Hoofdstuk 11
Eva pov
Ik kijk naar Sarah die haar ogen heeft gesloten. Ze ademt rustig waaruit ik kan opmaken dat ze slaapt. Sanne, die nog steeds op mijn schoot zit, kijkt naar Sarah.
'Mama is moe hé?' vraagt Sanne zacht en ik glimlach.
'Ja. Ik denk het wel.' Ik druk een kus op Sanne's kruin en druk haar dicht tegen mij aan.
'Zullen we naar huis gaan?' vraag ik na een halfuurtje. Sarah is nog niet wakker geworden, ze zal haar slaap wel nodig hebben denk ik.
'Oké.' Sanne staat op van mijn schoot en ik druk een voorzichtige kus op Sarah's voorhoofd. Ook hiervan word ze niet wakker. Ik glimlach en Sanne pakt mijn hand vast en we lopen Sarah's kamer uit. We gaan naar de auto en rijden naar huis.
'Mag ik naar bed?' Sanne gaapt. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het vijf uur is.
'Ja hoor is goed,' glimlach ik en Sanne geeft mij een knuffel en loopt dan naar boven. Ik kijk naar Wolfs die rustig bezig is met het koken van het avondeten. Zachtjes leg ik mijn handen op zijn schouders, ik moet wel op mijn tenen staan om bij hem te komen. Hij blijft groter dan mij, ik ben gewoon klein.
'Hey Eef,' glimlacht Wolfs als hij zich heeft omgedraaid.
'Hey,' zeg ik zacht en pak een flesje water uit de koelkast en drink er gulzig een paar slokken uit. Wolfs glimlacht.
'Wil je weten wat we gaan eten vanavond?' vraagt hij met een glimlach en ik knik. Natuurlijk wil ik dat weten. Zoals gewoonlijk ben ik veel te nieuwsgierig en wil ik de deksel van de pan optillen om te kijken, maar Wolfs tikt op mijn vingers en lacht.
'Je ziet straks wel wat we gaan eten,' lacht hij en ik kijk hem quasi verontwaardigt aan.
'Lekker dan.' Wolfs zet het gas uit en drukt een kus op mijn lippen. Ik kus hem terug.
'Het eten Wolfs,' lach ik als ik terugtrek.
'Vanavond dan?' vraagt hij en ik knik.
'Natuurlijk.'
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro