widziałam jej oczy,

tak puste,

i to spojrzenie zimne.

czułam jej dotyk,

tak mroźny,

i tak przerażający.

tłumaczyła, że nie zrobi mi krzywdy

lecz zabrać mnie chce już na zawsze do siebie.

wmawiała, że tak będzie lepiej

i że już zawsze tylko "obok" siebie.

chciała zaprowadzić do swych czterech kątów. 

lecz ja twardo mówiłam, 

że niewierna, nieufna -  

jestem jak apostoł Tomasz.

tak ona oczy me zamknęła -

i pokazała swoje smutne

        puste

        przepełnione żalem

         cztery

        marne

       kąty