Multi: Sarp vs Mira temsili

Bölüm şarkısı: Yusuf Güney "İki Romantik Deli"

Mira♚

Panik yapmıştım. Ne bebeği! Daha vardı doğmasına onun.

"Ne bebeği doktor hanım daha var bizim çocuğumuzun doğmasına! " diyerek Sarp aklımdakileri herzamanki gibi dışa vurmuştu.

Canım acıyordu ve galiba gerçekten bebeğim doğacaktı. Bende erken doğmuştum. Sanırım genetikdi sabırsızlık.

"Bazen olabiliyor Sarp bey bir iki ayınız vardı zaten telaş yapmayın" diyerek Sarpı telkin etti doktor. Daha sonra ise bana dönüp gülümsedi. "Derin derin nefes alın lütfen Mira hanım hemşire çağıracağım hemen." diyerek odadan çıktı. Dudaklarımı dişledim gözlerimden yaş geliyordu.

Sarp elimi tuttu. "Aşkım nefes al derin derin. "

Diğer elimi ise Didem abla tuttu. Sakin olmam için bana destek oluyordu. Feride  anne ise panik halindeydi. Duygu abla ise onu sakinleştirmek ile meşguldü. İçeri bir bayan ve bir erkek hemşire girdi. Tekerlekli sandalyeye oturmama yardım ettiler.

"Anne siz ablamla eve gidin hemen, bebek için hazırladığımız çanta vardı onu alın biz doğuma gidelim."

Derin derin nefesler alırken Sarpın söylediklerini duyamıyordum bile. Kalbim hızlı hızlı atıyor nefes alamayacak gibi soluğum kesiliyordu.

Karnımdaki sancı çok fazlaydı. Doktorlar hızlı hızlı koşturuyor hepsi acele ediyordu.

" Aşkım sakin ol tamam mı? "

"Sarp geliyor, bebek geliyor!" diyerek bağırdım.

Doğumhaneye girdiğimizde benimle birlikte Sarpta hazırlandı.

Saçlarım terden boynuma yapışıyordu. Karnımdaki ağrı çok fazlaydı. Doktor sakin olmamı ve dediklerini yapmamı söylüyordu. Sonra birden bire tüm ağrım gitti. Ama ağlama sesi yankılandı.

Doktor gülümseyerek bize baktı.
" Cinsiyetini kendiniz öğrenmiş oldunuz küçük bey sanırım söylememi istemedi." diyerek bize baktı.

Kalbim yerinden çıkacaktı sanki. O kadar mutluydum ki. Sarpın elini sımsıkı tutuyordum. Mutluluktan gözümden bir damla yaş akıp giderken son gördüğüm Sarpın kucağına bebeğimizi almasıydı.

***

Bilincim kendine yavaş yavaş gelirken kulağımdaki  sesler anlam kazandı. Gözlerimi yavaşça aralayıp etrafa baktım.  Odadaydım.

"Bak oğlum anne uyandı" diyen Sarpın sesini işittim. Kafamı sağ tarafa çevirdiğimde biraz sonra mutluluktan ölecekmişim gibi hissettim.

"Sarp" dedim özlemle.

"Aşkımm" diyerek yanıma geldi alnımı öpüp kucağındaki oğlumu bana verdi.

"Allahım, sen ne tatlı bir şeysin böyle" diyerek fısıldadım. Sarpta yatağın kenarına oturup yanımıza uzandı.

"Sarp çok tatlı değilmi ama? şuna baksana. "

"Sanırım babası gibi kısık gözlü olacak. " diyince güldüm.

"Yorgunluktan öyle bakıyodur be"Sarp gülümseyerek bakışlarını kucağımda masum masum bakan bebeğimize indirdi.

"Baksana dudakları aynı sen, burnuda senin gibi ayrıca simsiyah saçları var bana çekmiş. Parmakları bizimkiler gibi up uzun, kirpikleride benim gibi olacak baksana şimdiden bile var. yanaklarına bak tombiş tombiş"

Sarpa kafamı çevirdiğimde gülümsedim.Alnımı alnına yasladım.

"Çok canın acıdımı? "diye sordu. Evet acımıştı hemde fazlası ile.

" Kucağıma alınca geçti. "diyerek öptüm oğlumu. Harbi biz daha erken diye isim bile düşünmemiştik. Hemde Cinsiyetini bilmiyorduk o zamanlar. Şimdi öğrenmiştik ve isim koymalıydık hep oğlumuz diyemezdik ya?

" Aşkım çocuğumuzun ismini hiç düşünmedik. Küçük bey bize süpriz yapıp erken gelmeseydi hazırlanmış olacaktı herşey. " diyerek bakışlarımı oğluma indirdim.

Sarpa mı benziyordu sanki? Aşık olduğum adamımın parçası,hatta kopyası olan oğlum... Artık oğlumada aşıktım. Onuda paylaşmazdım.

Sen sevdiklerini paylaşamıyorsun ki zaten gördük yani.

Uzun zaman sonra içsesim geri gelmişti. Ona göz devirdim.

" Herkes nerede aşkım? "

" Bebeğin cinsiyetini öğrenince biberondu bezdi bir kaç elbiseydi almaya gittiler. Çok olmadı gideli. Ha birde iki gün sonrada taburcu olabilecekmişsin aşkım. "

Ağlamaya başlayan küçük bey ile Sarp uzanıp ayaklarımın uucundaki battaniyeyi aldı.

"Acıktı annesi ben sana yemek getireyim istediğin bişey varmı dışarıdan?"

"Kakolu süt" Sarp gülmüş; üzerimize battaniyeyi örtmüş, alnımı öpüp çıkmıştı odadan.

"Annecim acıktıkmı biz?"

♚♚♚

Eve geleli iki haftayı geçiyordu. Herkes torun derdindeydi hali ile evde kalabalıktı. Ben ise Kucağımda Mert Ahi'yi uyutmak için sallamak ile meşguldüm.

"Oğlum bu gün fazlamı huysuzsun sen ne çok ağladın bebekler ağlamaz ki niye ağlıyorsun?"

Mert yavaş yavaş susup yüzüme bakarken sırıttım. Her seferinde işe yarayan bir taktikti bu. (Gerçekten olan olayları söyleyin diyenler için)

Biraz sonra gazıda çıkınca iyice rahatlamış yavaş yavaş gözlerini tutamamaya başlamıştı. Gözleri kapanırken beşiğine bıraktım üzerine yorganını örtüp odasından çıktım.

Sarp ile o kadar hızlı bir şekilde oda hazırlamıştık ki. Ben hastanedeyken Sarp halletmeye gitmişti bile. Bulduklarını bana atıyor fikir soruyordu bu maratonda Didem ablada baya yardımcı olmuştu.

Sonuç olarak güzel olmuştu. Söylemeye gerek var mıydı? Oda halıdan lambaya kadar Beşiktaştı.

Gülümseyerek odadan çıktım. Sonunda uyumuştu.

Sarp koltukta uyumak üzere gibi duruyor Feride anne ise çoktan dalmıştı. Bir tek televizyona bakan babamdı.

"Gel gelinim gel iki uykucuda uyudu." gülerek ilerledim. "Sanırım bende onlardan olacağım"

"O zaman artık uyuyalım saat geç oldu kızım bende hanımı uyandırayım." bir an düşünmeden edemedim hanım demek aileden mi geliyordu?

"Olur baba." Sarpın yanına ilerleyip kulağına doğru fısıldadım. "Bitanem şşşt uyan"  diyerek kolunu dürttüm. Gözlerini araladı. Kısık gözlerini sevdiğim. "Hı?"

"Yatağa gidelim gel hadi uyuyacağız. "

Ayaklandı ama düşecek gibi olunca koluna girdim.

"Sen zaten çocuktun Merti boşa yaptık biz."

"Sus kız odaya götür beni" diyerek dahada ağırlaştı. "Ya Sarp. " diyerek güldüm. "Düşücez şimdi. "

Sarpı yatağa bıraktıktan sonra üzerimi değişip bende girdim yatağın içine.

Bebek telsizini kontrol edip Sarpa kollarımı sarıp gözlerimi kapattım.

Sarp hemen uyumuş nefesleri düzenli hale gelmişti. Biraz sonra benimde gözlerim kapanırken uykunun kollarına teslim olmuştum.

Gece saat üç gibi uyanıp Merte bakmak için yatağımdan kalktım. Onbirde yatmıştı ama uyanmamıştı. Saat çok geçmişti uyuyor olması aç olmadığı anlamına gelmiyordu. Bezine baktım önce bezini değiştirip daha sonra ise karnını doyurup yatağına geri bıraktım uyanır gibi olsada süt içerken çoktan dalmıştı uykuya.

Üzerini iyice örtüp alnından öptüm odaya geri yol aldım.

Yorganın içine girip Sarpın kollarının arasında huzurlu bir nefes aldım. Uykunun esiri olup gözlerim kapanırken derin bir uykuya teslim oldum.

🌜🌓🌛

Gözlerimi açtığımda saat on buçuktu. Sarpa bakışlarımı çevirdim.

"Günaydın"

"Oo Günaydın aşkım" diyerek Sarp yanıma gelip alnımı öptü. "Uyusaydın biraz daha, annemler de daha uyuyor Mert Ahi de uyanmadı"

Gülümseyerek doğruldum yatakta.

"Olsun sen uyanmışsın."

Sarpın dudaklarının kenarı kıvrıldı. Karşılıklı gülümsedik birbirimize daha sonra ise İkimizde  bakışıp seslice gülmeye başladık.

"Yaa nee! bakma şöyle. " diyerek gülmeye devam ettim. "Sen bakma o zaman" 

"Oo anne ve babada uyanmış" diyerek kapının arasından Duygu abla belirdi. Kucağında Mert ile beraber içeri girdiler.

"Yaa annem sen benimi özledin?"

"Yok babasını özlemiş oğlum işe gidicem ya ondan uyandı kesin demi babacım?"

Duygu abla ikimizede gülerken Merti kucağıma verdi. Mert gözlerini kapatıp açıp bana baktı daha sonra ise gülümsedi ikimizde birbirimize bakıp gülümsedik alnının hemen yanından öpüp geri çekip göğsüme yasladım.

Yataktan inip Sarpın yanına ilerledik. "Gel oğlum babana annen üstünü değişsin." diyerek kucağına aldı.

"Doldurma çocuğumu." diyerek yan yan baktım Sarpa. Sarpta gülüp karşılık verdi. "Yok ne doldurması"

Odadan çıktıklarında üzerimi değişip bende gittim peşlerinden aldığım bir kaç kiloda doğumdan sonra gitmiş eski Mira halime dönmeye başlamıştım bile.

Duygu abla, Didem abla, Feride anne ve babam birde Miray hepsi bizdeydi. Bir tek Bekir abi yoktu o da işteydi büyük ihtimalle.

"Günaydın kızım"

"Günaydın annecim" diyerek çayları doldurma işini devr aldım.

Sarp kucağında Merti susturmak için sallarken çaydanlığı bırakıp Merti aldım."Siz yiyin yemeğinizi bende Merti susturup geliyorum" diyerek çıktım mutfaktan.

"Annem ağlama bi yaf" koltuğa oturup üzerimize battaniyeyi örttüm. Mert karnını doyururken  çalan telefonumun sesi sessizliği bozmuş ve uzanıp elime almıştım. Arayan Emineydi.

"Günaydın en güzel anne kankam" gülümsememe engel olamadım. "Delimisin sen?"

"Eveet" diyerek güldü. "Merti özledim hiç aramıyorsunuz ki. "

"Arayamıyoruz ki bebek bakmak kolaymı?"

"Bilmem hiç bakmadım ki" diye yanıt verdi. "Allah seni napmasın ya kapat kızım telefonu ben seni ararım sonra şuan ağlıyor çok sevdiğin yeğenin."

"Tamam tamam sustum hadi sonra görüşürüz. "

"Görüşürüz deli" diyerek telefonu kapattım.

Mert'in karnını doyurduktan sonra uyumaması üzerine kucağıma aldım. Şakağından öpüp kafasını göğsüme yasladım.

"Hadi annecim içeri gidelim" arkamı dönmem ile Sarpı görüp irkildim.

"Hiii Sarp! Korkuttun ya ne diye sinsi sinsi izliyosun? "

"Böylesi daha zevkli" diyerek yanımıza geldi.

Arkamda durup aynadaki aksimize bakıp gülümsedik. "Çok güzel bir aile olduk hatun. " Sarpın belimdeki kolları koklayarak öptüğü boynuma eşlik etti.

Gözlerimi kapattım. "Özliycem ikinizi de" diyerek geri çekildi. Mertin alnını öpüp gözlerime odaklandı.

"Seni seviyorum aşkım" gülümsedim. "Bende seni seviyorum bitanem"

🍁🍁

Yaklaşık bir hafta daha geçmişti. Feride annegil Orduya geri dönmüş. Biz ise üç kişi oluşumuzun verdiği his ile evde oturuyorduk.

Etrafı toparladıktan sonra salona ilerlemeye başladım. Nedendir bilinmez Sarp ve Mertten ses gelmiyordu. Kaç saattir salondalardı ve en son oyun oynuyorlardı.

İçeri girdiğimde gördüğüm manzara ile yüzümde gülümseme dahada genişledi. Sarp Merti kucağına almış sırtını göğsüne yaslamıştı. Öylece de uyuya kalmışlardı. Bir an hangisi daha masum çözemedim.

Yavaşça yanlarına ilerleyip Sarpın kucağından Merti almak için harekete geçtim. Tam elimi uzatmış çekiyordum ki dahada sıkı sarılıp gözlerini açtı.

"Şşt benim uyumuşsunuz yatağına yatırcam çocuğu" diyerek fısıldadım. Kafasını olumlu ablamda salladı ve ayağa kalktı.

"Ben yatırırım dur" diyerek uyku mahmuru bir halde odaya ilerledi.

Bende peşlerinden yürüdüm. Sarp beşiğe Merti yatırdı daha sonrada öpüp geri çekildi.

Yüzüme karşı gülümseyip elimi tuttu ve odadan çıktık. İkimizde bugün fazlası ile yorgunduk.

Çocuk bakmak zor işti vesselam.

🍁🍁

Gözlerim yorgunlukla açıldığında bir iki saniye nerede olduğumu düşündüm.

Mert...

Mert neredeydi? Sabah yanıma  yatırmıştım. Ne ara uyumuştum?

Etrafa bakındım Mert yoktu.

Yataktan hızla kalkıp salona ilerledim. Sonrada odasına baktı yoktu.

Yahu daha yürümeyi bilmiyor nerede bu çocuk!

Bir dakika sonra kapının kapanıp açılma sesini işittim. Koşturup kapıya ilerledim.

Sarp elinde Mert Ahi ile beraber içeri girmişti.

Korkunun verdiği his ile derin bir nefes aldım. Bir anda toza üflermiş gibi gitmişti hislerim.

"Yaa siz nerdesiniz!" diyerek Sarpa doğru yürüdüm. Kıcağından Merti alıp öptüm.

"Korktum ya"

"Aşkım Mert doğduğundan beri ne çok korkmaya başladın."

"Ya sen sus anneyim ben!"

"Bende babayım."

"Memnun oldum" daha fazla dayanamayıp ikimizde güldük.

"Özür dilerim aşkım uyanınca göremedim ya korktum."

"Sen zaten daha çok sev Merti kocam nerede diye düşünme direk Mert. " Sarpın sitemli sesine dayanamayıp güldüm.

"Alınma hemen be! Anne olunca anlarsın. " 'ciddimisin?' der gibi baktı. Güldüm. "Yani anlayamazmışsın"

Mertin altını değiştirmek için içeri gittim. Sonra vazgeçip Sarpın yanına geri geldim. Bu çocuk yıkanmayalı olmuştu.

"Saaaaarp!"

"Heh aşkım heh yine noldu?"

"Yardıma gel diycektim be çocuğu yıkıycam"

"Ne yıkaması hanım? "

"Ya hadi kalk!"

Sarp bezgince peşimden gelirken öflüyordu. Eşyalarını hazırlayıp yatağa koydum üzerini çıkartıp onlarıda ayırdım. Havlusunu üzerine giydirip gülümseyerek bakan oğlumu Sarpa uzattım.

"Oğlum senin bu annen çok değişti."

"Saaarp çocuğumu doldurma!" uyarı tonunda sesime karşın "İyi be!" diyerek çemkirdi.

Gülerek "Çemkirme be karına!" dedim.

Sarpta sırıtıp gelirken "Ben çemkiririm" diyodu. İçimden dil çıkardım.

"Dil çıkarma dil arkamdasın diye bilmiyom sanki"

"İçimi okuduğun için normal" diyerek banyonun kapısını açtım. Sarp ve Ahi içeri girdiklerinde suyu ılıttım.

İlk banyo yaptırdığımız günden beri Mert bir kere bile banyoda ağlamamıştı tıpkı şuanda olduğu gibi.

Siyah saçları vardı. Doğduğundada saçlı doğmuştu. Ama bugünlerde  saçları dökülüyordu.

Sarp su dökerken bende tutuyordum şampuanını döktük Sarp saçını köpürttü. İkimizde birbirimize kısa bir gülümseme gönderdik ama o bakışta çok şey vardı.

Aşk...

Mert Ahi ise bu aşkı destekler nitelikteydi. Sarp suyu dökerken benide ıslatmıştı ve bunu bilerek yapıyordu. Sanki kendi ıslatmıyormuş gibi birde gülüyordu ama gelin görün ki yanlışlıkla(!) ıslatmıştı. Tişörtümü iyice sırılsıklam yapınca Merti kucağından aldım ve havluya sardım. Sen görürüsün şimdi Sarp efendi!

"Bitti banyomuuz" diyerek Sarpa gülümsedim. Daha sonra ise Merte doğru dönüp:

"Bak annecim bu ilk banyo anımız olsun" diyerek Suyu Sarpın yüzüne çarptım. Saçlarından sular akarken suyu çarpmamı beklemediği o kadar açıktı ki. O yüz ifadesine bende Mert Ahi de gülerken böyle günlerimizin hep olacağı kesindi. Biz iki deli daha neler yapardık kim bilir?

⚛️

Merhabalar canımcımlar nasılsınız iyimisiniz?

Bölümü beğendiniz mi?

Oy ve yorumlarınızı esigememeniz dileği ile bir sonraki bölümde görüşme dileğiyle. :)

Kendinize iyi davranın!