Eva pov

Sanne en ik lopen de Ponti in. Wolfs is al thuis zo te zien. Ik kijk naar Sanne die gelijk door naar boven loopt en slik. Er zit haar iets dwars zo te zien, maar wat?

'Hoe was het bij je moeder?' vraagt Wolfs gelijk als hij mij ziet. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht.

'Het gaat iets beter met haar en Sanne lijkt haar ook meer te vertrouwen,' glimlach ik.

'Dat is mooi. Misschien kan Sarah wel hier komen wonen als ze eindelijk uit het ziekenhuis mag?' stelt Wolfs voor. 

'Daar zat ik ook al aan te denken, maar dan wil ik dat Sanne het daar ook mee eens is.' Wolfs knikt en schenkt een glas chocomel voor mij in die ik dankbaar aanneem. Ik drink gulzig het glas chocomel leeg en zet hem dan op het aanrecht neer. 

'Ik ga zo naar bed. Morgen wil ik weer naar mam toe,' zeg ik en wil naar boven lopen maar Wolfs houd mij tegen. Ik kijk hem vragend aan. Voorzichtig drukt hij zijn lippen op die van mij en ik kus hem terug.

'Ga maar slapen. Ik kom ook zo,' zegt hij en ik glimlach en loop dan naar boven. Ik kleed me snel om en loop dan naar Sanne's slaapkamer. 

'Hey,' zegt Sanne zacht als ze mij ziet. Ze ligt op bed en heeft tranen in haar helderblauwe ogen. Er zit haar dus echt iets dwars... Ik ga op het randje van haar bed zitten. 

'Wat is er aan de hand, lieverd?' vraag ik zacht aan haar. Gelijk wend Sanne haar blik af en er rolt een traan over haar wang. Ik neem haar voorzichtig in mijn armen en ze klimt op mijn schoot. Voorzichtig legt ze haar hoofd tegen mijn borst aan en ik glimlach. Ik druk een kus op haar kruin.

'Wil je me vertellen wat er aan de hand is?' vraag ik zacht en Sanne schud langzaam haar hoofd.

'Liever niet...' zegt ze zacht en sluit haar ogen.