Killian

I don't know what comes on me to did this to her. Damn it. I messed up. Hindi ko lang kasi nagustuhan ang sinabi niya na hindi siya interesado na tumulong sa mundo namin.

I mean, i know. I can't blame her. She doesn't know anything. She didn't experience what we experienced here. Masyado akong nadala, nasabihan ko pang makasarili siya.

Dang it. Hindi mawala sa isip ko ang nakita ko sa mga mata niya. I can see pain. Fck. Nakita ko din kung paano at kung gaano na kagusto lumuha ng mga mata niya. Gusto kong sabunutan ang sarili ko dahil sa ginawa ko. Hindi ko na sana sinabi ang mga 'yon. I just want to explain to her pero napasobra ata ako.

Aalis na sana ako para hanapin shit i still don't know her name. Bigla akong tinawag ni Sir Larry, the fire teacher of the Academy.

"Where are you going, Mr. Killian? We still have so much to do. They are is so many of then to transfer in the Academy. We need to choose who is deserving and determined to be part of the members." He said. Tinignan namin ang mga naka received ng ring. I think nasa 12 sila, yes sa amin ay madami na 'yon. Dahil kadalasan ay lima lang pinakamarami ang bagong nakakapasok sa Academy.

"Sir. The ring already chose who is deserving to be the part of our members. Wala na po tayong magagawa kung ganyan sila karami." Tumingin ako kay Sir Larry. "Sa tingin ko naman ay malaki din ang maitutulong nila para sa mundo natin." Saad ko.

Bago pa siya muli magsalita ay nagsalita na muna ako. "I'll comeback sir, i just need something important to do." Mabilis kong sabi at umalis na. Hindi ko mapigilan ang mahinang pagtawa. Paniguradong malalagot nanaman ako nito kapag nagkaroon na ng pasok sa Academy.

Hindi ko alam saan siya hahanapin. Pero siguradong madali lang siya mahanap dito sa palasyo dahil hindi naman ganun kalawak dito at isa pa, wala siyang alam sa lugar na 'to. Kaya paniguradong babalik at babalik siya kung saan siya naroroon kanina.

Maraming tao ang nasa palasyo ngayon dahil sa mamayang gabi na ball. It is a Pre party for the new comers. Pero hindi iyon gaganapin dito sa Palasyo. Hindi kasi lahat ay pwedeng makapunta dito, naka hidden place kasi ang lugar na ito upang maging ligtas sa mga kalaban at ipinagbabawal din iyon dahil hindi lahat ng tao dito ay mapapagkatiwalaan o hindi sigurado na kung sila ba ay hindi makakasama dito sa itaas. Ngunit kumukuha sila ng mga gamit dito sa palasyo upang dalhin at ayusin sa Field sa baba para mamayang gabi.

Pumunta ako kung saan nagmeeting kanina para sa mga new comers pero walang ibang tao dito kundi mga kawal at mga katulong sa palasyo. Napabuntong hininga ako. Masyadong delikado para sakanya na wala pang alam na mag-isa.

Tinignan ko ang invitation na hawak ko. Hindi siya makakapasok sa Ball mamaya kung wala siyang ganito. Hindi naman lahat ay imbitado. Masyadong magulo kung lahat ay iimbitahin, ngunit lahat ng bagong salta dito sa mundo ay imbitado. It's their party after all.

"Sorry..." Napatingin ako sa nakabangga ko na lalaki. He looks lost. And innocent. Napakunot ang noo ko. He is a new comer.

"It's okay man." Sagot ko. "May hinahanap ka ba?"

"A-ah. Nawala kasi ako sa mga kasama ko kanina." Mahinang sabi nito. Napatingin ako sa daliri niya. He have a ring. Does it mean na he has a strong magic?

I'm not being judgmental. But he looks weak as a man. Mas matapang pa ata aura ni...damn! Bakit kasi hindi ko alam ang pangalan niya?

"You can ask some servant there to lead you where the other is. Say that it is my order. Killian is the name." I said and half smiled to him. Itinuro ko kung saan ang mga kawal na pwede siyang humingi ng tulong. Kahit na gusto ko siya tulungan kailangan ko pa mahanap ang babae na 'yon.

"S-salamat." Sabi niya at mabilis na lumakad.

"Wait." Tawag ko sakanya. "What's your name?" Tanong ko. Natutunan ko na kapag may nakikilala ako ay tanungin ko agad ang pangalan para hindi ako mukhang timang na hindi alam ang pangalan ng mga nakakausap ko, tsk tsk.

"Kyzer." He half smiled. Well then. A new boy to train.

Tumuloy na siya sa pagpunta sa kawal at ako naman ay itinuloy na ang paghahanap sa babaeng malapit ko nang malaman kung ano ang pangalan... Tss.

Grizelda

Idinala ako ng mga paa ko sa isang Garden. By the looks of it i can really say na this is a Garden. Many different flowers, and leaves. It is really pretty up here. The sky is setting, and it is so beautiful, malapit na mag gabi. If sa baba ay hindi mo malalaman kung gabi na ba o umaga pa dahil sa pulang ulap dito sa taas ay hindi ganoon. It's just like a normal clouds and sky.

Naupo ako sa tabi ng puno at sumandal. I don't know what to do in my life. Hindi ko na nga maintindihan ang sarili ko kung bakit pa ako tumuloy sa ganitong sitwasyon eh kung maayos naman na ang pamumuhay ko sa labas ng mundong ito. Tahimik na ako at kaya kong alagaan mag isa sarili ko.

Ngunit wala na ako magagawa. Naririto na ako at hindi na muling makakalabas. After the incoming war, i will be curse too. Kaya't mabuting panindigan ko nalang kung ano nga ba ang pakay ko sa mundong ito.

Naalala ko ang sinabi ni Killian. Ha, it's about saving and being a savior. Napailing ako. Saakin nga kahit sino walang nagtangkang iligtas ako. Kasi kung meron bakit mag isa ako? Why i am so freaking alone and homeless? Marami na akong napagdaan. I used to be hurt by people when i was a child, physically and emotionally. They beat me as if i did something wrong to them. I'm so innocent and weak back then, but no one save me.

Siguro nga kung mahina padin ako hanggang ngayon at kung hindi ko kayang lumaban patuloy akong maaapi. If nobody got me, i got me. I don't need anyone. But hindi ko nga alam kung sasaya pa ba ako sa buhay kong 'to.

I took a deep breath. Tinignan ko nalang ang langit. So beautiful. I hope everything ends in a beautiful way. Nawala sa paningin ko ang pagbaba ng araw nang may humarang. Tinignan ko kung sino ito at nagsimula nanaman akong mairita kung sino ang nakita kong nakangiti saakin.

Like hello? We just fight and i need peace! And silence!

"Hi." Inalis ko ang tingin ko sakanya. He really knows how to piss me off.

"What do you want."

Napatingin ako sa ibinihigay niya sakin. It is a Gold envelope. I raised my one eyebrow to him. "What's that?" Tanong ko pero hindi ko inabot ito.

"It's an invitation. There is a ball tonight for the new comers." He answered.
Mabilis kong tinanggap ang invitation at binuksan ito.

You're invited to the Pre party for the New Comers!

8 pm at the Grassland Field

Please wear a Ball gown for women
And a Suit for men

That's all it says. It's just a simple invitation. Napatingin ako sa lalaking nasa harap ko pa din. "Where the fvck i can find a freaking ball gown?"

I need to attend this ball! Maybe i can find answers there. It is a party. For sure, the Queen and King will show up right?

"As an apology for earlier...I can show you where to find ball gowns. And don't worry it's my treat." He said. He is shy. What the heck? May ihihiya pala 'to? Nah, im just kidding. He's attractive though, a little.

I raised my eyebrow to him. "Well then. Show me." He smiled and i just rolled my eyes to him.

"Woah, wait up. You didn't said that we're going to ride again that freaking crazy bus?!" Sigaw ko nang makita ko kung ano ang nakikita ko sa di kalayuan. It is the flying bus! Again!

"You can't ride anything except that bus, milady. We don't have a choice." Rinig ko sa boses niya na natatawa siya. Ugh! I hate this! "Don't worry. You're safe with me." He said smiling. And suddenly i want to puke. What is he saying?

"No. I am safe with me. Only me. Let's go. I am fvcking ready to ride that stupid bus." Matapang na sabi ko at naunang maglakad papunta sa Bus. This is only a Bus! Why would i fvcking be scared? Duh.

Nakapasok na kami sa Bus. Nakaupo na ako at hindi na ako sa tabi ng Bintana. I hate this bus. Bakit walang harang ang bintana, eh masyado na tong delikado kapag umaandar? The one who invented this are crazy!

"Here. Let me help you." Narinig kong sabi ng katabi ko dahil nahihirapan nanaman ako ikabit ang napakaraming lock na seatbelt ng bus na 'to.

"Nah. I got this." I said and still tried to lock the seatbelt, but i can't!

"It's not bad to ask for help sometimes, you know." Sabi niya at siya na ang nagkabit ng seatbelt. Pinabayaan ko nalang siya dahil masyadong malapit ang mukha niya saakin, baka kung mag inarte pa ako ay may iba pang mangyari. Natapos siya sa pagkabit ay tumingin siya saakin. "If you are scared, i am just here beside you." He smirk.

"Oh jerk, stay away." Pagtaray ko sakanya. He just laugh.

"Please wear your seatbelt and hold on. This will only take 5 minutes."

I rolled my eyes when i heard that again. Great!

"Are you okay?" Napatingin ako ng masama sakanya. Really? Sa tingin niya magiging okay ako sa pagsakay ng bus na 'yon?

"I'm fine." Sabi ko at umayos ng tayo. Kakababa lang namin sa Bus at ito ako ay medyo nahilo. Damn that bus! "So where are we going now?" I asked.

"There are two stores for clothing here. The one is a styles from renaissance period and the other is...well modern clothes like the outside. Some trendy stuffs like that." He is not sure to what he is saying. But i get it. I rolled my eyes.

Napabuntong hininga ako. Fck. I hate shopping. "Bring me where there are no cute outfits or whatever."

Napakamot siya sa batok niya. "Well. I don't know what you are saying. Maybe we can go to that 2 shops and find what you like. I'm just here to pay." He said, I don't know but i want to laugh. But i didn't, duh.

Una naming pinuntahan ang renaissance clothing, and wala akong nagugustuhan simula pagpasok palang namin.

"This is what I'm saying! I think this is the ball gown they're talking about in the invitation." Sabi nitong kasama ko. Marami din ang naghahanap na mga gown dito, nakikita ko pa yung iba sinusukat nila and err, I'm not a fan of old fashion. Masyado silang balot na balot and sa tingin ko mahirap ang gumalaw diyan.

"Let's go to the other store." Sabi ko at nauna maglakad. Nakita ko pa ang pagtataka sa mukha niya pero sinundan pa din naman ako.

Nang makarating kami sa isang store ay napangisi ako. This is my fvcking style! It is a clothes from outside. Pumunta ako kung saan ang mga gowns at naghanap ng magandang isusuot.

May nagustuhan akong tatlo. It is all black. Hinanap ng mata ko ang lalaking kasama ko at nakita ko siya sa di kalayuan na nakaupo sa bench at seryoso ang mukha. But for me, I think he is bored. Nagkibit balikat nalang ako at pumasok sa fitting room.

Sa tatlong sinukat ko ay itong isa ang pinaka nagustuhan ko. It is an elegant v neckline spaghetti strap. It is satin and has a slit. Yung slit niya na umabot hanggang sa legs ko. Napangisi ako. This is the kind ko gowns i like, hindi yung mga pang renaissance, kapag suot ko yun para akong dalaga na naghihintay lang sagipin ng prinsipe and I don't like that. I want to be a woman that can save her fucking self.

Lumabas ako ng fitting room na suot ito. Linapitan ko si killian at napansin naman niya ako. Tinignan niya ako ulo hanggang paa at nagsalita.

"That's the one you're going to wear?" Kunot noo niyang tanong.

Tinaasan ko siya ng isang kilay. "Yes."

"Pero hindi yan ang required na gown." Sabi niya.

Linagpasan ko siya. "Oh I don't care." Sabi ko at lumakad palabas ng store, ramdam ko din ang tingin ng iba saakin. Narinig ko pa ang 'wait up' ni Killian pero hindi ko na pinansin, siya naman magbabayad.

Sa totoo lang, sinuway ko nga ang required na gown. It is supposed to be a Ball gown. Pero ang suot ko ay long gown. Nagkibit balikat ako, hindi naman ako pupunta dun para makisaya, maghahanap ako ng mga pwedeng kailangan kong malaman.

Niyaya ako ni Killian kay Aunt's Luna Diner. Una ay ayoko pa dahil makikita ko nanaman yung babae pero wala din ako nagawa dahil may dalawang oras pa bago magsimula ang party at wala siyang ibang sinuggest kundi sa diner.

Tinignan kami ng babae or should i say Aunt Luna. Bahagya siyang ngumiti saamin nang makita niya ang ayos namin kahit si Killian din kasi ay nakahanda na, nakasuot siya ng parang pang prinsipe, napatawa nga ako dahil hindi ko aakalain na may iaayos pa pala siya.

"I see. You're going to the ball?" She said.

"Yes, Aunt luna. Can we stat here for a while? We still have 2 hours." Killian said with a smile.

"Of course." Sabi ni aunt luna at hinatid kami kung saan pwedeng umupo. "You want something to eat?" She asked us.

Tinignan ako ni Killian. "No, I'm fine." Sabi ko sakanya at iniwas ang tingin sakanila. Tinignan ko ang itsura ng Diner. Wala naman pinagbago, it is a retro style.

"Just give me Strawberry milkshake, Aunt luna." Narinig kong sabi ni Killian.

"Ayaw ni Aunt Luna na tumatanggi sakanya." Napatingin ako kay Killian, sinabi niya yon' nang hindi nakatingin saakin.

"I'm here to find answers not to have friends."

"I'm just saying that it is not bad to be nice."

Bumuntong hininga ako. "Aalis nalang ako kung palagi mo lang ako sesermunan." Tinignan ko siya. "We're just strangers, okay? So don't tell me what to do." Mariin kong sabi.

"For me, you are a stranger. But me to you? I'm not. You know my name, I don't know yours." He said and smiled to me. It's like he wants to know my name. Ngayon ko lang naalala na ilang oras na kami nagkakasama pero hindi niya padin ako kilala.

"You don't have to know."

"Oh I need to know, milady! because you can't come back now on the outside and I am the only one who can help you find answers. Just accept it, you are part of the mess now." He said at inabot ang milkshake. "Or if you don't really want to say, I can keep calling you milady or maybe some sweet endearments? Hmm? Baby? Cupcake? Honey? Sweetheart—"

"Just call me Zelda." Mariin kong sabi dahil nandidiri na ako sa mga sinasabi niya.

Tumingin siya saakin at masayang ngumiti. "Cute name huh?"

What the fvck? Did he just said my name is cute? WHAT? You ass! Sinamaan ko siya ng tingin.