Dzisiaj ja,Kanan i Ezra byliśmy na misji i walczyliśmy z Vaderem

-Minęło tyle lat a ciągle mnie zaskakujesz

W końcu,mam szanse go zaatakować i też tak zrobiła co go zdziwiło

-Widzisz a jednak wciąż się uczę na twoich błędach

I go pokonałam po czym odlecieliśmy.

Gdy byliśmy w bazie to Ezra przy wszystkich ni z gruch,ni z pietruchy na mnie naskoczył

-Skąd ty go znasz,GADAJ

-Ezra uspokój się i to już

-Nie Kanan,ona nam nie powiedziała to niech teraz nam opowie na moje pytanie

I zaczęli go uspokajać ale im bardziej się starali to było jeszcze gorzej i w końcu nie wytrzymałam

-DOŚĆ,EZRA ZACHOWUJESZ SIĘ JAK SMARKATE DZIECKO KTÓRE DENERWUJE RODZICÓW,CHCESZ WIEDZIEĆ SKĄD ZNAM VADERA TO PROSZĘ BARDZO-powiedział to tak że wszyscy byli zdziwieni-On był moim przyjacielem,ba,najlepszym.On był Jedi który miał przynieść pokój w całej galaktyce i było by tak gdyby...

-Gdyby nie Imperator?

-Dokładnie on wtedy był kanclerzem,nazywał się Palpatine i to on zwiódł mojego przyjaciela na ciemną stronę mówiąc mu że uratuje jego żonę.

-Twój przyjaciel złamał jedną z zasad zakonu?

-Tak Kanan

-A jak się ona nazywała?

-Na imię jej było Padme Amidala,była senatorem Naboo.Byłam na jej pogrzebie i wtedy obiecałam sobie że kiedyś zniszczę całe Imperium za cenę własnego życia i pomszczenie jej.

-A to "kiedyś" to jest dzisiejsze "teraz"?

-Tak

-Przepraszam ciebie Turii za to że na ciebie tak naskoczyłem

-Wybaczam ci Ezra,bowiem wiem że każdy na twoim miejscu a nawet też ja bym tak samo zareagowała.

____________________________________________________________________

No i jest kolejny rozdział.Przepraszam że tak długo mnie nie było bo ostatni rozdział dawałam 4 maja a dziś jest 4 sierpnia czyli równe 3 miesiące temu.Tak więc jeszcze raz PRZEPRASZAM.