– Nie sądzisz, że jest za wcześnie? – a można by pomyśleć, że to ona jest moją starszą siostrą, w szczególności patrząc na małe dzieciątko na jej rękach.

– Ciocia Gina! – moja ulubienica wyciąga do mnie ręce, a ja chętnie ją na nie biorę.

– Co słychać u mojej aktoreczki?

– Mam przedstawienie w przedszkolu! Przyjdziesz, ciociu?

– Kiedy? – pytam Glen.

– Za tydzień w piątek, koło piątej.

– Więc tak przedszkolaki spędzają piątkowe wieczory? – ściskam żartobliwie jej nosek, a ona chichocze.

– A ty ciociu, co robisz?

– Nie odpowiadaj na to pytanie – karci mnie siostra – Gabby, czy możesz przynieść mi kocyk dla twojej siostry?

– Już się robi, mamusiu! – odstawiam ją na nogi, a ona rzuca się biegiem do wykonania zadania.

– Piwo o trzeciej, serio?

– Zaproponowałabym ci, ale karmisz.

Glen przewraca oczami.

– Przyniosłam trochę jedzenia z restauracji, jestem pewna, że dobrze zrobi wam coś innego niż żeberka z grilla.

– To jego ulubione jedzenie.

Kura domowa.

Dwudziestodwuletnia kura domowa.

Nienawidzę tego.

Nienawidzę, że ją zaciążył i odebrał mi siostrę i nienawidzę tego, że rok temu zrobił to znowu, a ona znowu została uwięziona w domu gdy go całymi dniami nie ma.

– Przydałyby ci się wakacje – wymachuję piwem w jej stronę – Wyjęłabyś ten kij z tyłka.

– Gina! – krzyczy na mnie.

– Kiedy ostatni raz cię gdzieś zabrał?

Rozglądam się po domu, który nie jest pierwszej świeżości. Nie wiem, gdzie by mieszkali, gdyby nie dom jego rodziców. Pewnie w jeszcze gorszej dzielnicy i jeszcze mniej zadbanym miejscu.

– Nie broń mojego honoru, Gina. Ze mną wszystko w porządku, jestem szczęśliwa tutaj.

Wpadli gdy ona ledwo skończyła osiemnaście lat, a on miał nieukończone dziewiętnaście. Niedługo później wzięli ślub, zanim w ogóle ona skończyła szkołę.

Ani ja, ani nasi rodzice nie chcieliśmy dla niej takiego życia. Mogła mieć każdego faceta, a wybrała tego jednego, który w żaden sposób nie pasował do naszych standardów. Ona najlepsza uczennica, on ledwo ukończył liceum w jakieś beznadziejnej dzielnicy i zgłosił się do szkoły strażackiej. A Glen zamiast iść na studia, została w domu wychowując Gabby, a teraz i Gemme.

– Powinnyśmy wybrać się na jakiś babski weekend. Ja płacę.

– Masz na myśli rodziców – tu mnie ma.

Nie dali jej dolara od czasu gdy dowiedzieli się o ciąży.

Ani jednego dolara.

Wyprowadziła się z domu wraz z tamtymi nowinami i już nigdy do niego nie wróciła, a ja w tamtym momencie w pewien sposób straciłam siostrę.

Miałyśmy plany. Cholernie dużo planów, które miałyśmy zrealizować i tak naprawdę nie ciąża nas ich pozbawiła, a sam jej cholerny chłopak czy też mąż.

– Proszę, mamusiu!

Gabby podaje jej kocyk, a w tym samym momencie otwierają się skrzypiące drzwi.

Nie ma czasu nawet wezwać kogoś, żeby je naoliwił?

– Czy to tatuś? – mała przesadnie się ekscytuje.

Robota jej ojca sprawia, że prawie nigdy nie ma go w domu. Rzuca się biegiem do drzwi, a Glen się uśmiecha. Tym razem gdy widzi moją minę, karci mnie za nią samym spojrzeniem, a ja wysilam się na najsztuczniejszy uśmiech na świecie.

– Tatuś! Luke! – cóż, jej tatuś zdecydowanie nie ma na imię Luke, dlatego obracam głowę w kierunku drzwi i rozdziawiam szeroko usta.

I to na pewno nie na widok Gavina.

Nie zrozumcie mnie źle, facet nie jest brzydki, ale na pewno nie robi WOW jak jego kolega,

– Cześć, Glen, Gavin zaprosił mnie na obiad. Mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko?

Nienawidzę robienia z mojej siostry kury domowej.

– Gina przyniosła jedzenie i to ilość dla wojska, więc jasne.

– Gina?

– A no tak, Luke, wy się nie znacie. Luke to moja siostra Gina. Gina to Luke.

Facet w pełnej krasie. Gavin jest starszy ode mnie o rok, ale ten facet..

– Nie wiedziałem, że masz siostrę.

Przygląda się mi, a jego wzrok pada na butelkę piwa w mojej dłoni.

Naprawdę wszyscy tutaj to sztywniacy?

– Jesteś strażakiem? – pytam prosto z mostu.

– Jak najbardziej – wsuwa dłonie w kieszenie spodni.

– Wujku Luke'u, ja też mam siostrę! – Gabby kocha być w centrum uwagi.

Facet bierze ją na ręce i szepcze jej coś do ucha, póki ona nie wybucha głośnym pełnym lekkości śmiechem.

Kocham tą małą.

Jest w tym wszystkim największą iskierką radości.

– Wszystko w porządku z moimi dziewczynami? – pyta Gavin gdy podchodzi do Glen.

– Jak najbardziej.

Całuje ją w skroń i widzę jak ona się rozluźnia.

– My się zajmiemy rozpakowywaniem tego, a ty usiądź z siostrą.

Wow, rozpakuje jedzenie z siatek i położy je na talerzach.

– Chcę pomóc – oświadcza Gabby – Jestem już dużą dziewczynką.

Chcę to zatrzymać.

Chcę powiedzieć, że nie wszystkie duże dziewczynki zajmują się tylko pracami domowymi i wychowywaniem dzieci i że nie chcę tego dla kolejnej osoby w tej rodzinie, ale ona ma trzy lata.

– No to chodźmy.

Glen siada obok mnie na kanapie i nie przestaje się uśmiechać.

Naprawdę to jest wszystko, czego jej potrzeba? Nie chce zmieniać wystroju wraz z nową modą? Zabierać dzieciaki na wakacje? Kupować im wszystko czego zapragną? Ubierać się modnie? Zrzucić kilogramy po ciąży?

– Chodź, weź Gemme na ręce, a ja im pomogę.

– Glen, cztery osoby nie są do tego potrzebne.

– Skoro tak mówisz, to porwę na chwile Gavina. Luke i Gabby dobrze sobie poradzą.

Nim zdążę coś powiedzieć ona wstaje i wyciąga Gavina z kuchni.

– Zostawili nam dzieciaki, żeby... – pyta Luke.

Moja twarz przybiera zniesmaczony wyraz. On się ze mnie śmieje.

– Więc czym się zajmujesz, Gina?

– Ciocia Gina zwiedza cały wielki świat – odpowiada za mnie moja ulubienica.

– Jesteś jakąś reporterką, pilotem czy kimś?

– Po prostu podróżuję.

Mam dwadzieścia cztery lata, nie chcę zmarnować ani minuty.

Idę do lodówki po jeszcze jedno piwo, a gdy mu je proponuję.

– Jestem samochodem.

– No i czy to nie twój samochód stoi przed domem?

– No to wrócę taksówką – wzruszam ramionami – Na wszystko jest rozwiązanie, widzisz?

Nasze spojrzenia się krzyżują, w jego widzę tylko dezaprobatę, może nawet irytacją, odwzajemniam to uśmiechem.