NAPANGITI SI SHELLANY NANG BUMUKAS ANG PINTO NG DRIVER'S SIDE KASUNOD NG PAGLABAS NI CERLANCE MULA ROON. Lumapad ang ngiti niya nang makita siya ng binata at nagtama ang kanilang mga mata.

      It was past four o'clock, at halos apat na oras na nawala si Cerlance. Natawagan na niya at nakausap ang inang niya—tawag na umagot ng halos dalawang oras sa dami ng payo nito. Her mother was so worried about her; at tulad ng lahat ay nag-alala ito nang hindi niya sinasagot ang mga tawag. Kung hindi pa raw kay Ivan ay hindi nito malalaman kung nasaan siya at kung bakit hindi niya hawak ang cellphone niya. Muntik na raw itong bumiyahe sa Maynila upang tingnan ang lagay niya.

      Sunod niyang tinawagan ay si Ivan. They spoke a little longer this time, at sinabi niya sa kaibigan ang nangyari sa kanila ni Cerlance sa nakalipas na dalawang araw. Tili ito nang tili sa kabilang linya na halos ika-bingi niya.

      She tried calling her other friend, Dabbie. Pero hindi ito sumasagot at nagtext lang na nasa meeting at hindi raw ma-istorbo. Itext na lang daw niya kung may urgent siyang kailangan, otherwise, she would call her that night.

      Matapos iyon ay muli silang nag-usap ni Kelvin, at nang maging abala ang isa sa trabaho ay lumabas siya upang hintayin ang pagbalik ni Cerlance. It took her almost thirty minutes standing at the porch as she waited for the car to emerge from the entry. Labis siyang natuwa nang makita ang pagdating nito.

      "Took you long enough!" sita niya rito nang may ngiti sa mga labi.

      Si Cerlance ay pinong ngumiti bago humakbang patungo sa trunk. Naka-unlock iyon kaya madaling nabuksna ng binata. Ilang sandali pa'y may inilabas itong isang transparent na supot na may lamang pagkain na naka-balot sa dahon ng saging.

      "What are those?" Of course she knew what were those, ang gusto niyang itanong ay kung para saan ang mga iyon.

      "These are called moron; suman sa ibang lenggwahe. May aleng nagbebenta nito malapit sa carwash station at pinatikim ako. It tastes good, so I brough you some. Here." Ini-itsa nito iyon at kaagad niyang nasalo.

      Inilang hakbang na lang ni Cerlance ang pagitan nila bago siya nito inabot at pinihit. Muli ay dumapo ang isa sa mga palad niya sa dibdib nito. Napalingon siya sa nakasarang pinto ng cottage, nag-aalalang makita sila ni Kelvin. Ayaw niyang kompirmahin ang hinala nito dahil ayaw niyang may sabihin ito tungkol sa kaniya. She didn't want Kelvin to think that she was this kind of woman, at baka isipin pa nitong siya ang may mali kaya iniwan siya ni Knight. Of course she knew Kelvin wouldn't think of that, pero anong malay niya? Malawak ang isip ng tao. 

      "Nag-aalala kang makita tayo ng kapatid ng ex mo?" tanong ni Cerlance; ang mainit nitong hininga ay dumampi sa gilid ng leeg niya, dahilan upang magtayuan ang munting mga balahibo niya sa braso.

      Ibinalik niya ang tingin dito. His face was leaning on hers, and she gulped when her heart started racing. Parang lumang black and white film na bumalik sa isip niya ang ginawa nila kanina sa loob ng guest room—they f*cked against the wall. Standing, holding each other so tightly. It was a quickie, but it was one of the best she ever had.

      "H-Hindi sa nag-aalala ako..." she answered, staring at Cerlance's delectable lips. "Ayaw ko lang na mapahiya ako sa kaniya."

      Nagsalubong ang makakapal na mga kilay ni Cerlance; ang mukha'y bahagyang nagdilim. And when he spoke again, the tone of his voice changed. "Mapahiya, Shellany? In what way?"

      Damn it. Baka ba kay bilis mapikon ng lalaking ito? "Ilang beses kong... itinanggi sa kaniya na may namamagitan sa ating dalawa. Ayaw kong isipin niyang... kaagad akong nakahanap ng ipapalit kay Knight kaya hindi ko sinabi ang totoong score natin. You didn't want me to inform people about us, did you?"

      Nakita niya ang unti-unting paglambot ng anyo nito. Muli itong ngumiti, ang pagkakahapit sa kaniya ay humigpit. At sa kabila ng lamig ng temperatura sa kinaroroonan nila'y tila ba binalot siya ng apoy sa buo niyang katawan.

      Just one touch, and her whole body ablaze

      "Did Kelvin ask you about us while I was away?"

      Tumango siya. "At paulit-ulit kong tinanggi. I like to be held by you, pero ayaw kong datnan niya tayong ganito kaya..."

      "I understand." Then, he let go of her to her dismay. Ini-suksok nito ang mga kamay sa magkabilang bulsa at umatras ng dalawang dipa mula sa kaniya.

      Lihim siyang nagpakawala nang malalim na paghinga. Standing so close to Cerlance made her feel so uneasy—but in a good way. At sa tuwing napapatitig siya sa mga mata nito'y para siyang hinihigop sa kawalan. She was always enchanted by him—by his looks, his gorgeousness. At sana ay dahil lang doon kaya parang gustong kumawala ng puso niya. Sana iyon lang...

      "Natawagan mo ba ang lahat ng mga kailangan mong tawagan?" he asked after a while. "Have you reached your ex?"

      "I spoke to my mother and Ivan, pero wala pa rin akong narinig mula kay Knight. His phone was out of coverage, pero naka-online siya sa isang social media account niya at iyon ang kanina pa tinatawagan ni Kelv. We're still trying."

      "I see." Ibinaling ni Cerlance ang tingin sa langit. "Maaga pa. And I'm not used to doing nothing."

      "Let's go out, then. Nagpaalam ako kanina kay Kelv na gamitin ang isa sa mga kabayo."

      Ibinalik ni Cerlance ang tingin sa kaniya. "Do you even know how to ride a horse?"

      "No, pero alam ko kung papaano sumampa sa kalabaw—laking bukid din kaya ako."

      "Tumatakbo nang mabilis ang kabayo, Shellany. Iba 'yon sa kalabaw na tamad kumilos sa kinatatayuan."

      "Well, kung ganoon, ikaw na lang ang magpatakbo sa kabayo?"

      Nagsalubong ang mga kilay. "Why do you want to get on the horse? Ano ang pina-plano mo?"

      Bumungisngis siya. "Nabanggit ni Kelv na may batis hindi kalayuan dito. Nasa ibaba lang daw ng burol. Private property daw iyon at walang tao—and it hasn't been discovered by many. Gusto mong puntahan natin?"

      "We didn't come here for leisure, Shellany. You have a mission—"

      "Kelv has already emailed Knight. Kapag tumawag si Knight bago mag-alas siete, eh di tapos na rito ang booking ko. Babalik na tayo sa Maynila. Kapag hindi sumagot bago mag-alas siete, aalis tayo ngayong gabi at didiretso sa port. Kelv says the last trip leaves at 8:30PM. Let's kill time."

      "I'm impressed you gave him a timeframe. So, hindi na tayo mananatili rito ng isang gabi?"

    "No need, nagbago ang isip ko habang wala ka."

    "Good. Pero paano kung biglang tumawag ang magaling mong ex habang wala ka rito?"

      Muling ngumisi si Shellany bago inisuksok ang isang kamay sa bulsa ng suot na shorts. Mula roon ay may inilabas itong cellphone. "This is Kelv's. At dito tatawag si Knight kung sakali. I'm bringing this with us." Ibinalik ni Shellany ang cellphone sa bulsa at dinala ang supot ng moron sa stool na naroon sa porch. Ipinatong niya doon ang dalang pasalubong ni Cerlance saka lumapit dito at hinila patungo sa stable.

    She was so excited to ride a horse—but nothing compared to when she rides Cerlance...

TO BE CONTINUED...