Zawsze wydawało jej się, że to czerwień jest kolorem miłości i namiętności.

      Myliła się.

      Prawdy dowiedziała się zupełnie przypadkiem. To znaczy — prawie.

      Nie potrafiła przypadkiem nazwać tego, jak jej drobne dłonie wplątane w burzę czarnych loków kurczowo trzymały ją w pobliżu upragnionej dziewczyny. Jak jej rozpalony wzrok błądził po nieskazitelnej twarzy koleżanki z ławki obok. Jak szminka Jocelyn zostawiała na jej ciele ślady, których tak bardzo nie chciała się pozbywać.

      No właśnie — szminka.

      Amber wiedziała jaki kolor miała miłość — nie była to ani głęboka czerwień, ani pudrowy róż.

      Jej miłość malowała się w kolorze słonecznej brzoskwini.

      W kolorze szminki Jocelyn.