6- kendimden geçtim dün gece...
Günün 3. bölümü, diğer iki bölümü atlamayın.
Az oy ve yorum gelse de ilk defa bunu o kadar takmıyorum çünkü kitapta içimi döktüm, kendimi yazdım belli olmasa da.
Ama bu demek olmuyor ki hiç yorum yapmayın :') düşüncelerinizi belirtin son bölümde
*
Deniz: Kendimden geçtim dün gece
Deniz: Sonra döndüm kendime
Deniz: Saat ihtiyarı birkaç geçe
Başak: Beni ilk ne zaman gördün Deniz?
Deniz: Ah, o ilk :')
Deniz: Sahilde :) kumlarda oturuyordun
Deniz: Ve güneşin batışını büyülenmiş bir şekilde izlerken benim içimde doğuyordun
Başak: O kadar çok gidiyorum ki o anı izlemeye... Sen ne zaman oradaydın?
Deniz: İntihar etmekten vazgeçip oturdun o kumlara, Başak. Sonsuz bir uykuya dalmak istedin, yapamadın ve güneşin batışında umudunu aradın
Deniz: Sonra yazdın, Başak. Hiç arkadaşın olmadığı ve içindeki şeyleri dökemediğin için aldığın deftere yazdın her şeyi.
Başak: O gün o defteri denize attım ben...
Deniz: Bunu yapmamalıydım, biliyorum ama çok üzgünüm. İstersen sonsuz uykuya dek ağzımı açtığımda çıkan tek cümle 'özür dilerim' olur ama dayanamadım Başak. O defteri aldım, okudum.
Deniz: Ondan önceki gece ben intihara kalkışmıştım. Ertesi gün nefes almak için geldiğim sahilde seni gördüm. Güneşin vurduğu ışıkta parlıyordu yüzündeki damlacıklar. Son satırlarını yazıp attın defteri. Dayanamadım, aldım. Okudum, durduramadım kendimi.
Deniz: Her satırda bilmeden kendimi bağladım sana.
Deniz: Islak deftere aktı gözyaşlarım, zaten niyetliydiler de. Gözyaşlarımız birbirine karıştı Başak, anlıyor musun? Deniz ve Güneş şahit buna 🖤
Görüldü 03.11
*
*
Daha fazla ne kadar saçmalayabilirim, hadi tartışalım
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro