Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Capítulo Veinte.

Decidimos hablar.

Tenía un miedo peculiar, uno que no me dejaba respirar con normalidad. Un miedo exagerado que no había experimentado antes.

Fuiste por mí a mi casa y optamos por salir a caminar. Yo intentaba hablar contigo pero tú estabas distante y callado.

Llegamos a un parque aledaño. Nos sentamos en una banca y permaneciste en silencio varios minutos. Mi cuerpo temblaba, pues esperaba lo peor.

Aún recuerdo tus palabras retumbando en mi cabeza como madera estampándose sin reparo sobre mí: «Lidia, te quiero. Te había dicho que deseaba hacer tantas cosas contigo, quería permanecer contigo, pero por ahora no creo que podamos seguir juntos. Tenemos planes diferentes y lo mejor es pensar sobre ello. Lo siento»

Mi corazón explotó. Mi cuerpo entero se drenó y creí incluso que me desvanecería de la impresión.

Quería desvanecerme para despertar y que todo fuera una pesadilla; pero no lo era.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro