Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Capítulo Veintiseis.

Mi corazón seguía compungido. Era tanto mi dolor que podía sentir como físicamente estaba enferma. No tenía apetito, las ojeras debajo de mis ojos me daban un aspecto fantasmagórico y mi piel lucía reseca.

Me estaba consumiendo la tristeza; aunque trataba con todo mi corazón aparentar lo contrario.

Sonreía de vez en cuando, intentaba mezclarme en las conversaciones de mi alrededor, pero la verdad era que siempre estaba pensando en ti: ¿Qué estará haciendo? ¿Estará bien? ¿Habrá desayunado?

Con gran nostalgia sacudía esos pensamientos fuera de mi cabeza. Ya no debía preocuparme por ti, porque lo más seguro es que alguien más lo hacía.

Pero dime, Charlie, ¿Cómo dejaba de preocuparme por ti, si aún te amaba con cada fibra de mi ser?

El dolor y mi amor desmedido estaban volviéndome loca.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro