August  przygryza mocno dolną wargę, czując, że dłużej tego nie wytrzyma. Obraca głowę w lewo, utkwiwszy spojrzenie w drewnianym regale pełnym różnych zeszytów, segregatorów i luźno leżących kartek. 

      Po kilku minutach nie słyszy już nieprzyjemnego dźwięku, który przez ostatnie trzy godziny drażnił jego bębenki. Unosi głowę,  po chwili dostrzegając Lisę idącą w jego kierunku.

      Szeroki uśmiech malujący się na jej twarzy był widoczny chyba z Księżyca.

      — Bardzo bolało? — pyta  chłopak, natychmiast zerkając na zaczerwienione przedramię dziewczyny, które od teraz zdobi kolorowy smok, zabezpieczony folią.

      Blondynka wzrusza ramionami.

      — Niespecjalnie.

      Brunet unosi kącik ust , z politowaniem zerkając na Lisę.

      Kłamie.

      — Dzielna dziewczyna.