Nie udało mu się wtedy ściąć tej głupiej trawy, bo byliśmy zbyt zajęci rozmową. Przez następny tydzień albo padało albo był w pracy i zupełnie nie miał na to czasu, ale gdy zadzwonił, że ma wolną niedziele i zamierza się zajść ogródkiem, zbyt szybko wyskoczyłam z mieszkania, żeby do niego dołączyć. Lubię to, że nic mnie nie ogranicza, że właściwie mogę być gdzie chcę i kiedy chcę i robić, co mi się żywnie podoba. Nigdy nie byłam od nikogo uzależniona i jak widać dalej nie jestem. No chyba, że biegnięcie do faceta po pierwszym telefonie to uzależnienie.

Zajeżdżam jeszcze do restauracji, żeby zabrać trochę jedzenia dla dwojga. Kucharz mnie uwielbia i nigdy nie odnawia przygotowania dwóch dodatkowych porcji gdy tylko wykonuję telefon. Jednak dzisiaj napotykam tam moją mamę.

– Tylko dla dwojga? – pyta z zaciekawieniem – Zazwyczaj zabierasz dla czworga albo i pięciorga. To ktoś wyjątkowy?

Widać, że Luke nie zna mojej mamy, ponieważ ona się interesuje, ale w bardzo specyficzny sposób.

– Myślisz, że tylko wyjątkowi ludzie lubią jedzenie z waszej restauracji? – próbuję żartować – Glen bardzo je lubi, a jest taka zwyczajna.. – zawsze bronię siostrę przed nimi.

– Nie umie gotować dla swojej rodzinki? – mama potrafi być tak samo zgryźliwa jak ja.

– Czasem każdy potrzebuje wytchnienia, tak jak ty od dzieci.

Nie mówi nic więcej. Jestem pewna, że złoży mi niespodziewaną wizytę, ale w odróżnieniu od matki Luke'a będzie musiała zapukać. Widziałam dostatecznie dużo filmów, żeby przekonać tatę, że powinnam być formalnym właścicielem mieszkania. Nieważne, nie chcę o nich myśleć.

Pukam do jego drzwi, nie będąc na tyle odważną, żeby po prostu wejść do środka. Otwiera drzwi, a ja nagle nie wiem, jak się zachować.

– Cześć – mówi jak to zwykle ma w zwyczaju.

– Cześć, przyniosłam trochę jedzenia.

– Myślisz, że nie mam jedzenia w twoim bogatym guście? –  odgryza się.

– Nie chciałam sprawdzać – ściskam pomiędzy nami pudełka z jedzeniem i dosięgam do jego ust, żeby chociażby poczuć ich smak.

Smak.

Właśnie, smakują jakoś inaczej.

– Co to za smak? – pytam bez zastanowienia – Cebula? – dopytuję.

– Myślisz, że zaprosiłem cię na koszenie trawy bez grillowania?

– O! Nie wiedziałam, że są jakieś zasady..

– Widać – zabiera mi pudełka z rąk i wpuszcza do środka domu.

Może trochę przesadnie kręcę tyłkiem gdy idę przed nim, ale go to tylko rozbawia.

Czuję się z nim swobodnie, ponieważ wie, że przez większość czasu wcale nie jestem poważna, a to mu odpowiada i wcale nie chce na sile zrobić ze mnie kogoś innego. Dostrzegł moje pieprzenie bzdur pierwszego dnia, a teraz przyjmuje je z uśmiechem. Nigdy o tym nie rozmawiamy i nie czuję, żebyśmy musieli to zrobić.

W salonie dostrzegam wino na stole.

– Uu, chyba nie wracam do domu, co? – obracam się do niego z przekorą – Sprawdźmy jaki masz gust – sięgam po butelkę – No nieźle – uśmiecham się do niego – Wiesz, co się pije do czerwonego mięsa.

– Zaskoczona?

Patrząc na niego i jego postawę, sposób bycia, pewność siebie z jaką wypowiada każde słowo i zdecydowanie nie jestem.

– Nalejesz?

– Najpierw muszę skosić trawnik, pamiętasz?

– Okej, mamy dzisiaj ładny dzień..

Nie waham się dwa razy, zdejmuję koszulkę, po czym sięgam do butów i spodni. Tym razem jestem przygotowana na ciepły czerwiec w Bostonie, bardzo ciepły, żeby było jasne.

– Masz coś przeciwko? Muszę utrzymać moją opaleniznę.

Wychodzę do ogrodu, który jest zaskoczeniem. To zdecydowanie nie mały i niezaniedbany ogródek. Jest i kącik do grillowania i trochę trawy do biegania, ale przede wszystkim bardzo dużo najróżniejszych waszym, owoców. To piękny domowy ogród, którego mogą zazdrościć mu sąsiedzi.

– Sam to wszystko zrobiłeś?

– Mam całkiem zdolne ręce.

– Jestem pod wrażeniem – nie boję się tego powiedzieć – Mogę czegoś spróbować?

– Mam dobre poziomki.

Pochylam się do grządki. Nie wiem, kiedy ostatni raz jadłam poziomki, ale te są przepyszne. Luke przygotowuje mi leżak, a sam zabiera się do pracy. Nie próbuje mi zaimponować, obracaniem się, co chwile w moją stronę. Nie podziwia nawet mojego stroju gdy ja próbuję się opalać, a tak naprawdę skupiam się tylko na nim i jego klacie. Jest dobrze zbudowanym mężczyzną, nie przesadnie umięśniony, ale jednak ma ładne mięśnie. Podobają mi się jego szerokie, umięśnione ramiona.. chryste, jest bardzo przystojnym mężczyzną.

– I jak tam ci się mnie obserwuje?

– Już mi się znudziło – szybko pojawiam się u jego boku – Trzeba po prostu chodzić w te i z powrotem? I upewniać się, że jest równo ścięte?

– Dokładnie.

– Daj kobiecie przejąć stery, a ty się pogap.

To trochę jak tanie porno. On bez koszulki, ja w stroju. Zaraz rzucimy się na ten trawnik...

– O czyn myślisz?

– O twoim steku – mruczę w odpowiedzi, a go to rozbawia. Właściwie bawi go większość rzeczy, które mówię.

Wkurza.

Bawi.

Ale także potrafi ze mną rozmawiać.

– Myślisz, że sobie poradzisz z męską robotą?

– No to patrz.

Całuje mnie w nagie ramie, a po moim ciele rozchodzą się ciarki.

Cholera, jest około trzydziestu stopni, a ja mam ciary.

Trudno jest się na tym skupić gdy on rozpala grilla, przygotowuje kilka dodatkowych produktów, aż w końcu kładzie steki na grilla. Chyba dłuższą chwile stoję i nic nie robię, bo obraca się w moim kierunku.

– Zmęczyłaś się?

Już prawie końcówka, został mi mały kwadracik i jego ogród będzie idealnie skoszony.

– Zaraz będziesz miał piękny ogród.

– Zostań w tym miejscu – mówi.

– Bo?

– Cóż, chyba zrobię zdjęcie, żeby zapamiętać jaki jest teraz piękny.

Nigdy się nie rumienię, ale ten komentarz mnie tak szokuje, że rumieniec oblewa moje policzki.

– Co to za rumieniec?

– Przestań, jest strasznie gorąco, nie zauważyłeś?

– Jak tam sobie chcesz i tak wiem swoje.

– Wracam do pracy, przestań mi przeszkadzać.

Oboje się uśmiechamy.

Cholera jasna.

Co się ze mną dzieje?