Tae Pov

Kookie

Kochanie?

Ja

Hej Jungkook, czy zostawiłem coś w samochodzie?

Kookie

Nie, chciałem tylko zapytać czy jesteś już w domu?

Ja

Kook -.-

Ja

Minute temu wyszedłem z auta

Kookie

Możliwe...

Ja

To krótka trasa

Ja

Nie rozumiem dlaczego się martwisz

Ja

A po drugie, jadąc samochodem, nie powinieneś dotykać telefonu

Kookie

Masz rację, chętniej podotykałbym ciebie

Uśmiechnąłem się sam do siebie, nie odpisując na wiadomość schowałem telefon do kieszeni.

Boże czy ten chłop jest paranoikiem. Co może mi się stać?

Ale dokładnie w momencie, kiedy ta myśl przyszła mi do głowy, ogarnęło mną dziwne uczucie, więc zacząłem się rozglądać.

Zauważyłem samochód. Na pewno nie Jungkooka. Usłyszałem jak kierowca przyśpiesza, więc również narzuciłem tempo. W ostatnich sekundach dostałem takiej paniki, że aż ostanie metry przebiegłem sprintem . Nie wiem jak to zrobiłem, ale dotarłem do drzwi, zanim auto dodało jeszcze więcej gazu.

Drżącymi dłońmi, przekręciłem kluczyk, którego przedtem z trudnością włożyłem w zamek. W mgnieniu oka wpadłem do mieszkania, energicznie zatrzaskując drzwi.

Cholera, kto to był?

''Tae? Wszystko w porządku? Jesteś blady jak ściana. Wyglądasz jakby jakaś mafia goniła cię do progu drzwi, swoim czarnym vanem.'' Zapytał mój najlepszy przyjaciel.

Spojrzałem na Jimina i podszedłem do niego szybkimi krokami. ''O boże, tak się cieszę, że też jesteś w domu.'' Powiedziałem mocno się do niego przytulając.

Dlaczego stało się to, czego obawiał się Jungkook?