Rano obudziłam się o 10. Gdy zobaczyłam datę przykryłam głowę poduszką i wróciłam do spania. 21.02. Moje urodziny. Próbowałam spać ale ktoś wszedł do mojego pokoju. Zobaczyłam kto to i okazała się to Wanda. Po jej minie widziałam że mam przejebane.

-Co ty sobie myślałaś? Gdyby coś ci sie stało?

-Miałabyś mniej problemów na głowie.- Odwróciłam się od niej i próbowałam spać lecz ta zaczęła swój wykład.

-Nie mów tak, martwię się o ciebie. Tyle rzeczy mogło ci się stać. Potrącić auto, wpaść na pomysł skoczenia z mostu, budynku, ktoś mógł cię porwać!

-Dlatego był ze mną Peter. Teraz przepraszam ale chciałabym się przebrać.- Dziewczyna z miną naburmuszonego dziecka wyszła z pokoju. Ubrałam się i poszłam do kuchni po jabłko.

Poszłam do salonu a tam spotkałam Nat, Steve'a, Petera i Thora. Gdy mnie zobaczyli zaczęło się.

-Wszystkiego najlepszego!- Krzyknęli jednocześnie, a ja się zawróciłam do pokoju. Usłyszałam tylko jedno zadanie Natashy przed wyjściem.

-A tą co ugryzło?- Czyli Wandzia nie wspomniała o tym że nie cierpię urodzin. Jak miło. Siedziałam u siebie w pokoju aż ktoś zapukał. Drzwi otworzyłam telekinezą a za nimi stała Natasha.

-Hej.- Powiedziałam, a dziewczyna usiadła obok mnie na łóżku.

-Coś się stało?- Wyglądała na zmartwioną.

-Oprócz wykładu Wandy nic.

-To czemu uciekłaś?

-Nie cierpię urodzin. Aż dziwne że Wanda nic nie wspomniała.

-Skoro ich nie cierpisz to cię nie męczę, złapiemy się później.- Dziewczyna wyszła, a ja usiadłam na parapecie i spaliłam szluga. Po około 20 minutach przyszła Wanda ale w lepszym humorze.

-Hej El.

-Cześć.- Dziewczyna usiadła ze mną na łóżku gadałyśmy o jakiś bzdetach, a moje myśli krążyły wokół tego jak ją zapytać czy chce ze mną być. Kocham tą dziewczynę, jest dla mnie zbawieniem. Gdy Wanda wyszła ja pobiegłam do Natashy. Siedziałam z nią w pokoju i myślałam od czego zacząć.

-Chcę zapytać Wandę czy będzie moją dziewczyną.- Natasha cała w skowronkach zaczęła gratulować.

-Nie wiem jak.

-Musisz stworzyć atmosferę i powiedzieć jej co czujesz.

-I tyle?

-To się wydaje takie łatwe.- Gadałyśmy jeszcze chwile po czym wróciłam do siebie. Wieczorem przyszedł Thor i kazał się ładnie ubrać. Wzięłam pierwszą lepszą sukienkę i poszłam się przebrać.

Razem z Thorem zeszliśmy do salonu gdzie byli Pietro, Wanda, Bruce, Natasha, Pepper, Tony, Steve, Peter i Mj. Złożyli mi życzenia i zaczęła się impreza, a ja i Natasha stałyśmy przy barze. Nat robiła mi drinka, a ja czekałam na niego i obserwowałam sale. Mój wzrok zatrzymał się na rudej wiedźmie, która stała na drugim końcu sali obserwując otoczenie.

-Poproś ją do tańca.- Usłyszałam głos rudej wdowy.

-Ty tak serio?

-Drugiej takiej okazji może nie być.- Podeszłam do Wandy i wyciągnęłam dłoń.

-Zatańczysz?

-Z przyjemnością.- Dziewczyna uśmiechnęła się i przyjęła moją dłoń. Pociągnęłam delikatnie Wandę na parkiet. Moje ręce były na jej tali, a jej na moim karku i lekko kołysałyśmy się w rytm muzyki. Po kilku piosenkach podeszłyśmy do baru i zrobiłyśmy sobie po drinku. Resztę wieczoru spędziłam na poboczu z rudzielcem, a noc spędziłyśmy u mnie w pozycji na ,,łyżeczkę".

Następny dzień

Obudził mnie cichy chichot Wandy. Przywitałyśmy się pocałunkiem po czym Wanda poszła do siebie, a ja się przebrałam i zeszłam na dół pomóc sprzątać po imprezie.

Było pełno plastikowych kubeczków, konfetti, balonów i porozsypywanych chipsów. Sprzątałam ja Thor i Natasha która swoją drogą miała porządnego kaca. Gdy wszystko posprzątaliśmy zaprowadziłam Nat do jej pokoju bo z takim kacem to najlepiej nie wychodzić. Wróciłam do salonu gdzie dosiedli się Wanda i Pietro. Gadałam z nimi chwile aż Wanda się uparła że mam coś zjeść. Pociągnęła mnie do kuchni a ja usiadłam na blacie i patrzyłam co robi. Po chwili do ręki dostałam owsiankę z bananami. Zjadłam pół miseczki, a wiedźma się upierała że mam zjeść więcej.

-Jestem pełna Wands.

-Jeszcze trochę.- Podeszła do mnie i stanęła miedzy moimi nogami. Chwyciłam ją za policzki i wbiłam się w jej usta a ta położyła ręce na moich biodrach. Gdy oderwałyśmy się z pocałunku Wanda wzięła miskę i zaczęła mnie karmić jak małe dziecko.

-Wanda najadłam się.

-Zjedz jeszcze trochę.

-Później.- Dziewczyna się odsunęła, a ja zeskoczyłam z blatu i poszłam do warsztatu Toniego. Zajęłam swoje miejsce i patrzyłam jak naoliwia swój strój.

-Coś się stało Elen?

-Chce dzisiaj poprosić Wandę żeby ze mną była i stresuje się jak cholera.

-Słownictwo.- Upomniał mnie na co ja jedynie przewróciłam oczami.

-Jak chcesz to zrobić?

-Po zachodzie słońca wezmę ją na dach, dam wisiorek i zapytam.

-Ale z ciebie romantyczka.- Zaśmiał się, a ja znów przewróciłam oczami.

-Myślisz że się jej spodoba?- Wyciągnęłam z kieszeni małe pudełeczko w którym leżał naszyjnik dla Wandy.

-Elen, naszyjnik jest przepiękny.- Uśmiechnęliśmy się do się do siebie a ja schowałam naszyjnik do kieszeni.