Het was volle maan, De grote vergadering was net begonnen. Donkerster had zijn verslag gedaan en sprong van de rots. Voordat Roodster kon spreken sprong er een grijze gestalte op de rots. Het was een poes. Ze begon te spreken: 'mijn naam is Duisterhart'. Miauwde ze. De poes keek kalm maar met een koude blik op de katten onder haar neer. Er was iets belangrijks wat alle clans moesten weten. Opeens hoorde ze naast haar kwaad gegrom en stond haar vader tegenover haar, met ijskoude ogen.'Duisterhart kom daar onmiddellijk vanaf!' Gromde Donkerster, zijn staart gefrustreerd heen en weer zwiepend. 'Als er iets is dan had je dat eerst aan mij moeten vertellen! Duisterhart keek naar haar vader. pijnlijk dacht ze aan alle manen dat hij zo trots op haar was. dat hij zei dat ze een geweldige kat zou worden. Hij zou haar waarschijnlijk hier na voor altijd haten en haar nooit vergeven. Alles in haar zei dat ze dit niet moest doen en gewoon van de rots af springen en niks zeggen. Het liefst wou ze gewoon zich tegen zijn vacht aan drukken en jammeren als een kleine kit die bang was. maar dit is belangrijk. Ik kan maar beter  nu het vertellen. Ze stond op, verzamelde al haar moed om niet verdrietig te klinken en keek  naar haar vader. 'Misschien wil je het zomenteen zelf aan iedereen vertellen?' miauwde ze cynisch. Donkerster keek met grote ogen naar zijn dochter. 'wat bedoel je?' fluisterde hij geschokt. Duisterhart negeerde hem en richtte woedend haar blik op een zilveren poes in de menigte katten. 'Glinsteroog jij vossenhart dat je bent! Jij denkt altijd dat je het recht hebt om in elk territorium een beetje rond te dwalen!' Er stond een jonge gevlekte poes op, vanaf haar plaats siste ze kwaad. 'Jij hebt ook niet het recht om te spreken!' Duisterhart rolde met haar ogen. o ja? alsof ik dat niet wist muizenbrein! Duisterhart keek de poes geiriteerd aan, haar ogen strak op Glinsteroog gericht. 'O hou je mond toch, het is niet tegen de krijgers-code om te spreken!'
Duisterhart liet haar blik bitter op Glinsteroog rusten. 'Glinsteroog is mijn zus'. Grauwde ze kwaad. 'En ik ben er niet trots op.' Er kwam een geschokt gemompel van alle katten. ' Maar dat betekend dat Donkerster in een halfclan relatie is gegaan!' miauwde een kat verbaasd. 'Nee, dat kan ik niet geloven.' siste een kat. Duisterhart zag dat Donkerster ongemakkelijk om zich heen keek. Er stapte een grijze kater met een opvallende streep op zijn kop, naar Glinsteroog toe. 'Waarom heb je dat nooit verteld? ' Miauwde hij geschokt en boos. Laat haar maar boeten.. Dacht Duisterhart bitter. Glinsteroog keek verdrietig naar haar broer. 'ik wist het pas een kwart maan terug..' Duisterhart keek tevreden toe hoe Glinsteroog werd uitgescholden. Dat zal je leren stuk vossenstront dat je bent. Altijd maar doen alsof je de leider bent van het hele woud. Traanhart blies woest naar Glinsteroog. 'kwart maan of niet, je had het me gewoon kunnen vertellen! Woest rende hij weg en verdween in de varens. Mooi, dan zijn we van hem ook af. Aansteller dat ie is. Duisterhart keek tevreden rond. Dit is wat Lijsterval haar had verteld. Glinsteroog en Donkerster hadden een lesje nodig. En die hadden ze gekregen. Roodster keek Duisterhart aan. 'Genoeg Duisterhart! Ga van de rots af!' wacht even Roodster, je verpest m'n moment.. De grijze poes sprong van de steen af en trippelde naar Glinsteroog toe. Dit is het. Het moment. Dit zal alles veranderen.. De menigte katten keken naar Duisterhart, nieuwsgierig wat er zou gebeuren. Duisterhart liep langs ze en wisselde perrongeluk een paar blikken met haar clangenoten. Haar mentor Kraaisprong keek teleurgesteld naar haar. 'Dit had je nooit moeten doen Duisterhart. Zo heb ik je nooit getraind.' fluisterde hij half droevig half kwaad. Duisterhart slikte. Waar ben ik mee bezig? Ik verlies al de banden met katten waar ik om geef! Maar het was al te laat. Ze stond recht tegenover haar zus. Duisterhart ademde diep in en keek met ijzige ogen naar haar zus. Ik moet dit doen. 'Ik kan niet geloven dat wij zussen zijn Glinsteroog. Zomaar de grens oversteken, wel vier keer? Wat denk jij, dat jij de leider bent? En dan krijg ik de schuld omdat ik je bijna vermoorde.' grauwde ze naar de poes. Glinsteroog legde haar oren plat. en keek naar de grond. Ze wist niet wat ze moest zeggen. Net goed! Dit is haar eigen domme fout! Duisterhart vervolgde: 'Ik was gewoon mijn clan aan het verdedigen! Wij zijn geen zussen Glinsteroog, ik haat je!' Glinsteroog stapte geschokt achteruit en keek om haar heen. Sommige katten keken haar boos aan, andere medelevend. Duisterhart zag haar ogen groter worden en tranen begonnen op te wellen bij de zilveren poes. ' Ik wou alleen maar bij jou zijn' fluisterde ze verdrietig en rende de varens in net zoals Traanhart.

Duisterhart bleef geschokt staan. Al die tijd..Wou ze alleen maar contact hebben met mij? Had ik me meer moeten gedragen als zus voor haar? Ze keek bang naar de katten van de clans. Wat heb ik gedaan?  Met bevende poten liep ze weg richting de varens, maar opeens stond er een kat voor haar. Daar stond Lynxlicht. ' Wat heb je gedaan, Duisterhart?' Ze stapte langzaam achteruit met een geschokte blik. 'Je bent niet meer de kat die ik heb leren kennen.'  Duisterhart kromp ineen. Dit is mijn eigen schuld. Oh sterrenclan vergeef me alsjeblieft! Duisterhart keek weer op naar Lynxlicht. Dit was de enige kat die haar begreep, die echt van haar hield. En nu had ze het weer verpest. Ik moet sorry zeggen! Ze stapte naar Lynxlicht toe. 'Het sp-' 

dat was alles wat eruit kwam. Duisterhart raakte in paniek. W-wat gebeurd er? Ze voelde haar lichaam verzwakken. Lynxlicht sprong naar haar toe, paniek in haar ogen. 'Duisterhart! Wat is er aan de hand? Wat gebeurt er?' Ze keek angstig op haar neer. Toen verduisterde Duisterharts ogen. Ze sloeg een voorpoot naar Lynxlicht, zonder dat ze het wou. Lynxlicht viel op de grond neer. Ze keek geschokt naar Duisterhart. Wat gebeurt er? Dacht ze bang. Ze voelde de pijn tintelen langs haar rug tot haar staart. Toen wist ze het. Het was haar Duistere woud mentor, Lijsterval. Hij nam haar lichaam over. Ze werd uit haar lichaam getrokken en keek radeloos toe. Hij keek haar trots aan. Wees niet trots op me! Dit is fout! Dat weet jij toch ook wel? Ze schrok van Lijsterval's grauwende stem. Hij keek de katten uitdagend aan. Toen siste hij: 'jullie zijn allemaal muizenbreinen. Het Duistere woud is na manen terug. Jullie worden allemaal stuk voor stuk verscheurd door ons. Zelfs die domme uitverkoren katten kunnen jullie niet beschermen tegen ons.' Roodster keek woest naar lijsterval. ' Jij hebt ons al te veel aangedaan! Deze keer zijn we op jullie voorbereid!' Katten stemde schreeuwend met hem in. ' Ga terug naar je rottende woud!' Schreeuwde Lynxlicht. Haar blik was zo hard en vol haat, dat Duisterhart er van schrok. Lijsterval keek nog één keer rond de clan katten. ' Jullie kunnen je verzetten, maar weet dat er verraders onder jullie zijn.' Duisterhart slikte. Hij heeft het over mij. Ze zag zijn geest uit haar lichaam verdwijnen, en ging weer terug naar haar lichaam. Katten begonnen angstig dingen te roepen. " Het is allemaal Duisterharts schuld!"
' we moeten haar vermoorden zodat Lijsterval niks meer kan!'
Ja! Grijp haar!' Schreeuwde een kat.
Ze keek angstig om haar heen. Zou iemand haar wel helpen? Toen zag ze Lynxlicht. Duisterhart rende naar haar toe. Paniek scheen in de ogen van de poes.
' we moeten hier zo snel mogelijk weg!' Mauwde ze bang. Duisterhart dacht even na. "volg me! " Mauwde ze. De grijze poes rende vooruit. Daarna stopte ze en keek achter om. Lynxlicht keek aarzelend naar Duisterhart. " i-ik weet het niet Duisterhart...kan ik je wel vertrouwen?" Schok stak in Duisterharts hart. Ik ben veel te ver gegaan... ze keek Lynxlicht diep aan. " Het spijt me Lynxlicht, voor alles. Ik snap dat je niemand meer vertrouwd, maar ik wil dat je weet dat ik van je hou. Dat heb ik altijd al gedaan. " Lynxlichts blik werd zacht. " Dankje" fluisterde ze. " Laten we gaan. " Lynxlicht zette het op een rennen. Duisterhart volgde haar. Ze wist wie ze moesten vinden. Karpersprong en Cheetahvlucht. De uitverkoren katten samen met Duisterhart en Lynxlicht.