To nie tak, że Kiku lubił biegać, ale lubił osobę, z którą biegał.
Codziennie po szkole zakładał trampki i szedł w dobrze znane miejsce w parku.
Po mimo swej niechęci do wysiłku fizycznego, potrafił biegać z Alfredem godzinami. Uwielbiał z nim rozmawiać. Z czasem, nie mógł doczekać się kolejnych takich ćwiczeń i z niecierpliwością czekał w parku. Jeszcze później dostrzegł, że nie chcę się już z nim przyjaźnić - chciał czegoś więcej. Pod koniec wakacji również wrócił zdyszany do domu - nie mógł złapać oddechu przez napływające łzy. Powiedział mu wszystko. Zdjął buty i rzucił w kąt. Już nigdy nie założy trampek.