Onun yanında değilken kendimi çok güçsüz hissetmiştim. Kendimi buna alıştırmalıydım.
Yaptığım hiç bişi yoktu sürekli odamda kalıp acıkınca alt kattaki restorana iniyordum. Elimde telefonumla sürekli Neymarın hesaplarına girip paylaştığı şeylere bakiyordum. Arkadaşlarıyla fotoğraflarını atıyordu. Herşey eskisi gibiydi. Benimle hiç tanışmamış gibi. O bensiz de mutluydu ama ben onsuz hiçbişiydim.
Beni tek tesselli eden şey isminin yanında yazan seni takip ediyor yazısıydı.

Telefonumu yatağımın üstüne bırakıp duşa girdim. Bu otel odasında kalmaktan çok sıkılmıştım. Dışarı çıkıp dolaşmak istiyordum. Hızlıca duşa girip çıktıktan sonra üstüme valizimden bişiler alıp giydim. Nereye gidiceğimi bile bilmiyordum. Sadece hazırlanıp dışarı çıktım ve öylece dolaşmaya çıktım. Aklıma gelen en kötü yapıp Neymar'ı aradım. Gerçekten kötü bi fikirdi ; telefonu açmadı. Acaba beni başından savmak için başka bi numara mı vermişti ? Yok ya yapmamıştır , yoksa yapmışmıdır ?

Bi süre geri aramasını bekledim ama aramadı bende şansıma küsüp gördüğüm mağzaları gezmeye başladım. Eğer geri dönersem -ki böyle devam ederse kafayı yiyecektim ya da geri dönmek istiyecektim- yanımda hatıra olarak götürecek bişiler olsun istiyordum. Kendime bi kaç parça bişi beğendim ve onları alıp nike mağazası aradım. Kendime bi Barça forması alıp ordan da çıktım. Eğer maça gidecek olursam bunlardan birine ihtiyacım olacaktı. Tabi bu hayal olmassa.

Hava kararınca dinlenmek için bi kafeye oturdum. Kahve mi söylediğimde telefonum çaldı. Ekran da ki adı görünce ; Oh Tanrım.. dedim kendi kendime.

-Aloo ?

-Hurricane , aramışsın yeni fark ettim antremandaydım.

Bu benim aklıma nedense hiç gelmemişti.

-Aaa..doğru tabi ya

-Sen ne diycektin ? Herşey yolunda mı ?

Gerçekten ne diyecektim ? Ben sadece sesini duymak istemiştim.

-Şeyy..aaa bişi yok herşey yolunda...ben sadece arıyım istedim

-Numaranın doğru olup olmadığını mı kontrol ediyordun yoksa ? güldüğünü duyabiliyordum.

-Sayılır...ama duyduğum ses karşısında mutluyum

-Başkalarına yanlış numara vermek gibi bir huyum yok

-Güzel..Antremanın nasıldı ? -yine sanki evli bi çiftmişiz gibi sorduğum sorulara başladık ''Bugün iş nasıldı hayatım ?''

-Her zaman ki gibi. Eğlenceliydi. Senin günlerin nasıl geçiyor ? Otel benim evimden rahat mı bari?

Hayır tabi ki de değil !! Sensiz hiçbir yer rahat değil!!

-Şey...alışmaya çalışıyorum

Birkaç dakika daha konuştuktan sonra telefonu kapatacakken ''Şey..Hurricane nerdeyse unutuyordum yarın akşam ufak bi parti veriyorum gelmek ister misin?'' Bunu cidden soruyor mu ? Tabiki gelirim ! ''Evet...yani bi işim yok gelirim''.''güzel görüşürüz''.''görüşürüz'' Ne işim olabilir di ki bunu demem çok saçmaydı. Tanrım!!!! Tekrar onu görüceem.Bi süre heyecandan ne yapacağımı bilemedim. Sonra hesabı isteyip kalktım. Ve tekrar mağaza mağaza gezmeye koyuldum. Muhteşem bi elbise giymem gerekti. Bu şansı kaçırmamalıydım. Güzel görünmem gerekiyordu.

En sonunda güzel bir elbise bulduğumda akşam olmuştu. Gezerken kendimi fazla kaptırmıştım. O yüzden otelimi bulmam uzun sürdü. Ama ilk defa bu odaya mutlu geliyordum. Yarın için herşeyimi ayarlayıp kendimi yatağa attım. Heyecandan uyuyamıyordum. Ancak gece 3 olduğunda uykuya daldım.