Wpatrywał się czarnymi jak węgiel oczami w stojącego naprzeciwko niego chłopca. Jego drobne ciało drżało z zimna, czasem wstrząsnął nim gwałtowny dreszcz. Ręką automatycznie głaskał burego psa, wyraźnie zadowolonego z pieszczoty

      Mężczyzna ostrożnie skierował lufę swojego karabinu w dół, nie wyczuwając żadnego zagrożenia. Nareszcie mógł odetchnąć z ulgą.

      Dzieciak nie spuszczał oczu z żołnierza, przyglądając mu się z widocznym zaciekawieniem. Nigdy nie widział tu nikogo takiego. 

      —  Czego tu szukasz?

      —  Wroga.

      —  Dlaczego tutaj?

      —  Widziałem jak tu biegnie.

      Chłopiec pokręcił głową i wskazał ręką za siebie.

      —  Tutaj nic nie ma. Tylko ja i Ralph.

      Powietrze rozdarło głośne szczeknięcie kudłatego psa imieniem Ralph.

(a/n) Nie wiem, pozbywam się starych drabble, ale to chyba było o wojnie domowej czy coś.