↷ 더 큰 모험엔 언제나
위험이 따르는 법

─── ･ ｡ﾟ☆: *.☆ .* :☆ﾟ. ───

— Zwalniam cię!

— Nie trzeba, sam odejdę —Trzasnął drzwiami, nie oglądając się za siebie nawet raz.

Właśnie Jongin został pozbawiony pracy.
Po pięciu latach użerania się z piekielnym szefem i znoszeniu jego uwag, postanowił w końcu coś z tym zrobić.

Nie uśmiechało mu się pół dnia przesiedzieć w sklepie z ubraniami jako sprzedawca.

Było to niezbyt aspirujące jak na niego zajęcie, w dodatku mało płatne.

Pracował tam tylko i wyłącznie z przyzwyczajenia.

Więc, gdy tylko szef po raz kolejny wytknął mu, jakim nierobem jest, stwierdził, że nic go tu nie trzyma.

Jest dużo ofert pracy, tym bardziej lepiej płatnych.

Z drugiej strony jego szef mógł mieć rację, gdyż Jongin często się spóźniał i imprezował.

Nie przykładał się do swoich obowiązków i często się obijał.

Może zbytnio flirtował z klientkami i pozwalał sobie na za dużo.

Ale i tak był zdania, że to wszystko było i tak winą jego byłego, zresztą już szefa.

Nie był skłonny do przyznawania się do błędów, więc starał się znajdować sobie wymówki, co do każdej z sytuacji.

Idąc ulicami miasta, z wielkim uśmiechem na twarzy postanowił zadzwonić do swojego przyjaciela, by pochwalić się tak ważną dla niego decyzją w jego dwudziestu trzy letnim życiu.

Na szczęście, odebrał po dwóch  sygnałach.

— Halo, Baekhyun? Słuchaj, muszę powiedzieć ci coś bardzo ważnego.