Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Prologue

"Did you found her?" Malamig na tanong ko sa lalaking nakayuko ngayon sa harapan ko.

Napahimas ako ng sentido at marahang niluwagan ang suot kong necktie nang hindi siya sumagot.

Fuck, who would thought that she's fucking good at hiding.

Napabuntong hininga ako at muling sumandal sa swivel chair.

It's been three years... hindi pa ba sapat iyon?

"How long are you planning to be like that, Aziel? Tatlong taon na. Give up already."

I gritted my teeth as I turned my attention to my brother. Why is he here? Galit ako sa kanya. At mananatili akong galit hanggat hindi bumabalik sa akin ang babaeng mahal ko.

"Dude, it's been three years. Baka nga may sarili ng pamilya iyon—"

Hindi ko siya pinatapos sa sinasabi niya at agad ibinato sa kanya ang bote ng alak na nasa lamesa ko.

Nagbabaga ang mga mata kong napatingin sa sahig kung saan bumagsak ang bote ng alak kasabay ng pagtulo ng dugo mula sa ulo niya kung saan ko siya tinamaan.

Hinding hindi ko matatanggap  na bubuo siya ng pamilya na hindi ako ang lalaking kasama niya. We didn't agree with that.
She just asked for freedom and I let her have it. Noong iwan niya ako ay hinayaan ko siya dahil iyon ang gusto niya. Pero hindi ko inakala na magtatago siya sa akin.

I only thought that she was asking for space. Pero hindi ko inakala na magtatago siya sa akin.

"You're insane, bro..." napatingin ako kay Ariel ng magsalita siya habang hawak hawak ang ulo niya na patuloy pa rin sa pagdurugo.

Nginisian ko siya, " that might be the case."
Lumapit ako sa kanya at marahang hinablot ang kwelyo niya. "If you just didn't help her para magtago hindi sana ako magkakaganto."

Itinulak ko siya at agad akong lumabas ng opisina ko. Dumeretsyo ako sa may parking lot ng underground at pinaharorot ang sasakyan ko hanggang sa makarating ito sa bar kung saan ko siya unang nakita.

I still remember how we first met on that fucking drunken night. Parehas kaming may tama pero kumpara sa kanya ay hindi ganoon kalakas ang tama ko.

She was widely dancing on the crowd. Para siyang isang ibon na kung saan saan lumilipad kapag nakawala sa hawla.

Napatingin ako sa baso ng alak na nasa harapan ko. Unangkita ko palang ay reflection niya agad ang nakita ko.

I smirked from the sight of it bago deretsyang linagok ito.

"It's time to take you back. Three years of your freedom ended now, Miela, my wife..."

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro