- Panienko, ktoś do ciebie. - Drzwi otworzyły się cicho. Chłopak przechodząc przez nie musiał schylić głowę, a pokojówka wyglądała przy nim jak porcelanowa, małych rozmiarów lalka. Chłopak spojrzał na nią, ślęczącą nad książką do nauki, która wytłoczona była małymi punkcikami. Haru podniosła głowę, gdy pokój wypełniła słodkawa woń, którą tak bardzo uwielbiała. Wiedziała już, że to wielki, fioletowy olbrzym przybył w odwiedziny.

Podniosła się i z okrzykiem radości rzuciła się w ramiona Murasakibary. Nie widziała go niby tylko kilka dni, ale jako iż tamto spotkanie było sekretne, teraz musiała to wszystko zrobić tak, aby pokojówka myślała, że nie widzieli się wieki. Usłyszała szelest toreb, które opadły na ziemię, ale nie zwróciła na to uwagi. Dała się podnieść do góry i mocno przytulić, pozwalając dużej dłoni sunąc po swojej talii. Pokojówka opuściła pomieszczenie, a Atsu postawił ją delikatnie na ziemi, patrząc na Haru z nad wyraz widocznym uwielbieniem.

Złapała go za dłoń, prowadząc do fotela.