Chłopak głośno wzdycha, kopiąc leżący na ścieżce kamień, który toczy się kilka metrów dalej, znikając z pola widzenia milczącej dwójki.

        — Wiesz, Krysiu — zaczyna, wykręcając sobie palce — bo my to możemy się już nie spotkać, dlatego chciałbym ci coś dać.

      Sięga za pas spodni od munduru i wyciąga pudełko pełne kolorowych wstążek.

       — Jak je zobaczyłem, to od razu o tobie pomyślałem — włosy masz takie ładne, rude. Będą ci pasowały do warkoczy.

       Dziewczynka bez słowa odbiera prezent i przytula się do bruneta, nie chcąc pozwolić mu odejść. Ten jednak odsuwa się, ściska jej dłonie i uśmiecha się smutno.

     I idzie w las.

(a/n) To był ostatni raz kiedy moja babcia widziała swojego brata. Dał jej wstążki i poszedł w las.