15.
Zaterdag 8 Oktober
Lieve Olivia,
Het is pas een maand geleden dat je stierf... We missen je heek erg. Je hebt je lievelings kleren en make up gedragen bij je crematie en je lievelings liedjes speelden af. Al je klasgenoten waren gekomen. Ze voelden zich schuldig. Je moeder en ik voelen ons ook schuldig. Er was 1 meisje bij die we nig nooit gezien hadden en ook 1 jongen. Ze stelden zich voor als Aniek en Jonas. Ze vertelde me wat ze gedaan hadden en ik vergaf ze, maar dat was niet genoeg. Ze wilde ook jou vergiffenis. Je dagboek zal rond gaan en mensen zullen je bij zich dragen. Rust zacht mijn lieve Olijfje...
Veel liefs,
Je papa.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro