"Wat zei je?" Zegt Finn zacht onder zijn adem. Ik wordt rood. Shit. Hij heeft me gehoord. Wat nu. "Niets." Zeg ik nonchalant.

"Ik hoorde je." Zegt hij zacht. "Sorry." Zeg ik. "Niemand heeft dat ooit tegen me gezegd." Zegt Finn. Ik kijk naar het tv-scherm. "Dankje. Ik hou ook van jou." Zegt hij. Ik kijk op. Nu kijkt hij naar het scherm. Kate Winslet en Leonardo Di Caprio ontmoeten elkaar net.

Ik kijk naar hem. Hoe ie daar zit. Met zijn perfecte haar. Zijn perfecte lichaam. Zijn perfecte alles. Hij draait zijn hoofd naar me toe. "Staren is onbeleefd." Zegt hij met een grijns. "Perfect zijn zodat mensen alleen maar kunnen staren ook." Zeg ik ook grijnzend. "Touché!" Schreeuwt hij. Hij kijkt naar mijn lippen.

Hij leunt naar voren. Ik ook tot onze lippen elkaar zacht raken. Zijn lippen. Jeeez. Hoe kan dit. Mijn eerste kus. Met de knapste persoon op aarde. Misschien Jezus of God wel in eigen persoon. Ik snap het niet maar het voelt goed. Het duurt ongeveer een minuut. Daarna verwijderen we onze lippen van elkaar. We blijven op vijf centimeter afstand van elkaar. Kijkend naar elkaar. Diep in zijn ogen.

"Ik. Uhm. Wow." Stamelt hij. "Dit had ik niet. Uhm verwacht." Zegt hij terwijl hij over zijn nek wrijft. Wow. Ik heb nooit eerder gezoend. Dat maakt niet uit om te weten dat hij goed is.

Kort hoofdstukje I know maar hopelijk wel leuk