W kawiarni było zbyt tłoczno jak na jej gust, a zapach cynamonu stawał się nie do zniesienia. Podobnie jak siedząca naprzeciwko Jane.

      — Jak wam się układa? Jesteście szczęśliwi?

      Wzdycha, mieszając herbatę łyżeczką i spogląda zmęczonym wzrokiem na przyjaciółkę. To wszystko powoli zaczynało ją wykańczać.

      — Tak — odpowiada, po chwili dodając:  — Jesteśmy szczęśliwi, nie kłócimy się, jest całkiem stabilnie-

      Kobieta prycha, odstawiając trzymaną w dłoniach filiżankę na świeżo wypolerowany stół.

      — Nie pytam o to. Stabilność to nie szczęście.

      Sadie zastyga w bezruchu, zbyt zdziwiona by jakkolwiek zareagować. Nigdy nie myślała o tym w ten sposób.

      Szkoda — może wtedy uniknęłaby złudnego poczucia szczęścia.