-Śpisz?- Napisała.

-Nie.- Odpisałam. Po chwili dziewczyna zadzwoniła. Odebrałam telefon.

-Czemu nie śpisz?-Usłyszałam w słuchawce.

-Mogłabym zapytać o to samo.

-Głowę mam pełną myśli o naszej kłótni.

-Podobnie, chcesz o tym pogadać?- Zapytałam dziewczynę.

-Najpierw powiedz czemu masz złamaną rękę.

-Mały wypadek.-Powiedziałam.

-Elen.- Powiedziała poważniej dziewczyna.

-Uderzyłam ręką w ścianę.

-Jesteś niemożliwa.- Powiedziała.

-Przepraszam.

-Możemy pogadać o tym co znalazłam w twojej szafce?

-Co chcesz wiedzieć?

-Ile razy?

-Raz.-Odpowiadałam bez zastanowienia.

-Kiedy?

-5 dni temu.

-Jakim cudem nie zauważyłam?-Powiedziała bardziej do siebie.

-Byłam w tedy na dworze i wróciłam w nocy. Nie miałaś jak zauważyć. Przepraszam.- Mruknęłam i czekałam na odpowiedź.

-Już okej, ale obiecaj że to się nie powtórzy.- Powiedziała pełna nadziei.

-Obiecuje.- Nastała chwila ciszy, ale nie ta niezręczna. Był to moment aby poukładać sobie wszystko w głowie.

-Może przyjadę do ciebie?- Zapytała nagle. Uśmiech i rumieniec wkradły mi się na twarz.

-Kiedy?- Zapytałam zafascynowana.

-Jutro.- Odpowiedziała. Po jej głosie wywnioskowałam że też się uśmiecha.

-Zapraszam.- Zaśmiałyśmy się. Gadałyśmy jeszcze o jakiś pierdołach. Wanda musiała kończyć bo była śpiąca, a ja czekałam do rana. Około 5 poszłam do kuchni by zrobić śniadanie. Było ciężko bo nie wiedziałam gdzie co się znajduje, ale udało mi się zrobić jajka sadzone i tosty. Nakładałam jedzenie na talerza, gdy do kuchni weszła Pepper z Morgan na rękach.

-Ranny ptaszek?- Zapytała uśmiechnięta kobieta.

-Siadajcie.- Odpowiedziałam i położyłam jedzenie na stole. Zjadłyśmy w rodzinnej atmosferze. Dopiero około 11 się ubrałam i czekałam aż zawita u nas Wanda. Oglądałam z Morgan w salonie jakieś bajki bo Pepper musiała podpisywać papiery ze Stark Indrusties. Wymieniłam z Wandą szybkie sms-y i dowiedziałam się że przyjedzie wieczorem. Do tego czasu musiałam zająć się moją siostrą. Gdy bajka się skończyła poszłam z Morgan do ogródka, gdzie zndajdowała sie huśtawka. Rozbujałam dziewczynkę, a ta śmiała sie w niebo głosy. Jej śmiech był uspokajający. Taki delikatny, cichy, a jednocześnie głośny i pobudzający. Wróciłyśmy do domu i zrobiłam Mac and cheese. Po zjedzeniu obiadu znów oglądałyśmy bajki. Po kilki odcinkach, zimne palce zasłoniły mi oczy.

-Zgadnij kto.- Powiedział bardzo dobrze znany mi głos.

-Natasha?- Zapytałam żartobliwie.

-Bardzo śmieszne.- Odpowiedziała i odsłoniła mi oczy. Obeszłam kanapę i wpiłam się w usta Wandy. Moje ręce wylądowały na jej tali, a jej na moich policzkach. Gdy się od siebie odkleiłyśmy, uśmiechnęłam się do dziewczyny i złapałam za rękę. Pociągnęłam ją do biura Pepper. Weszłam do środka i zastałam ją płaczącą.

-Poczekasz chwilkę?- Powiedziałam do równie zaniepokojonej Wandy. Dziewczyna kiwnęła głową i wyszła, zamykając za sobą drzwi. Podeszłam do kobiety, a ta na mój widok zaczęła płakać bardziej. Już wiedziałam o co chodzi. Podeszłam i mocno przytuliłam kobietę.

-Elen proszę, daj sobie pomóc.- Powiedziała wtulając się we mnie.

-Mamo, nie chcę tracić na to mojego czasu i czasu Toniego.- Powiedziałam i popatrzyłam jej w oczy. Wytarłam jej łzy z policzków.

-Pozwól Toniemu spróbować.- Powiedziała patrząc mi głęboko w oczy.

-Niech ci będzie.-Mruknęłam.

-Dziękuje.- Odpowiedziała i się uśmiechnęła.

-Wanda przyjechała, może u mnie zostać?

-Jasne że tak.- Odpowiedziała i razem poszłyśmy do salonu, gdzie Wanda i Morgan oglądały coś na telewizji.

-Pokaże ci pokój.- Powiedziałam i wzięłam torbę dziewczyny. Poszłyśmy do mojego pokoju i w ciszy rozpakowywałyśmy jej rzeczy.

-Too...- Zaczęła Wanda.

-To?- Odpowiedziałam.

-Czemu Pepper płakała?- Zapytała.

-Pokłóciła się z Tonym.- Mruknęłam.

-Napewno? Spięłaś się gdy zapytałam więc.- Przerwałam jej.

-Napewno.- Powiedziałam i już chciałam wyjść, ale ruda złapała mnie za przedramię.

-Dopiero przyjechałam, a ty już mnie zostawiasz?- Powiedziała i położyła drugą dłoń na moim policzku. Patrzyłyśmy sobie to w oczy to na usta. Dziewczyna wpiła się w moje usta i przyciągnęła mnie do siebie. Moje ręce wylądowały na jej tali, jeżdżąc w górę i w dół. Dziewczyna zaczęła odpinać moje spodnie. Zsunęła je, a ja ściągnęłam jej koszulkę i odpięłam stanik. Wanda delikatnie popchnęła mnie na łóżko i ściągnęła spodnie. Zawisła nade mną i podwinęła moją koszulkę. Ruda zaczęła całować moją szyje i jeździć ręką po moim ciele. ( wiemy co dalej )

Witam ponownie!

Jestem zła i wiem o tym. Staram się pisać częściej co jak widać marnie wychodzi. Robię co w mojej mocy by pisać coraz częściej. Swoją drogą zaczęłam myśleć nad kolejną książką. Następna będzie albo z Peterem Parkerem ale granym przez Andrew, albo będzie o zaginionej córce Natashy tylko nie mam pojęcia kto będzie Endgame w tej historii. Prawdopodobnie Wanda albo Pietro. Chyba że macie lepszy pomysł