas ko ang tingin ko sakanya at inabangan nalang ang bus.

"H-hey." Hindi ko siya pinansin. Hindi ko naman siya kilala, at kahit kilala ko hindi ko din siya papansinin. Siya yung lalaki kanina na kausap ko sa Ball. Siguro ay napansin niya na ayaw kong makipag usap kaya hindi na nasundan ang pagsalita niya.

Ano kaya ginagawa nito dito? Nah, I'm sure pupunta rin siya sa Palace, but why? Yeah, He have a ring. Pero ano gagawin niya doon? I rolled my eyes, psh, as if I care.

"Zelda?"

Oh fuck.

Hindi ko na sinubukan pang umiwas o tumalikod. Tinignan ko nalang siya na parang wala lang, Lumapit siya kaunti saakin hindi naman kasi sila ganun kalayo.

"Hey, saan ka nanggaling?" Tanong nito.

"Naboring ako sa ball." Maikling sagot ko nalang. Napatingin siya sa katabi ko.

"Kyzer, right?" Tanong nito. Napakunot ang noo ko. Bakit ba lahat nalang feeling close 'to?

Tinignan ko yung lalaki na pangalan daw ay Kyzer. Tumango siya ka Killian. "Y-yes." Tinignan ko siya mabuti. He really looks familiar. Pero wala naman akong kilala na Kyzer.

Inalis ko nalang ang tingin sakanila, napansin ko sa gilid ng mata ko na nakatingin saamin yung apat na kasama ni Killian. Problema nila?
Pero hindi ko yun pinansin. Tsk. Drama.

"Buti pumunta ka dito. Hindi ko alam bakit ka biglang nawala kanina eh, wala ka pa naman matutuluyan. You can take a rest sa Academy. Since you have a ring, pwede ka munang tumuloy dun." He said with a smile. Nakakairita talaga yung pagiging mabait niya.

Tumango nalang ako. Pwede naman pala tumuloy dun, but I don't think it's a good idea. Well, let's see. Baka marami akong malaman kapag nagstay ako dun.

"Wala pa ba yung bus?" Tanong ko. Tinaasan ko siya ng kilay nang makita kong nakangiti siya saakin. "What?!"

"Told you, that bus is fun." He said. Huh. Wtf. He is so weird! "Come on, I will introduce you to my friends." He said to me. "Come with us." He also said to the boy named Kyzer.

"Go. I don't want to." Sabi ko sakanila. Damn it. I don't want friends.

"You will live here now, you need friends."

Napatawa ako. Tinignan ko si Killian. "I am surviving for almost 20 years without family, without anyone and you think I need friends? Stop making me laugh."

Nagkibit balikat siya. "Well sometimes, friends are the family." Psh. Here we go again, to his amazing words. Insert sarcastic to that.

"I don't need them both." Malamig na sabi ko. Nagkibit balikat nalang siya at inaya nalang si Kyzer sa mga kaibigan niya. Hindi naman sila ganun kalayo kaya narinig ko sila.

"This is Kyzer. He is a new comer and soon he will be one of us. I'm sure you already know Tessa." Pakilala nito duon sa lalaki. "And this is Archibald and Maurice."

"H-hi." Sagot ng lalaki.

I rolled my eyes. That is so fucking ugh. I don't like that kind of Introduction. Mga nakilala ko kasi lalo na sa mga street fights ay nalalaman ko pangalan nila kapag naglalaban kami. And that's the kind of Introduction I want. That's so boring as fuck.

But well, I don't want to meet them also.

"And there is Zelda. She also have a ring. She doesn't really want to talk, so bare with her. But still be close with her, hindi rin makakatiis yan."

I rolled my eyes to what I heard from Killian. This guys is really annoying. Fuck, sa wakas dumating na din yung Bus. Pagkahinto ay agad na akong sumakay. They're all annoying.

May kailangan pa akong gawin at makita kaya wala akong oras sa mga ganyan nila.

Ilang minuto lang ay nakarating na kami sa Palace of Silven. Hinintay ko lang bumaba ang lahat bago ako bumaba. Nairita ko nang makita ko na parang may hinihintay pa sila Killian sa labas ng Bus. I don't want to assume but I think ako ang hinihintay nila. Mabilis at walang halata akong nakisama sa nagkukumpulan para hindi nila ako makita.

Mabilis akong pumunta kung saan yung aisle na punong puno ng litrato. The Gallery. Hindi ko alam bakit andaming pumunta dito sa palace ng ganitong oras pero hindi ko na inintindi yun.

Nang makarating ako, napansin ko na kaunti lang naman ang tao. Bilang lang silang mga narito. Sabagay hindi siguro ganun kadami ang tao dito dahil sa sinabi ni Killian ay hindi lahat pwedeng makarating dito sa palace.

Hinanap ko kung nasaan ang nakita ko dati na Painting ng isang savior. Sabi ni Killian ay kapag tignan mo ang mga Litrato minsan ay may lumalabas na message. Which is naniwala ako dahil may lumabas noon na message nung tinignan ko ang Aetherius Sword.

Nang makita ko na ang painting ay dahan dahan ko tong nilapitan at tinignan. Hindi nga ako nagkakamali. Puti ang buhok nito at mayroong kapareha din ng kulay ng mga mata ko. Hindi ko alam ang dapat na maramdaman.

Hindi ko alam bakit ang bilis ng tibok ng puso ko. Ngayon lang ako nagkaganito. Hindi ko maintindihan nararamdaman ko.

Even though na painting lang ito. Hindi parin na maitanggi na ganito ang ineexpect nilang itsura ng Savior.

Kaya pala andaming naghahanap saakin. Madaming gustong patayin ako. Naalala ko yung mga lalaki na nakasuot nang cloak na kulay berde. Nabanggit nila na Kulay silver ang buhok nang hinahanap nila. Hindi naman sila nagkamali nang napuntahan dahil iniba ko lang naman ang kulay ng buhok ko noon.

Nakatitig lang ako sa Painting. Hindi ko alam kung dapat ba akong maniwala. Pero hindi ako tanga. Malakas ang pakiramdam ko na tama ang naiisip ko.

Napatingin ako sa hawak na sword ng babae sa painting. The Aetherius Sword. That's why it's calling me.

Fuck. I don't know what to do.

Hindi pa ako sigurado pero damn it. Kung totoo man ito. Ayokong maging tagapagligtas nila.

Pero sino yung isang babae na kamukha ko? Baka hindi ako ang nasa painting na ito? Hindi kaya yung totoo ay yung babae 'yon?

"Are you a new comer?"

Napatingin ako sa nagsalita. Nagulat ako nang makita ko ang reyna. Pero agad ko din itong tinanggal at isineryoso ang mukha ko.

"Yes." Maikli kong sagot.

Ngumiti siya saakin at lumapit pa. Ayokong ipahalata pero napakaganda niya talaga. Mukha siyang dyosa na mahihiya ka nalang kapag nilapitan ka. But with that face, I think I saw it already. Tinignan niya ang painting kaya nabalik din ang tingin ko doon.

"She's beautiful, right?" She said with a smile. Hindi ako sumagot. "Even if it's just a painting. I know that she grew up beautiful."

"Is she your daughter?" Hindi ko alam bakit ito ang pumasok na tanong sa isip ko.

Mahinhin siyang tumawa. "No, no... She is a daughter of my great friend." She answered.

Napakunot ang noo ko. "Who is that friend?" Walang pag iisip na tanong ko. Napatingin ako sakanya nang hindi siya magsalita.

She just smiled to me and.."Join me for a cup of tea?" She asked.

Fck. Ang weird talaga ng mga tao dito.

Who I am to refuse right? She is a Queen. At isa pa, baka may malaman ako. Kaya sumunod ako sakanya kung saan siya papunta.

Nakarating kami sa isang balcony. It looks like a garden. There is so many flowers and leaves. Madilim na pero kita padin ang ganda dahil sa mga ilaw na ibang klase ang disenyo. Mayroong bilog na table at dalawang upuan. Nakaready na din ang pang Tea.

Napataas ang isang kilay ko. Mukhang ito ang gawain nito dito sa Palace.

She smiled at me. "Sit down."

Gusto ko siyang tarayan dahil sa pagsabi niya, well hindi naman masungit pagkasabi niya but I don't like how they command me like that.

Hindi nalang ako nagsalita at umupo doon sa harap niya. Siya naman nag asikaso na maglagay ng inumin sa maliit na tasa.

"This is really great. After a long time, may kasama na ako ulit dito." She smiled at me again. Inilagay naman niya sa harap ko ang tasa. "Sorry. Madalas kasi kasama ko ay si Mave. Gusto ko din minsan may kasama na babae."

Hindi ko inintindi ang sinabi niya. Sige mag enjoy siya, pero hindi ako mageenjoy. Bakit ba lahat ng nandito ay nagaact na ang friendly nila? Psh.

Ininom na niya ang nasa tasa, ako naman ay hindi ko pa ginagalaw dahil wala akong tiwala sa mga ganito. Kahit na reyna pa siya.

"You don't want to drink it?" Sabi nito nang matapos uminom.

"Later." Maikling sabi ko.

"I see you're not talkative, huh?"

Hindi ako sumagot. Ano ba gagawin ko dito? Bakit nga ba ako sumama, hindi ko naman ugali yung ganito. Pero pakiramdam ko ay may gustong alamin ang reyna na ito, at hindi nga ako nagkakamali.

"Okay hindi na ako magpapaligoy. You saw her, right?"

Napakunot ang noo ko sa tanong niya. Is this about the one who look like me?

"What are you talking about?" I asked.

"Nakita kitang nakasilip kanina. Did your curiosity leads you to that painting? Because of her?"

Hindi ko alam ang sasabihin ko. She have a point. Tama naman na nacurious ako doon sa babae pero hindi yun ang dahilan ng pagpunta ko dito at pagtingin doon sa painting.

It's about me.

Tinignan ko ang Reyna. "Is she the girl on that painting? The savior?"

"It's possible. But I still need to make sure."

Napansin ko ang pag iba ng aura niya. She is not sure. She's not believing her.

"Nung lumapit siya saakin may iba akong naramdaman. For a second, I think it is really her. But when I said her name, she agreed and because of that I had a second thought."

Napakunot ang noo ko. "What do you mean?"

"Everybody knows that the savior name is Kierstyn. But we're not calling her that name since it is the request of Genevieve."

I don't know why I became furious when I heard the name Genevieve.

Who is Genevieve?

Why does it have a big impact to myself?

"Sorry. You still don't know anything. Don't worry. Once you enter the Silver Ring Academy, you will know everything." Napansin niya sigurong nagiba ang reaction ko. "That's why you have a Ring. You are one of the Savior. You'll save so many from wars." Hinawakan niya ang kamay ko.

"I can feel the magic inside you. It's time for you to embrace it." She smiled.

Wala akong maintindihan sa mga sinasabi niya. Ang gulo ng utak ko. Madami ang nasa isip ko dumagdag pa ang isang pangalan.

Parang sasabog na ang utak ko sa dami kong nalalaman na hindi ko maintindihan. Kailangan ko malinawan. Napatingin ako sa Reyna nang may itanong siya.

"What is your name?"

Tinignan ko lang siya. Hindi ko alam kung dapat ko bang sabihin ang pangalan ko. Ano ang dapat kong ipakilala sakanya? Grizelda? Kierstyn?

Fuck. Napakagulo.

"I'm sorry, Queen Yvaine. But I think I need to go." Sabi ko at tumayo na bago pa ako umalis ay nagsalita siya.

"Just call me Yvaine. Thank you for your time." She said with a smile.

Tinignan ko lang siya at tinalikuran na. I don't know what to act infront of her. Magulo ang isipan ko. Gusto ko muna magpahinga. Masyadong madami ang pumapasok sa isipan ko.