8.
'Het spijt me El, zo veel.'
Geschokt keek ik hem aan. Sinds hij me verliet zijn er drie jaren voorbijgegaan. Hij liet bijna niets van zich horen en ondanks dat ik zo verschrikkelijk kwaad ben kan ik het niet helpen.
Die smekende blik, de bloemen en je houding, ik kon het niet weerstaan.
Ik vloog je toen om de hals, en vlieg je nu om de hals. Dat veranderde gelukkig niet.
Amper twee weken later vroeg je m verkering, picknick inbegrepen.
En het is toen dat ik het besefte, toen in het halfduister op een picknicklaken, ik besefte dat ik van je hield.
Ik hou van je Cael.
First vote amandinelouisemarie
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro