Erboven:

'Alsjeblieft, maak hem wat losser.'

Angel kijkt pijnzend naar de vrouw die haar helpt met het korset aantrekken.

'Die jurk is al strak genoeg.' Zegt Angel.

Skya zit bij Angel, die wordt klaargemaakt voor haar bruiloft.
'Wees niet treurig, je kan er niks aan doen.' Zegt Angel tegen Skya.

'Ik doe mijn best.' Antwoord Skya.  

Angel zucht en doet haar haren goed.
'Ik heb hier helemaal geen zin in.'

Skya kijkt naar Angel.
'Je ziet er mooi uit.' Zegt ze zo aardig mogelijk.

'Kom op. De jurk is te klein en ik ben te dik. Ik ben net een worst.'
'Niet zo negatief, jongedame.'

Skya staat op en pakt de sluier.
'Je bent een prachtige bruid.'

Ze zet de sluier vast in Angel's haar en kijkt naar haar zus.
'Ik weet zeker dat je het gaat vinden met Daniël.'

'Ik weet het niet hoor. Hij is altijd weg, omdat zijn vader generaal is. Als zijn vader komt te overlijden wordt hij generaal en is hij nog meer weg.'

'Ik ben er nog. Ik kom wel eens langs.'
Zegt Skya geruststellend.

'Ik zie je eerder als een vriendin, dan een zusje.' Zegt Angel.
Ze omarmt Skya en zucht diep.

'Het komt goed. Daniël is een goede man.'

Angel laat Skya los en glimlacht.
'Ik ben blij dat je dat vindt.' 

'Nou, we moeten je trouwen.' Zegt Skya.
Angel zucht en pakt haar boeket van de tafel af.

'Nou, Lets go.'

De vader van de twee zussen neemt de arm van Angel en begeleid haar naar de grote deuren.

Vanachter de deur begint muziek te spelen.
De deuren gaan open en Angel begint te lopen naar het altaar.

Skya glimlacht.
Angel ziet er prachtig uit.

Volgende week zie jij er ook zo uit.
Die woorden vliegen door haar hoofd.

Ze ziet Gilbert in de zaal zitten.
Hij glimlacht naar haar.

'Ach, misschien is Gilbert zo slecht nog niet.'
Zegt ze zacht.

Skya loopt achter Angel aan.

Ze houdt de sleep vast van de gigantische jurk van Angel.

De rode loper onder haar voeten voelt zacht.
Ze zakt een beetje weg door de rode loper, waardoor ze sporen achterlaat in het stof.

De sporen trekken snel weer weg, want de stof is rekbaar.

Eenmaal aangekomen bij het altaar laat Skya de sleep los en gaat naast haar moeder zitten.
Haar vader komt erbij zitten.

De dominee begint te praten.

Het stel beloofd elkaar trouw tot in eeuwigheid en daarna mag Daniël de bruid kussen.

Skya begint te klappen nadat alles is afgelopen.
Haar moeder mept op haar handen.

Verschrikt kijkt ze opzij.
'We klappen niet.'

Geïrriteerd legt Skya haar handen in haar schoot en kijkt naar Angel die gearmd met Daniël de zaal verlaat.

'We gaan nu naar de andere zaal toe.' Zegt haar moeder.

Ze pakt de arm van Skya en trekt haar mee door de zaal.
Met vlugge passen vliegen ze door de rij mensen heen, naar de andere zaal.

Moeder drukt Skya op een stoel en loopt zelf weg, naar Angel.

Met een boze blik in haar ogen slaat Skya haar armen over elkaar om te wachten.
Te wachten op een moment.
Ze weet niet welke, maar ze wacht.

Met haar blauwe ogen bespeurt ze de mensen.
Ze ziet allerlei onbekende, familieleden, waarschijnlijk van Daniël.

Ze praten en drinken champagne.

Haar ogen vliegen de rij af en stoppen bij Gilbert.
Hij staart haar aan en glimlacht.
Zijn donkergroene ogen glinsteren.

Skya zucht en wend haar blik af.

In haar ooghoeken ziet ze dat Gilbert opstaat en naar haar toe komt.
Hij gaat voor haar staan.

'Is het goed als ik hier kom zitten?' Vraagt hij wijzend naar de stoel naast haar.

Skya knikt.

Gilbert laat zichzelf op de stoel zakken en draait zich om naar Skya, die haar handen in haar schoot heeft gelegd.

'Ik begrijp dat je niet met me wilt trouwen. Ik wilde het eerst ook niet.'

Skya draait haar hoofd naar Gilbert.

'Maar ik heb gevoelens voor je gekregen. Skya, ik hou van je.'

•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•