Jestem Elen, siedzę sobie w celi i bawię się drewnianymi klockami za pomocą telekinezy. Nagle wbiega jeden z doktorów. Rzucił mi jakieś ubrania i kazał się przebrać. Gdy to zrobiłam on wrócił i chwycił mnie za przedramię ciągnąc do wyjścia.

-Są to nasi wrogowie, masz ich pokonać, a jeśli przyjdzie ci jakiś głupi pomysł o ucieczce pamiętaj że masz bombę w szyi a ja mam nad nią kontrole.- Wypchnęli mnie za drzwi a ja ujrzałam około 7 osób walczących z ludźmi Hydry. Zaczęłam się powoli przemykać między ludźmi i weszłam jakiemuś łucznikowi do umysłu sprawiając że zemdlał. Odbiegłam od niego i ruszyłam do rudowłosej kobiety. Podeszłam od tyłu i zrobiłam to samo co łucznikowi. Pobiegłam dalej próbując wejść do głowy facetowi ubranemu w niebieski kombinezon lecz ten złapał mnie za nadgarstek i przerzucił przed siebie. Odepchnęłam go swoimi mocami po czym wstałam i pobiegłam za jakieś drzewo. Usłyszałam jak ogłasza jakiś komunikat.

-Clint i Nat obezwładnieni. Uważajcie biega tu jakaś dziewczyna. Wchodzi w umysły.

-Czyli powtórka z Wandy i Pietra?- zaśmiała się jakaś puszka.

-Bardzo śmieszne Stark, gdzie ona? Pogadam z nią, w końcu też to przechodziłam.

-Uciekła mi.- Podeszłam do puszki i weszłam mu do głowy a ten zemdlał. Uśmiechnęłam się do siebie i schowałam się za kamieniem. Zostało trzech kobieta wróżka, pan niebieski i zmutowany zielony typ. Zacznę od mutanta. Podbiegłam do niego i wskoczyłam na barana a ten zaczął się miotać ale udało mi się go obezwładnić. Stałam i szukałam kobiety aż usłyszałam

-Dobranoc złociutka- Oczy zaczęły mi się zamykać i poczułam zimny śnieg na twarzy. Dalej nic nie pamiętam.

Pov. Wanda

Uśpiłam dziewczynę i zabrałam do samochodu. Obudziłam resztę i razem ze Stevem wróciliśmy do wieży. Nastolatka była w celi i pilnowała jej Nat a ja stałam obok niej. Dziewczyna była bardzo ładna ale i wychudzona. Taka młoda i musiała znosić takie piekło.

-Taka mała a tyle krzywd ją spotkało.- odezwała się Natasha.

-Wyjęłaś mi to z ust. Ciekawe jakie jeszcze ma moce i jak długo tam była.

-Boisz się że jest silniejsza?

-No co ty.- Dziewczyna w celi zaczęła coś mruczeć i otwierać powoli oczy.

Pov. Elen

Obudziłam się w białym pomieszczeniu zamkniętym niewidzialną ścianą. Na zewnątrz stały dwie kobiety ta którą uśpiłam i ta która uśpiła mnie. Usiadłam na łóżku i przetarłam oczy.

-Część jestem Natasha a to Wanda.- przedstawiły się.

-Co tu robię?

-Uratowałyśmy cię z Hydry.

-C-co? Muszę tam wrócić. Jak najszybciej.- zaczęłam panikować.

-Hej, co się dzieje? Czemu musisz wracać?- Zapytała wróżka.

-Mam ładunek w szyi. Wysadzą mnie jeśli nie wrócę a nie chce umierać.- Chodziłam nerwowo koło po celi.

-Nasz lekarz może go wyciągnąć.- odezwała się Natasha.

-Mam wam zaufać? Nie znam was.

-Pomożemy ci.- Tym razem odezwała się Wanda.

-Pamiętaj że mam moce.- Powiedziałam a te otworzyły drzwi i zaprowadziły do jakiegoś faceta.

-Część Nat i Wanda, a ty maluchu to kto?

-Nie jestem mała.- Oczy zrobiły mi się czerwone a facet się odsunął.

-Nie denerwuj się tak. Swoją drogą jak się nazywasz?- zapytała Natasha

-Nickol.- Skłamałam

-Nickol ma ładunek w szyi, musisz go wyciągnąć.- poinformowała mężczyznę Wanda.

-Jasne tylko go zlokalizuje, usiądź tutaj.- Wskazał mi jakieś krzesło a ja niepewnie usiadłam.

-Możecie iść dziewczyny, dam sobie radę.

-Daj znać jak skończysz Bruce.- Powiedziała Natasha i wyszła a Wanda stała i patrzyła na mnie.

-Wanda? Dam sobie radę nie musisz tu stać.

-Zostanę.- Powiedziała i przyglądała mi się w dalszym ciągu. Bruce podszedł do mnie i przyłożył coś do szyi. Jeździł w jej okolicy aż zaczęło coś pikać.

-Mam cię.- Powiedział do siebie.

-Połóż się na stole.- Zrobiłam co kazał i poczułam ukłucie w okolicy miejsc pikania.

-Nie ruszaj się.- Sięgnął po skalpel i rozciął moją szyje a ja nic nie poczułam. Czyli miejscowe znieczulenie. Po około 20 minutach mogłam iść z Wandą do celi. Doszłyśmy i zaczęła zadawać pytania lecz nie zamknęła mnie.

-To jak naprawdę masz na imię?

-Valorie

-Ile masz lat?

-20

-Kiedy cię wzięli do Hydry?

-3 lata temu

-Rodzice?

-Są w Europie

-Rodzeństwo?

-Dwie siostry i brat

-Moce?

-Tylko usypianie.

-Skończysz żartować?- Zapytała z politowaniem.

-Czyli jednak czytasz w myślach, tak jak myślałam.

-Powiedz prawdę albo sama się dowiem.

-Elen, lat 17, w Hydrze byłam od 11 roku życia, matki nie znam, ojca nie chce znać, jedynaczka a o mocach dowiesz się w swoim czasie.

-Czyli Elen?

-Elen Puroff dokładniej.

-Nie mogę sobie wyobrazić jak ciężko ci było w Hydrze.

-Tsa, a ty kto?

-Wanda Maximoff, mam 21 lat i też byłam w Hydrze ale o wiele krócej niż ty i byłam starsza. Rodzice nie żyją, mam brata Pietra a moce dowiesz się w swoim czasie.- uśmiechnęła się i puściła mi oczko. Uśmiechnęłam się i położyłam na łóżku.

-Długo muszę tu być?

-To pytanie już nie do mnie.

-Do kogo więc?

-Toniego Straka

-To jutro- gadałyśmy jeszcze chwile po czym dziewczyna mnie zamknęła i poszła do siebie.