《139》
*Podczas odbudowy Casity*
Bruno: *Patrzy na Luisę, którą widział ostatni raz gdy sięgała mu do biodra i prosiła go o przejażdżki na barana przynajmniej raz w tygodniu*
Luisa: *Patrzy na swojego Tio, którego nie widziała od dekady, i który podczas nieobecności zyskał reputację straszydła, ale wygląda jak mały kotek*
Luisa: Prawdopodobnie mogłabym cię podnieść bez moich mocy
Bruno: Prawdopodobnie na pewno
*Później*
Julieta: Luisa! Odłóż swojego Tio!
Luisa: Ale on to lubi!
Bruno, trzymający się ramienia Luisy: Nie, ma rację, jest zaskakująco wygodna
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro