Powołani do miłości
Ułożyłeś zepsute kawałki
Niepasującej układanki
W nowe naczynie
Wypełnione po brzegi
Słodkim nektarem i winem
– wiem że czuję i wiem, że żyję
Ułożyłeś brakujące kawałki
W ramy całkiem nowej układanki
Bez ech przeszłości
I przywróciłeś mi wiarę że
– nie bez powodu
Wszyscy z nas są powołani
Do miłości
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro