Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

bothered Hiro

Paalala:

Maging bukas ang isipan at unawain ang kahinaan ng may akda pagdating sa mga grammatical errors at wrong word compositions.

Feel free to comment your ideas and insights within the comment box below. Thank you 😊😊😊
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼

Hiro's POV

Naglalakad ako ngayon pabalik sa loob nang bahay dahil nawalan na ako Ng ganang tapusin Ang ginagawa ko kaninang pag re-repair nang luma Kong Ducati bike. And if you're asking why, then it's all because of that shitty gay husband of mine. Paano ba naman eh parang may sa-mangkukulam yata ang baklang yun dahil parang may ginawa siyang masama sa akin dahil sa palagi kong nakikita Ang nakaka-irita nitong mukha kahit saan.

Ni ultimo nga sa simpleng pag-pikit o di kaya'y pagtulog ko, lagi na lang akong ginugulo nang imahe nitong lumuluha habang nag mamaka-awang naka tingin sa akin.

Kaya heto frustrated na frustrated akong malaman Kong Ano ba talaga Ang ginawa sakin nang baklang yon, o kung di kaya ay malaman Kung paano Ito mawawala sa isipan ko.

"I really badly need to know the reason why I experience this things. Masyado nang nagugulo at Hindi makapag-focus or function man Lang Ang isip ko dahil sa pesteng mukha nang baklang yun. I think I should as forgiveness or just simply say sorry, I guess. Pero kapag ginawa ko naman Yun, mag mu-mukha Lang akong tanga at mahina, knowing na hihingi ako nang kapatawaran sa ginawa ko.
But what the hell! He should be the one asking forgiveness and sorry to me right now. Dahil Kung Hindi dahil sa kanya ay Hindi ako magiging ganito, Hindi ako magiging taon mapanakit at Punong-puno Ng galit sa kaniya. He made me like this, So there's no way for me to lower my pride into him, never."
Naiinis na bothered turan sa sarili sabay pasok sa loob nang pinto Ng bahay.

Pag-pasok ko ay agad Kong napansing naka-ayos at malinis na Ang buong bahay. inilibot ko Ang aking paningin sa buong paligid upang hanapin Ang bakla Kong asawa nang biglang naka-amoy ako Ng mabangong amoy nang ulam.

Sinundan ko Ang amoy nito at dinala ako nito sa kusina. From here ay bigla Kong nakita Ang taong gimugulo sa isip ko. Well you heard it right, It's Levi my shitty gay husband.

Naka suot Lang Ito nang maikling puting short na halos abot lamang sa kaniyang kalahating hita, habang naka t-shirt na maluwag na kulay pink. Kitang-kita na sa suot nitong pink na t-shirt Ang kaniyang collar bone at dibdib na maputi. Naka lugay din ang mababa ngunit makintab na kulay itim nitong hanggang balikat na buhok.

Medyo napa-titig pa ako dito nang matagal habang abala parin itong nag-luluto, Nang aksidenteng nahulog nito Ang sandok sa baba kung Kaya ay dahan-dahan nitong naka tuwad na pinulot ang sandok sa lapag.

Halos ma-nginig ako sa sobrang tensiyon nang kasabay nang pa-tuwad na niyuko Niya Ang sandok para kunin ay bigla ring nahawi Ang t-shirt nitong suot pataas.

Kitang-kita ko Kung paano Sumilip Ang maputi nitong likuran pababa sa guhit patungong matambok nitong pwet. Hindi ko mapigilang makaramdam nang sobrang init na pakiramdam nang dahil dito. At mas lalo pa itong tumindi dahil sa aksidenteng pagbaba nang aking tingin sa mga hita nitong napaka-kinis. Unti-unti nang sumisibol Ang libog ko sa kaniya nang bigla akong natauhan dahil sa pag-harap nito sa akin, habang kunot noong nakatinging nagtanong.

" Anong ginagawa mo dito Hiro, may kailangan ka ba o may ipag-uutos?"
Kunot noong sunod-sunod na tanong nito habang naka-kagat sa labi na halatang kinakabahan.

Ilang sandali akong tahimik na natulalang muli dito dahil sa pagkagat-labi nito. Pero di nag tagal ay agad ko din itong iwinaksi.

"Sh*t Hiro, get back into your senses. He's a gay na dapat kinamumuhian mo't pinarurusahan dahil sa pag-sira nang buhay mo at sa pag wasak sa relasyon niyo ni Grace!"
Kastigo ko sa aking sarili sabay ayos nang tingin dito.

"Wala naman akong gustong ipag-utos sayo bakla! Gusto ko Lang na sabihin sayong bilisan mo diyan at kanina pa ako nagugutom. Masyado kang makupad, di ka naman babae.
Malakas na turan ko dito sabay talikod at dire-diretchong lumabas paalis.

Levi's POV

"Hala anong nangyari dun, bakit umalisyon. May masama ba akong nasabi? Eh parang Wala naman ah. Hays ewan, baka siguro dahil lang talaga sa nagugutom na siya kaya ganun Ang naging reaksiyon niya kanina."
Na-gugulumihanan kong tanong sa sarili sabay kibit balikat na itinuloy ang pag-luluto nang adobong manok.

Mga ilang minuto pa ay pinatay ko na ang kalan at agad na isinalin sa malaking babasaging mangkok Ang niluto ko, at dali-daling tinungo ang dining table.

Nang makarating ako doon ay naabutan di komportableng naka upo si Hiro sa tapat ng lamesa habang diskomportableng di mapakali sa kina-uupuan.

Hindi ko na lamang inisip pa ang kakaibang ikini-kilos nito at agad na inilapag Ang mangkok nang adobo sa lamesa, sabay upo malayo sa kabilang upuan na malayo Ang pwesto sa kaniya.

Ganito kasi talaga Ang set-up namin kapag kumakain. Ayaw na ayaw niya kasing malapit ako sa kanya dahil nawawalan daw siya nang ganang kumain dahil sa itsura ko.

Sinunod ko naman din agad Ang gusto niya, baka kasi magalit pa siya't mapag-buntungan niya na naman ako ulit nang kaniyang galit, at mapag-buhatan nang kamay.
_______________

Kasalukuyan na kaming pareho no Hirong tahimik na kumakain nang parang nakaramdam ako ng panaka-nakang pag sulyap ni Hiro sa akin.

Medyo naiilang man ako dahil sa pag sulyap nito, ngunit mas pinili ko na lamang na Ituon ang aking sarili sa aking plato't kumain na lamang habang inignora ang presensiya nito. Nang sa gayon ay hindi ako ma self conscious sa kaniya.

Pero mga ilang sandali pa ay agad akong napa tili nang narinig ang malakas na kalansing na tunog nang kutsara, kasabay nang malakas ding pag hampas niya nang kamay sa lamesa na lumikha nang ingay.

"Itigil mo yang pag papa-cute mong paraan nang pag-kain bakla!, dahil hindi ka cute at kailan man ay hindi kita magustuhan."
Galit nitong turan habang pinag papawisang naka-tingin sa akin.

Napa-maang na lamang ako dahil sa turan nito. Ano daw, nagpapa-cute ako? Eh halos hindi nga ako maka-titig sa kaniya dahil sa ilang at takot. tapos ngayon aakusahan Niya ako nang pa-cute. may sakit yata Ito eh.
Turan ko sa aking isip, habang napatitig din sa kaniya nang mariin, sabay bigay nang what do you mean and talking about look.

Namumula sa galit na nagtitimpi na lamang Itong marahas na bumuga nang hangin sabay frustrated na sumigaw sabay walk out.

"Hayssss put*ng in*ng pa-cute na salot na to!,makaalis na nga lang
nawalan na ako nang ganang kumain, dahil sa kalandian mo!"

Sobrang shocked talaga ako sa inasal at sinabi nito. Maliban kasi sa hindi niya ako pinag-buhatan agad nang kamay, ay inakusahan pa ako nitong nagpapa-cute which is very unusual to him, and knowing na hindi naman talaga ako nag pa-cute sa kaniya but still nasabi niyang ginawa ko yun sa kaniya. Kaya naman may tendency na aksidenteng nakuha ko ang atensiyon niya't napapansin niya ako accidentally, dahil sa small gesture na hindi ko namamalayang nagagawa.

Pero kahit may kahit tyansa pa man na mapansin niya ako ay hindi ko agad Ito paniniwalaan dahil kailangan ko munang siguraduhing too Ito, sapagkat masakit ang mag assume at masaktan.

Someone's POV

Kasalukuyang binabasa kong binabasa Ang mga impormasyong nakalap nang aking imbistigador na si Damien nang bigla sumiklab Ang aking galit nang mabasang kasal na Ang pinaka-mamahal kong si Levi sa pesteng Hiro Motemayor na yun.

Plus pang nalaman kong sinasaktan siya nito ayon na rin sa medical records nito nang sa hospital kapag Ito ay pa-simpleng nagpapa gamot dahil sa mga latay, pasa at mga sugat nito na natatamo sa asawa.

Mas lalong sumidhi pa ang aking didikasyo't pag-pupursiging makuha siya sa Hayop na Hiro Montemayor na yun dahil sa ginagawa nitong pananakit kay Levi.

"Simula ngayon Levi ay ako na mismo Ang gagawa nang aksiyon para ma-protektahan ka sa hayop mong asawa, at sisiguraduhin kong pag-babayaran niya ang pananakit niya sayo mahal ko."
Determinado kong saad sa sarili sabay tawag sa mga kanang kamay kong si Mr.Chen.

"Mr. Chen, I want you to buy the eighty percent shares of the Montemayor now, and find out their company's weakness, Do you understand?"
ma-awtoridad niyang mando dito sabay lapag nang binabasang dokumento.

"Yes, right away Mr. Guerrero."
Sagot naman nito sabay yuko bilang pagbibigay galang pagkatapos ay agad na umalis.

"Humanda ka Hiro Montemayor dahil sisingilin na Kita dahil sa ginawa mong pananakit sa pinaka mamahal ko."

Hiro's POV

"F*ck!, bakit ko ba Yun nagawa. Bakit naging ganon Ang asal ko sa harap Niya. Nag-mumukha tuloy akong Ewan kanina, Haisssstttt nakaka hiya ka."
Inis na inis Kong turan sa aking sarili habang nakasabunot sa aking buhok na parang nababaliw.

"Ano na ngayon Ang mukha ihaharap ko sa bakla Kong asawang yon. Baka nga ngayon pinag tatawanan na ako nun dahil sa reaksiyon ko sa kaniya kanina."
Dagdag ko pa sabay suntok sa sa hilamos nang mga kamay sa mukha.

I have never been this ashamed in my entire life, pero ngayon halos lamunin na ako nang kahihiyan. Nang dahil lang sa gestures nang baklang yun ay nagawa kong ipahiya ang sarili ko sa kaniya mismong harapan.

Kasalanan to nang baklang yun eh, kung hindi sana siya gumawa Ng ganong ekspreksiyon ay sana hindi ko siya napapansin ay nindi sana ako makakapag conclude na nag papa-cute siya sa akin, and worse ay masasabing Ito nang harap-harapan sa kaniya.

"Haysss dibale bukas o sa makalawa ay makakalimutan Niya na rin yun, sana nga."
Pagsasa-walang bahala ko na lang dito sabay higa sa kama't talukbong nang kumot.

Here you have it guys, sana nagustuhan niyo Ang update Kong Ito, 😄😄😄

Just don't forget to vote and comment down below.

Yours truly
Author: Lunam_mediocris7

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro