DÜZENLENDİ!

Multi:Sarp (Kaldırıldı)

Bölüm şarkısı: Sagopa Kajmer "Sertlik Kanında Var Hayatın "

İyi okumalar :D

Mira♚

Ayağım iyileşmiş hayatım eski düzenine yeniden dönmüştü.

Ordu'yu çok sevmiş değişik insanlarla tanışmış, güzel yerlere gitmiştim. Teyzem buralarda bir kaç yeri göstermiş en beğendiğim yer ise deniz kenarına yakın olan bir çay bahçesi olmuştu.

Bir hafta da baya yer gezmiş oldukça da eğlenmiştim doğrusu. Miraç'a yeni bir tişört uzatırken. Denizi yanıma çektim ve kafasına tokasını taktım.

İkisi de gayet güzel olmuşlardı.

"Mira öğlen oldu tatlım uyumaları gerek Miraç ve Denizin " İçimde burukluk oluştu onlarla oynamak zevkliydi ama uyku vaktiydi.

"Tamam teyze. "

Teyzem gelip Miraç ve Denizi alırken ikiside beni öpmeyi ihmal etmediler gülümsedim.

"Bak ne diyeceğim Mira, istersen gez biraz buraya gezmeye geldin evde tıkılıp kalma canım. "

Teyzem haklıydı. "Tamam teyze hazırlanıp çıkayım o zaman."

Odama çıkıp siyah pantolonumu geri giydim ve kapşonlumu belime bağladım burada kaldığım bir hafta boyunca hava güneşli de olsa birden yağmur yağabiliyordu.

Ama yağmuru severdim benim için pek sorun olmuyodu.

Kapşonlumun cebine kulaklığı koyup aşağı indim. Ayakkabılarımı giyip teyzeme çıktığımı haber verdim.

Teyzemden de onayı alınca geçen eniştemle gittiğimiz yere doğru yürümeye başladım.

Her zaman ki gibi ilk çalan şarkı sagopadan bir parçaydı.

En sevdiklerim diye bir liste yapsam ilk sırada Beşiktaş, ikinci yağmur, üçüncü ise Sagopa olurdu.

Hava sıcaktı ama yinede güzeldi.

Deniz ile bizi ayıran demirlere doğru ilerledim ve müzik dinleyerek denize baktım.

Sarp♚

"Oğlum ne manyak adamsınız ya yürüyün gidin şurdan"

"Oğlum harbi lan ama çok güzel oldu götüreyim sizi görün isterseniz"

"Delimisin Sarp! biz oraya gitsek adam bizi sepetler lan"

Güldürmüştü gerizekalı. Hep ibnelik yapıyormuşum gibi konuşuyorlardı hoş bu zamana kadar farklı birşey yapmadığımdan olabilirdi.

"Şu kim ya" kendi kendime ilerde duran kızı çözmeye çalıştım beynim hatırlamaya çalışıyor gözlerim ona yardım etmek ister gibi üzerinden alamıyordum. Kimdi bu kız?

"Sarp ne baktın lan kıza? abi biz desek bakmazsın, bugün bakasın mı tuttu? heeey!! kime diyorum?"

Tabi ya elimi ıssıran kız değil miydi bu nasıl unutayım? Kızın hareketlenmesi ile bende yerimden fırladım.

"Sus lan mk salağı hadi ben kaçtım" diyerek kızın peşinden gitmeye başladım.

"Hop nereye lan!" diye bağıran Meteyi duymamazlıktan geldim.

Onunla uğraşamazdım.

Böyle bir şeyi neden yaptığımı bilmiyordum. Arkadaşlarımla oturmaya gelmiştim oysaki.

Geri dönmek istedim ama peşinden gitmek istiyordum.

Sanırım vücudum eğlenceyi özlemişti.

" O zaman görelim seni Sarp hadi koçum" iç sesde iyi gaz veriyo sağolsun arabaya verse bu kadar gazı İstanbul Ordu arası iki tur atmıştım.

Ee bu şimdi niye buraya girdi ki?

Tenha yerlerden gidiyordu ve beni hâlâ fark etmemişti.

Artık istesemde geri dönemezdim. Bir kız tek başına burdan geçmezdi en azından Ordu da yaşayan birisi burdan geçmeyeceğini bilirdi.

Beynim Sarp ne yapıyorsun? diyordu. Cidden ne yapıyordum?

Mira♚

Sanırım kaybolmuştum. Beynimin içinde daha önce üst tarafı kullanmıştın şimdi burada ne işin var gibi bir ışık yanıp sönüyordu.

Buranın sonu hiçte iyi bir yere benzemiyordu. Duvarlar spreylerle değişik desenlerle süslenmiş yer izmarit ve içki şişesi kırıkları ile dolmuştu.

İlerledikçe dahada çok korkuyor kalbimin atışı biraz daha hızlanıyordu.

Yutkundum. Geri dönmeliydim.

Arkamı dönüp geldiğim yeri bulmayı çalıştım ama olmadı. İlerdeki iki adam yada serseri birbirine bakıp sırıttı.

"Buralarda ilk defa bir kız görüyorum " kelimeleri bir arada tutmakta çaba harcıyor gibiydi.

Boş boş baktım yüzüne.

Avazım çıktığı kadar bağırabilirdim ve belki sesimi biri duyabilirdi.

"Burada ne işin var?" diyen bir ses daha duyuldu.

"Size hesap verecek durumda değilim çekilinde geçeyim!" sesim düşüncelerime göre daha çok cesur çıkmış ve buda beni şaşırtmıştı.

İçimdeki asi.

İkili bakışıp güldüler

"Sen diyince gidecektik zaten oldu canım bende londra prensi"

"Senin insan olduğuna karşı şüphe uyandıran bir tipin var prens olması pek beklenmez aslında balici gibisin daha çok! "

Kızım kork ya biraz kork tek başınasın ve akşam oluyor ama sen gelmiş serserilere laf sokuyorsun.

Bir adım geri gittim.

"Beni sinir ettin "

"Fark ettim"

Sanırım susmam gerekti. Ne yapacağımı bilemedim ikisi üzerime doğru gelirken. Geriledim ve sırtım duvara çarptı korku ile Yere çöktüm ve yüzümü kapattım.

Evde olsam yorganımın altına girerdim ama şuan ne kaçacak yerim ne de yapacak bir şeyim vardı.

Gözlerimi sıkıca yummuş herhangi bir şey bekliyordum. Beklediğim olmadı. Bir kaç ses ve inilti geliyordu sadece kafamı kaldırıp gözlerimi araladım.

Artık üç kişilerdi. Birisi yere serilmiş burnunu tutuyordu. Diğeri ise hâlâ kavga ediyordu aslında dayak yiyordu peki bu kimdi?

Arkası bana dönük kapşonu kafaya çekmiş bu kişi.

Tanımıyorsundur dedim kendi kendime. Ama diğer çocukta yere serildi.

Bir süre ayakta bekledi sırtı hala dönüktü. Duyulan tek şey nefes alışverişleriydi.

Kafamı yere eğdim.

Tek gördüğüm ayakkabılarıydı.

Gözlerimi yumdum. Kötü biri olsa dövmezdi değilmi onları?

Sanırım umut ettiğim tek şeydi şuan.

Kafamı kaldırmak istiyordum ama olmuyordu. Biraz sonra kulağımın yanında bir nefes yakınımda bir beden hissettim. Kalbim teklerken

"Eğer buralarda balici olacak biri varsa sadece ben olabilirim!"

Demiş ve gitmişti. Ciddimiydi yani? O kadar kurtarmıştı bari teşekkür etseydim yada başka birşey

Birini kurtarıyordun ve böyle diyordun olacak iş değildi.

Yerden kalkıp üzerimi çırptım ve etrafıma baktım. Kimse yoktu. Ne çabuk gitmişti?

Eve giden yolu bulup oyalanmadan eve gittim.

Sesi tanıdık gibiydi sanki ama bir o kadarda yabancı... "kimsin sen? " sabahtan beri aynı olayı düşünüp beynimi yoran kelimeydi bu.

"Mira neyin var tatlım? " teyzemin seslenişi ile ona döndüm.

"Yorgunum sadece teyze ben uyusam mı? "

"Tabi canım uyu, iyi geceler"

Gülümsedim ve Miraç ile Denizi öptüm.

Üzerimi değişip kendimi yatağıma attım.

Bu kadar takılma ego yapmayı seven biri olmalı büyük ihtimalle sıradan biri diyerek kendimi avuttum ama o sesi daha önce duyduğuma yemin edebilirdim.

Sarp♚

Sanırım bu onu son görüşüm olacak. Umarım gitmiştir diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyordum.

Hoş o kadar adamı dövmüştüm giderdi heralde. Eve geldiğimde direk duşa girmiştim.

Duştan çıktığımda yemek aradım dolapta ama makarna yapmakla uğraşmak istemeyip, dışarıdan sipariş verdim. o gelene kadar üzerimi değişip film ayarladım. Biraz sonra yemeğim gelmişti.

Çalan telefonum ile filmi durdurdum.

Arayan Meteydi.

"Sarp nereye gittin oğlum ya? aniden kalkıp gidiyosun insan bir arar demi sonradan"

"Oğlum ne konuştun ya? işim vardı Allah Allah "

"Hıı tabi görmedik sanki gittin kızın peşinden sattın bizi"

Aklıma yine şu gıcık gelirken sırıttım.

"Öğrendinmi bari?"

"Ne diyon oğlum?"

"Ohoo ben ne diyom sen ne diyon Sarp kızın adını öğrendinmi diyorum"

"Ya ne öğrenemsi hadi kapat yaa film izliyorum ben" diyip telefonu kulağımdan çektim tam kapatacakken;

"Yarın çarşıya maske almaya gidicez gelicenmi?" diye seslenişi yükseldi.

"Gelirim" diyip kapattım telefonu.

♚♚♚

Filmim bitmiş sırtım yatağımla buluşmuştu. Odada bangır bangır sago çalıyordu.

Bugün sabahtan beri şu kızı düşünmüştüm. Bari adını bilseydim.

Çok enteresandı. Seni köşeye sıkıştırıyorlar ama sen hâlâ laf sokabiliyorsun. Takdir edilesi cidden.

"Kimsin sen ya adın ne? "

Ve bölüm sonu oy ve yorumlar değerli. Seviliyorsunuz :))

Yıldıza basmadan geçmeyin lütfen :')