Erboven:

Skya en Blake zien een verbaasde blik achter de deur vandaan komen.
'Wat heeft dit te betekenen?' Vraagt Skya's moeder.

Skya ademt diep in en begint met spreken:
'Mam, ik ga niet met Gilbert trouwen. Ik heb het tegen hem gezegd.
Hij behandelt me niet goed en is niet eerlijk tegen mij.'

Haar moeder fronst haar wenkbrauwen.
'Ik denk niet dat je zomaar een huwelijk af kan zeggen. Het is het beste als jij met hem trouwt, gedwongen of niet.'

Bij Blake vanbinnen branden bepaalde woorden op zijn tong.
Hij herhaalt de woorden in zijn hoofd en bedenkt dat hij het gaat zeggen:

'Ik hou van Skya. Zij houdt van mij. Zij trouwt niet met die Gilbert.'
Hij klinkt kort.

'En wie ben jij?'

Blake doet zijn capuchon af.
Skya's moeder valt bijna ter plekke neer.
Ze grijpt naar haar buik en ademt diep in en uit.
'Heb jij wat met een vlamkop?' Zegt ze half flauwgevallen.

'Ja.' Meer zegt Skya niet.

'Renard. Renard!' Gilt ze.

Met als gevolg van de gil komt Skya's vader aangelopen.
'Wat is hier aan de hand?' Vraagt hij.

'Onze dochter. Ze is gek geworden. Ze heeft iets met een rode.'

Blake raakt geïrriteerd door alle namen over zijn 'soort'.

De blik van Renard glijd van Skya naar Blake.
Zijn ogen blijven haken in die van hem.

'Ik ken jou.' Begint hij.
'Ben jij niet de koningszoon? Blake.'

De hartslag van Blake neemt toe.
'Ja meneer.' Antwoord hij.

Renard zwijgt even.
'En jij durft iets met mijn dochter uit te spoken terwijl ze verloofd is?'

Blake wrijft op zijn achterhoofd.
'Meneer, ik heb Skya niks aangedaan.'
Durft hij te zeggen.

Renard knipt in zijn vingers.

Er komen twee wachters aangemarcheerd.
Ze komen tot stilstand achter Skya.
'Vader.' Zegt Skya trillend.

'Mannen arresteer hem.'
Hij lijkt even na te denken.
'Op de dag van Skya's huwelijk wacht deze jongeman de galg.'

Skya hart lijkt stil te staan voor een paar seconden.
Tranen wellen op en zweet breekt uit op allerlei plekken.
'Nee vader. Ik smeek u. Doet dit niet!' Gilt ze.

De wachters grijpen Blake vast.
Hij begint tegen te sputteren, maar stopt bij een klap, die een van de wachters uitdeelt, in zijn gezicht.

'Nee!' Skya huilt en jammert en probeert Blake los te trekken van de wachters.

De wachters beginnen te marcheren.
Blake beweegt en beweegt, maar lijkt vast te zitten in de strakke greep.

'Blake!'

Skya klemt zich vast aan Blake.
Hij probeert Skya te pakken, maar zijn armen zitten vast.

Skya huilt zo erg dat haar zicht is verdwenen.
Ze ziet alleen nog Blake.

En Blake.
Hij weet niet helemaal hoe hij deze klap moet verwerken, dus huilt zoals Skya doet.

De galg.
Een klein woordje.
Een grote gebeurtenis.

De wachters duwen Skya van hun af.
Ze valt om maar geeft geen kik.

Ze stuift omhoog en rent weer naar Blake toe.
'Alsjeblieft!' Gilt ze.

Blake verdwijnt achter een grote deur.
Skya geeft een ruk aan de hendel, maar voelt het slot.
'Doe open!' Schreeuwt ze zo luid ze kan.

Ze trekt en duwt met alle macht, maar het is zinloos.
Blake is ten dode opgeschreven.

Vol tranen zakt Skya op de grond.
Haar lichaam voelt zwaar.
Ze gaat tegen de deur zitten en huilt.

Haar ouders kijken toe hoe hun dochter langzaam in stukken breekt.
Ze gaat stuk aan verdriet.

Het maakt hun niks uit.
Zij hebben geen gebroken hart.

De rest van de dag heeft Skya tegen de deur aangezeten.
Alleen maar gehuild.

Angel is weg.
Haar steun kan ze niet meer krijgen.
Die woont met Daniël in haar eigen huis.

•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•