Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 25

Medyo SPG


Chapter 25


Matapos ang supresa sa akin ng mga Ferell, pinili na namin kumain sa pinakamalapit na restaurant. Hindi na rin naman kami makakahanap ng bukas na piyestahan sa mga oras na ito kung paiiralin pa namin ang pagtitipid nilang magpipinsan.

Napapailing na lang ako sa walang katapusang kalokohan nila. Pero inaamin ko na nagulat ako sa ginawa nila, hindi ko inaasahan na gagawin nila ang surpresa sa isang hindi ko inaasahang lugar. Buong akala ko ay bukas pa namin icecelebrate ang birthday ko. Pero ano nga ba ang aasahan ko sa mga Ferell? Nakilala ko silang punong puno ng surpresa.

Si Nero na ang gumastos ng lahat ng pagkain na inorder namin na siyang malaking pinagpapasalamat ng apat. Lalo na si Troy na akala mo ay parang laging nalulugi ang kompanya sa sobrang pagtitipid sa pera.


"Anong plano nyo? Hindi kayo mamamasyal sa ibang bansa?" tanong sa amin ni Aldus habang hinihiwa ang kanyang steak.


"No, hindi maganda ang sobrang biyahe kay Florence. Saka na siguro kami mamamasyal kapag lumabas na ang baby namin.." tipid akong napangiti sa sinabi ni Nero.


"Bakit kayo mga pinsan? Anong mga plano nyo? Tumatanda na kayo, baka nakakaanim na kami ni Florence hindi pa rin kayo pinapakasalan ng mga girlfriend niyo.." sabay sabay na nasamid ang mga pinsan niya na tahimik lang na kumakain. Sinamaan ko ng tingin si Nero, hindi pa nga ako nakakaanak nakaanim na agad siya.


"Gago ka ba Nero? Magpapakasal na kami ni Laura sa kabilang taon. Hindi kami nagmamadali, magiging sukob ang kasal natin kapag nagpakasal na kami ni Laura ngayong taon. Gago!" lalo akong napangiwi sa sinabi nitong si Troy.


"Sa magkakapatid lang 'yon Troy. Magpinsan lang tayo.." ismid na sagot sa kanya ni Nero.


"Bakit ayaw mo na lang sabihin Troy na ayaw ka talagang pasakalan ni Laura? pare pareho na naman tayong magpipinsan sa hirap at ginhawa. Mabuti pa si Nero, napikot na niya si Wada.." naiiling na sabi ni Owen na mukhang dismayado na naman.

Pakinig ko ang buntong hininga ni Aldus at Tristan mula sa kabilang dulo ng lamesa, hindi ko na alam kung maaawa ba ako o matatawa sa kanilang apat.

Should I talk to their girls? Pero agad ko rin ipinilig ang ideya kong ito. Hindi parepareho ang pag iisip ng tao, posibleng maging maganda ito pagdating sa kapatid ko pero wala akong mapapanghawakan sa magiging reaksyon ni Laura, Nicola o kahit sa kaibigan kong si Lina maaaring lumabas akong mapapel at nagmamagaling sa bagay na ito.

Alam ko na sa kabila ng mabuting samahan naming lima, mayroon pa rin kung anong nakaharang sa pagitan namin. Lahat sila ay naniniwalang ako ang babaeng kauna unahang minahal ng limang Ferell pero kahit kailan ay hindi ako naniwala dito.


"Huwag kayong maniwala kay Nero, twenty five is not that old. At huwag kayong gagaya sa kanya, pinakasalan siya ng babae dahil pinikot niya lamang.." ngising sabi ko sa mga Ferell, hindi na yata maipinta ang mukha ni Nero dahil sa sinabi ko.


"Sa pagkakaalala ko nagkusa ka nang magpapikot sa akin Florence..." kunot noong sabi niya sa akin.

Nagtawanan na lang kami na may kasamang kwentuhan at biruan. Hindi din nagtagal ay nararamdaman ko na ang kamay ni Nero Sebastian Ferell sa hita ko, may masama na naman yatang balak ang magaling na Shokoy.

Nag iinuman na ang mga Ferell, si Nero ay walang tigil sa katatagay sa mga pinsan niya na parang sinasadya ang mga itong lasingin.


"Nero, enough. Magdadrive pa ang isa sa kanila hindi ba?" hinalikan lang ni Nero ang noo ko at pinagpatuloy niya ang pagtagay sa mga pinsan niya. Lasing na si Troy at Owen na may kanila nang pinag uusapan. Si Tristan ay nakatulog na habang si Aldus ay walang tigil sa katatawag sa pangalan ng kapatid ko.


"Hindi ko akalaing makikita ko silang ganyan Nero. Nakilala ko kayong hinahabol ng mga babae, what happened?" natatawang sabi ko habang pinapanuod ang mga pinsan niya.


"Dapat maghirap din sila Florence, sa tingin mo ba ay nadalian ako para madala ka lamang sa altar? Maraming hirap din ang naranasan ko Florence, hindi madaling magdala ng babae sa altar lalo na kung mahal na mahal mo.." ilang segundo akong napatitig sa lalaking mahal na mahal ko bago ako humilig sa balikat niya at marahan kong hinaplos ang braso niya.


"Kaya nga nandito na ako Nero. Simula ngayon, maaari mo na akong dalhin sa kahit saang lugar. I'll go everywhere you wanted, I'll stay by your side. I am not just your Hood, I am now your wife and the mother of your future babies.." ngising sabi ko sa kanya.

Inangat ko ang mga mata ko sa kanya at hinayaan kong bumaba ang mukha niya sa akin. Hindi niya ako hinalikan sa halip ay naglapat ang tungki ng mga ilong namin at marahan namin itong pinaglaro.


"Let's go.." bulong niya sa akin.


"What about them?" bahagya kong sinulyapan ang mga pinsan niya na masama na ang tama ng alak.


"Don't worry about them Florence, I contacted someone to get them. Let's go.." mabilis akong tumango kay Nero. Kinuha na niya ang cake na ibinigay nila sa akin, kinuha ko na rin ang bouquet ng rose sa lamesa.

Ramdam ko ang bilis ng paglalakad ni Nero nang makarating kami sa parking lot kung maaari nga lamang na buhatin niya ako ay nagawa na niya para makarating na kami sa aming sasakyan.


"Kaninong sasakyan ito Nero?" nagtatakang tanong ko sa kanya.


"Akin, pinadala ko dito habang kumakain tayo.." mabilis niya akong pinagbuksan ng sasakyan.


"Faster baby.." napairap na lang ako sa sinabi ni Nero. Hindi makapag hintay? Nagmamadali talaga?

Nang makapasok na ako sa kotse ay mabilis na siyang umikot at agad na siyang naupo sa driver's seat. Hindi na ako naghintay pa ng ilang minuto dahil pinaharurot na nito ang sasakyan.


"Saan tayo pupunta Nero? Sa hotel na lang ba? Malayo pa ang Leviathan.." papasok pa lamang kami sa Enamel.


"No, may bahay na tayo dito sa Enamel.." napalingon ako sa kanya.


"Seriously?" hindi makapaniwalang tanong ko.


"Hindi tayo titira sa Leviathan, Florence. Malaki rin ang lupang mayroon kami dito, sa Leviathan na naghahari si Troy ayoko na sa lugar na 'yon. Gusto ko rin na malayo ka sa mga pinsan ko habang naglilihi ka. Ako lang dapat ang paglihian mo, wala nang iba.." hindi ko mapigilang hindi matawa sa sinabi niya.


"Shokoy talaga.." nasabi ko na lang.


"What?"


"Sabi ko bilisan mong magmaneho. I can't wait to see our new house.." sagot ko sa kanya. Mas lalo niyang binilisan ang pagmamaneho hanggang sa makarating kami sa isang malaking bahay.

Hindi man ito kasing laki ng mansion nila sa Leviathan alam kong malaki ang nagastos ni Nero sa magandang bahay na ito. Nagbukas ang gate nang kusa at nagpatuloy sa pagmamaheho si Nero.

Nakarating kami sa garahe at kusa rin itong nabuksan para makapasok ang sasakyan namin.


Mabilis pinatay ni Nero ang makina ng sasakyan. Para siyang si 'The Flash' na bigla na lamang nawala sa driver's seat. Lumabas na rin ako at halos mapatili na lang ako nang maramdaman kong mas idinikit ni Nero ang katawan ko sa sasakyan at siniil ako ng maiinit na halik.

Hinayaan ko ang sarili kong malunod sa kanyang mga halik. I tried my best to answer his hungry kisses, play with his tongue and rub my body with his.

Agad niya akong binuhat kasabay nang lalong paglalim ng kanyang mga halik. My arms automatically encircle on his nape and even my legs on his waist. I can feel the burning fire on our bodies, aching and asking for more touch and kisses. How I love this, how I love being kissed by him. Kahit kailan ay hindi ako magsasawa sa mga haplos at halik ni Nero Sebastian Ferell.


"Nero, wait. Let's go inside.." I whispered while his busy showering kisses on my neck. I can even feel his expert hand unhooking my bra.


"Florence.." bulong niya sa akin. Hinayaan ko ang sarili kong mga kamay na maglakbay sa napakaganda niyang katawan. Ang katawan niyang gustong gusto laging nagpapahina sa akin.

Natagpuan ko na lamang ang sarili kong nasa ibabaw na ng harapan ng sasakyan. Oh my god, are we really going to do this inside a garage on the car?!


"Nero.." I moaned his name when he cupped my right breast and he playfully bite and suck it. I can't help but to arched my body to him and push his head on me allowing him to do it more.

Ramdam na ramdam ko ang init ng mga labi niya sa aking mga balat, nagsisimula na akong mahirapang huminga, mga namumuo kong pawis at ang patindi kong pagkauhaw sa kanya. Hinahanap hanap siya ng aking katawan.


"Nero.." halos mangatal na ang boses ko nang magpalipat lipat ang maiinit niyang labi sa aking mga dibdib.

Bahagya siyang dumistansya sa akin at nagmamadali siyang maghubad sa harapan ko. Mabilis akong bumangon at tinulungan ko siyang tanggalin ang butones ng damit niya.

Tuluyan nang hinila ni Nero pababa ang damit ko. I am just wearing my panty. Damn. Muli niya akong itinulak sa kotse, kapwa niya hinawakan ang mga kamay ko at dinala niya ito sa aking ulunan habang walang tigil ang palitan ng aming mga halik.


"Nero.." napaungol na lang ako nang maramdaman ko ang isa niyang kamay sa aking puson habang marahan na itong bumababa. Hindi ko na napigilan ang sarili kong kagatin ang balikat niya nang maramdaman ko ang paghaplos niya sa akin.

Narinig ko pa ang marahan niyang pagtawa.


"Baby, ang balikat ko ubos na.." nang tanggalin ko ang pagkakakagat ko sa kanya ay muli niya akong sinalubong ng mapupusok at mapangahas na mga halik habang walang tigil ang kanang kamay na paglandasin ang mga sensitbong parte ng katawan ko.


"Nero, pumasok na tayo sa loob. Hindi lang ikaw ang kumakagat sa akin dito, malamok.." narinig ko na naman siyang natawa sa sinabi ko. Totoo ang sinasabi ko, hindi lang si Nero Sebastian Ferell ang kumakagat sa akin ngayon.

Mabilis akong binuhat ni Nero habang wala kaming tigil sa pagpapalitan ng halik sa isa't isa. Nakaawang na ang aking mga labi habang walang tigil si Nero sa pagpapaligo ng halik sa akin.


"Nero.." naramdaman ko na lamang na lumapat ang likuran ko sa isang pintuan na kanina ko pang nakikita. Kung hindi ako nagkakamali ay konektado ito sa mismong bahay.

Napamulat na lang ako nang tumigil si Nero sa paghalik sa akin, nang titigan ko siya ay kunot noo siyang may kinakapa sa kanyang bulsa.


"Why?" humihingal na tanong ko sa kanya. Anong hinahanap niya? Marahan kong hinaplos ang buhok niya.


"Where's the key? Nasaan ang susi ng bahay natin?" napatulala na lang ako sa sinabi niya. Bakit sa akin niya tinatanong? Siya ang dapat may alam ng susi!


"Nero, ikaw naman ngayon? Anong malaking problema natin sa susi?" napahawak na lang ako sa aking noo. Walang tigil sa paghahanap sa kanyang bulsa si Nero hanggang sa napasuntok na lang siya sa pintuan na sinasandalan ko. Ibinaba niya muna ako.


"Wait, naiwan ko yata sa kotse.." halos sabunutan ni Nero ang kanyang sarili habang pabalik siya sa kotse. Hindi ko na inabalang takpan ang sarili ko habang hinihintay ko siya.


"Nero, kunin mo rin 'yong cake" sabi ko sa kanya.


"Damn, hindi ko makita ang susi Florence. Let's go back here.." ngumuso ako sa sinabi ni Nero.


"Ayaw ko sa kotse Nero.." padabog isinarado ni Nero ang kotse.


"Tang ina, sisirain ko ang pintuan. Move Florence.." umalis ako sa harapan ng pintuan at hinayaan ko si Nero ilang beses itulak ito gamit ang katawan niya.

Hindi ko maiwasang hindi mapakagat labi habang nakikita ko ang katawan ng asawa ko na namumutok dahil sa pwersang nagagamit niya. From his abs, his arms and even his mouth watering V line. That's why I love his body, hindi gaya ng mga exaggerated na may malalaking muscles. Nero's body is damn firm, hot and delicious.

Napasandal na lang ako sa pader habang pinagmamasdan si Nero. Papaano ako nakahuli ng isang napakagwapong shokoy na katulad niya?


"Bilisan mo Nero.." pagbibiro ko sa kanya.


"Wait Florence. Hindi na rin ako makapaghintay. Galit na.." napatawa na naman ako sa kanya. Nang ibaba ko ang mga mata ko, hindi ko mapigilang mapalunok ng ilang beses. Galit na nga. Masisira na ang pantalon niya, wala na sigurong bote ng mineral water ang kakasya dyan. What the fvck Florence?! Natatawa na ako sa iniisip ko.

Muli siyang humakbang paatras para kumuha ng bwelo bago niya ubod nang lakas na itinulak ang pintuan. Nagbuksan na nga ito.

Sinong mag aakala na sa unang araw namin sa sarili naming bahay ay sisirain namin ang pintuan nito?


Nakangising lumapit sa akin si Nero, agad akong yumakap sa kanya nang buhatin niya ako. Muli ay naglapat ang aming mga labi na parang ilang taon namin hindi natikman ang isa't isa.

Nang maghiwalay ang aming mga labi ay kapwa kami hinihingal habang magkadikit ang mga noo namin.


"I want to eat cake. Will you feed me?" tumaas ang kilay ko sa sinabi niya.


"My pleasure.."



--

VentreCanard

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro