Chiara wpatruje się pustym wzrokiem w ostygłą już kawę w dużym czerwonym kubku. Jedną ręką mocno ściska jego ucho, a drugą wystukuje bliżej nieokreślony rytm.

      — Jak się dziś czujesz?

      Wzmocniła uścisk, aż pobielały jej palce. Dlaczego zawsze otrzymuje to samo głupie pytanie?

      — Dobrze — spogląda na siostrę.

      Alessia kiwa głową i z powrotem otwiera książkę. Zupełnie jakby zadała to pytanie tylko po to, żeby mieć spokój.

      Chiara prycha z pogardą.

      Wstaje od stołu, przy okazji przewracając cukierniczkę, i kieruje się w stronę swojego pokoju.

      — Dokąd idziesz? — pyta siostra.

      Zatrzymuje się na chwilę.

      — Idę spać.

      Nie budź mnie, dopóki nie przestanę oddychać. 

 (a/n) 1/5