Eronder:

Blake trekt het zwaard uit de houder.
Het geluid van ijzer laat hem rillen.

'Heerlijk.' Mompelt hij.

Hij bekijkt naar het glimmende ijzer.
'Weet je zeker dat hij goed genoeg is om die goeierikken ervan langs te geven?' Vraagt hij aan de smid.

Hij knikt.
'Hij is gemaakt van speciaal ijzer.'
'Is er nog verschil dan?' Vraagt Blake.

'Jazeker. Het ijzer komt van de binnenkant van een vulkaan. Een van onze mannen is er geweest.'

'Goed goed. Ga maar weer. Mijn moeder betaald je wel.'

De smid knikt en draait zich om.
Hij loopt weg en Blake luistert naar het sluiten van de deur.

Enthousiast rent hij door de zaal, op weg naar zijn vader.
'Vader!' Roept hij.

Hij opent een deur.
Hij ziet zijn vader.
Een grote man, met donkerbruin haar, net als hem.
Hij maakt zijn speer klaar.

'Vader. De smid is net geweest. Ik heb het zwaard.'

Hij draait zich om.
'Laat eens zien.' Zegt hij.

Blake overhandigt het zwaard aan zijn vader.
Hij begint hem grondig te onderzoeken.

'Wat een pracht zwaard. Klasse.'

Hij geeft hem terug aan Blake.
'Jongen, ik heb een plan gemaakt.'

Blake zucht.
Als het maar niet weer zo'n onmogelijk plan is.

'Je weet dat ik steeds heb gezegd dat je onze grootste vijand (vader van Skya) moest proberen te doden.'

Blake knikt.
'Ja vader.'

'Ik wil nu dat je zijn zwakke punt pakt.'

Blake slikt. 
Nu komt het.

'Zijn geliefde dochter.'

'Welke meneer?' Vraagt hij.
'Skya. Die Angel is niet geliefd en niet eens een mooie vrouw. Skya is pas 18. Een dotje volgens onze spionnen.'

Blake zucht.
'Ik val liever geen vrouw aan.'

'Ben je een watje of hoor je bij ons?' Zegt zijn vader nors.

'Ik hoor bij jullie.' Zegt Blake.

'Goed. Het is niet eens een echte vrouw. Daar is ze te jong voor.' Zegt zijn vader.

Blake knikt.
'Ik zal het proberen.' Zegt hij.

Blake draait zich om en maakt weg naar de deur.
Hij haalt de hendel omlaag.
'O zoon,' begint zijn vader nog, 'laat je niet vallen voor Skya's schoonheid. Je weet dat haar vader haar opdoft om onze mannen te verleiden.'

Blake knikt en opent de deur.

Hij duwt hem dicht en loopt weg.
Als er iets is wat hij niet wilt dan is het vechten met een vrouw.
Hij maakt wel goede kans.
Skya kan niet vechten.

Hij moet het maar doen. 
Als zij dood is, zal haar ziel bij hun komen. 
Dan kan vader verder met haar afhandelen.

Hij strompelt naar zijn kamer.

Als hij ziet dat de deur op een kier staat, weet hij al dat zijn zusjes hier rondspoken.

Snel opent hij de deur en ziet hoe zijn zusjes op zijn bed aan het spelen zijn.

Hij gromt.

'Feya en Lara! Ga van mijn bed af!' Zegt hij woest.
De tweeling kijkt hem aan.
'Nee.' Zeggen ze tegelijk.

Blake grijpt met beide handen een arm van elk meisje en trekt hun van het bed af.

Ze krijsen en gillen dat hij van hun af moet blijven.

Ze pakken boos hun beer en lopen stampvoetend de kamer uit.

Blake ploft op zijn bed en zucht opgelucht.
Hij staart omhoog.

Hij kijkt naar zijn hele kamer.
Alles is rood.
Ok, niet alles, maar bijna alles.
Er zijn ook wat zwarte dingen.

Hij kijkt hoe laat het is.
'De mensen gaan bijna slapen. De strijd kan dan gaan beginnen.' Zegt hij.

•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•