– Haldir...

– Nie.

– Ale Haldir...

– Nie.

– Ale, ale...

– Nie, do dwudziestu pięciu morduków, Ligolis, nie.

– Czemu dwudziestu pięciu?

Westchnięcie.

– A dlaczego nie?

Milczenie.

– Dwadzieścia pięć lat jest różnicy między mną a Liliami.

Milczenie.

– Tak.

– Czyli to dlatego?

– Może.

– Czyli nie.

– Ligolis, pracuję.

– Wiem.

– Więc dlaczego mi przeszkadzasz?

– Pomagam.

– Jak?

– Ty mi powiedz.

Parsknięcie.

– Pomagasz tak, że aż wcale.

– Dlaczego?

– Bo mnie rozpraszasz.

– A wracając do początku...

– Nie.

– Ale Haldir...

– Nie, Ligolis, ja pracuję. Nie mam czasu.

– A jak skończysz?

– Może.

– Czyli tak.

– Nie powiedziałem tego.

– Ale ja powiedziałem.

– Dasz mi pracować?

– Okej.

– Na pewno?

– Tak.

Milczenie.

– Braciszku?

– Tak?

– Kocham cię.

– Wiem.