Erboven:

Er volgt een harde tik, op het ijzeren zwaard.
Skya krimpt ineen, bij het harde klingelende geluid.

Ze loopt met snelle passen langs de smid, die alle zwaarden aan het voorbereiden is voor de volgende strijd.

Ze zucht.
In de boeken staat dat hun zullen winnen. Waarom zouden ze dan nog vechten?
Misschien zodat de winst ooit zal komen.

Volgens het verhaal eindigt het bij haar generatie.
Twee mensen zorgen voor het einde van de strijd.
Zij is het samen met een man die uitgekozen is door haar vader.

Ze vraagt zich af hoe het is bij haar vijanden.
Hier is het altijd koud. Niet dat ze er last van heeft, maar alsnog.

Ze wilt wel eens weten hoe het is om warmte te voelen.

Ze schudt met haar hoofd.
Die warmte wilt ze niet voelen.
Ze zeggen dat het een brandend gevoel is. Alsof je vlees gebakken wordt.

Ze rilt.

Ze loopt snel door naar haar huis.
Nou ja, huis, paleis.

Ze loopt over de grijze tegels.
Er klinkt een zacht getik, door de witte sandalen van Skya.

Ze duwt tegen de grote poort.
De grote, witte deur gaat met een luid gekraak open en komt tot stilstand als het de muur aan de binnenkant raakt.

Het maakt een luide plof.

'Skya. Meisje. Doe zachtjes.' Klinkt een stem.
Skya kijkt naar voren.
Haar zus Angel komt aangelopen en zet haar vinger tegen haar mond.
'Je weet dat vader slaapt.'
Skya knikt.
'En je weet ook wat er gebeurd als hij door iets wordt wakker gemaakt.'

'Zijn arme wekker.' Zegt Skya.
Ze grinnikt.

Angel rolt met haar ogen en grijpt haar schouder vast.
'Ik maak geen grapje. Vader hoeft je niet weer een mep te verkopen.' Zegt ze.
'En hij zegt nog wel dat hij geen zonden bezit.' Mompelt Skya.

Angel neemt haar mee.
'Waar gaan we heen?' Zegt ze vragend.
'We gaan je nieuwe harnas passen. Vader heeft een nieuwe laten maken.'

'Alweer? Ik heb er nog een van de vorige keer.'
Angel doet een deur open met haar schouder.

'Hij wilt jou schoonheid laten zien aan de vijand. Hij wilt dus laten zien dat wij mooie mensen zijn en hun vieze ratten.'

'Puh. Hij laat zijn eigen schoonheid maar zien.' Zegt Skya.

Angel grinnikt.
'Als hij een vlecht in zijn witte baard legt, vind ik het goed.' Zegt ze.

Skya lacht.

'Daar is hij wel lang genoeg voor.'

Angel laat Skya los en loopt naar een vitrinekast.
Ze trekt een mintgroen laken eraf. Er klinkt een wapperend geluid.

Het laken valt op de grond.

Skya kijkt naar het harnas die tevoorschijn komt.
'Het is gewoon een ijzeren jurk. Wat is hij klein. Hij ziet er ook zo strak uit.'

'Tja. Aangezien jij een mooi figuurtje hebt, heeft vader hem extra klein gemaakt.'

Skya gromt.
'Jeetje. Ik ben geen model. Ik hoop voor hem dat ik niet alleen dat ding aanmoet.'

'Nee nee. Je krijgt er nog een witte jurk tot je knieën onder. Anders kan je net zo goed in je ondergoed gaan strijden.' Zegt Angel.

'Goed dan.' Zegt Skya.

Ze kijkt nog eens naar het harnas.
Het is een soort ijzeren jurk, met schouderbladen.
Er zitten ook ijzeren klepjes bij. Die moet ze over haar handen heen binden.

'Kijk.' Zegt Angel.
Ze laat een ijzeren kroontje zien.

'Die moet je ook opzetten.' Zegt ze.
Ook laat ze sandalen zien.
'Er zitten kleine ijzeren vleugeltjes aan.' Zegt ze.

'Wat mooi.' Zegt Skya.

•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•.•