"Yes , Sucess" lumabas na ko ng cubicle at nag hugas ng kamay, nag retouch at nag pabango

"lalala, can you feel my heartbeat , grabe nakaka LSS naman ang kanta ng INFINITE "  hinanap ko nmn ang cellphone ko, kal ng kalkal ako sa bag ko, hwak ko ang door knob at lalabas na sana ko ng pinto ng biglang may humila sa akin sa likod ng pinto.

"Holdaper?" holdaper sa loob ng Coliseum, hinawakan nya ko sa bibig , at dinikit nya ko sa katawan nya Infairness ang bango nya, teka may mabango bang holdaper? tinapakan ko ang paa niya at sinipa ko ang tuhod niya

"Ouch!" Apayo! Apayo! (Apayo-Painful)

"Anu? Cnu ka? " habang nakataas ang Close fist ko naka ready if ever na hawakan niya ako ulit, di pa din siya umiimik habang nakahawak pa rin sa tuhod na sinipa ko, Korean ba sya kasi parang di nya ko maintindihan, try ko mag English

“Who are you? What do you want?” nosebleed

“help me” sabi nya

“Anung tulong? Dapat bna ko mag tiwala dito, naka all black siya, ganda ng built ng body nya, parang pamilyar ang height at ang body nya

“Mueoseul? Moreugesseumida!” (Mueoseul- What) (Moreugesseumida- I don’t understand)

“Lintik! Koreano nga! Do you speak in English?”

“Nay! Amm Yes”(Nay –yes)

“Yun nmn pala eh, Dyahe nosebleed ako nito, Ok! Kaya ko to! What do want?”

“help me to escape here, please be accompany me, tour me around” sabi nya habang nakaupo pa din siya

“Where?” sa hinaba ng sinabi niya un lang sinagot ko ayoko ng palawakin pa hahaha

“Everywhere! “ bigla nyang inangat ang ulo niya at humarap sa akin

TULALA………..

“hey! What happen to you?

“HA?” inalog alog nya ang balikat ko nakatulala lang kasi ako sa kanya, sinampal sinampal sampal ko ang sarili ko

“Hey what are you doing!”

I can’t believe who is the men in black at my front TAVIS of INFINITE

“TAVIS!”  kung kelan di muh inaasahan tsaka pa mag kakaroon ng ganitong pangyayari

“Hey!” habang winiwave nya ang kamay nya sa mata ko

“Tavis!” kinurot ko ang Pisngi nya di pa din ako makapaniwala

“Ouch!”

“Ah I’m sorry, nadala lang ako, What? You want to go outside? Ok ok I will accompany you” nmn si Tavis nay an choosy pa ba ko

“There’s so many guards out there! What will we do?”

“Wait let me think”

1…2…3…4…5…

“Ok I have an Idea!”

“WHAt?

“Here’s the plan”

“AAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH, help! Help! Nag puntahan ang mga guards sa C.R halos lahat sila konti na lang din nmn ang tao dun kinuha ko ang attention nilang lahat

“Bakit miss anu nangyari?”

“Meron kasing anu---, ANu--, Anu---“ dahan dahn lumabas si Tavis ng C.R

“Anu miss? Anu ka ng anu dyan Eh!”

“May daga po!”

Tumakbo si Tavis papuntang EXIT

“ANung daga? Walang daga ditto! Habang iniisa isa ang cubicle

“Ah ganun poh ba baka malikmata ko lang “ habang kumakamot sa ulo

“Isturbo ka nmn ! “ Inis na sabi ni manong guard

“pasensya na po, cge po una na o” dali dali akong pmuntang Exit para hanapin si Tavis

“ASAN nab a YUN”

“BOO” may biglang sumigaw sa likod ko

“Ay tokwa” ginulat nya ko, ayyyyy ang sweet hahaha grabe ang gwapo nya tlga

“You Promise me that you will accompany me, you will tour me around” he smile

“At this time? 11pm?”

“Yah, Why not”

Ok, Ok! Lets go” hirap tanggihan ang ganyang mukha

“Yes! Yes!” para syang bata ang saya saya nya

“Wait in a bit I’ll just txt my parents”

--Ma, ditto nap o ako kila felice kasi gabi na, bukas na ko uuwi

“Ok let’s go” nasan na un nawala sa tabi ko, nakita ko syang nakatayo sa nag titinda ng fishballs at kwek-kwek, nilapitan ko sya

“DO you want? I asked him

He smile, I gave him a stick

“Follow what I’m gonna do!” tumusok ako ng fishball at sinawsaw sa sauce, ginaya nya ko

“Masitneun!” ngumiti sya (Masitneun-delicious)

“WHAt?, pls don’t speak Korean I can’t understand”

“Ah sorry, I said delicious” then he smile gain

“That’s what you call fishball a Filipino street food” ngumiti ko sa kanya, bigla nyang pinunasan ng panyo ang gilid ng bibig ko

“There is sauce in your lips, I’ll just give this handkerchief”

“Thank you” nilagay ko sa bulsa ko ang panyo

“Come, lets go, we will go somewhere” hinila ko sya at sumakay kami sa taxi papuntang MOA sea side, sakto walang masyadong tao