Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

La escultora.

No hablo de mi.

No me gusto cuando me escribo. Casi siempre soy la mujer rota y sombría de mi propia poesía.

Casi siempre me describo impenetrable, rebelde, sarcástica y frívola.

¿Al menos alguna de esas cosas es cierta?

Fuiste como un cincel, tus manos esculpieron el hielo en mi piel. Despertaste una parte anestesiada de mi.

Ya no soy más esa mujer frívola, sarcástica, rebelde e impenetrable.

Tus dedos hicieron romos mis filos.

Fuiste una artista severa, pusiste toda la presión en mis frágiles costillas, para poder amoldarme.

Y cortaste más allá del hielo, me hiciste sangrar, lo que otras no pudieron.

Y cuando sangré... sentí, y de pronto el frío me quemaba, era insoportable.

No agradezco que te hayas ido con tu cincel a moldear otros cuerpos, pero si agradezco que te hayas permitido moldearme a mi.

Le diste forma a mis caderas con tus besos, a mi busto con tus manos, a mi cuello con tu aliento, y a mi corazón con tu pasión, con tu ardorosa manera de ser.

Y si alguna vez me encuentras en la exhibición de alguna desconocida, aprecia lo que hiciste con tus manos artesanas.

Tal vez tenga contornos más suaves...

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro