If you're uncomfortable, please don't read it, especially the younger ones.

SUMILIP siya sa hallway kung may tao ba roon. Nang makitang wala at tahimik ang corridor ay pumasok na siya sa isang silid na kinuha ng kambal.

Dapat kasama niya sina Lemon at Peach matulog ngunit dahil marupok siya sa kuya ng mga ito ay pumayag siya nang yayain siya ng dalawa matulog sila sa iisang silid.

Nahirapan pa siya tumakas sa magulang niya dahil the whole night they were looking at her na para bang binabantayan siya.

"Ang hirap takasan tingin ni mama," saad niya nang makapasok siya. Dinaluhan naman siya agad ni Raz. Hinalikan siya nito sa pisngi na kina-ngiti niya.

"Maybe she just worried about you."

Yumakap siya rito. Lumapit din si Rex sa kanila at niyakap siya. Group hug lang ang wala.

"I know that, pero bakit naman? Wala naman akong ginagawa," reklamo niya. Rex kissed her nose. "We know baby."

Nilingon niya si Rex. "You keep kissing me. Nag rereklamo pa ako rito." Parehas natawa sina Raz at Rex sa kaniyang sinabi.

Humalik naman si Raz sa leeg niya habang ang atensyon niya ay na kay Rex. Hinawakan nito ang pisngi niya. "I'm sorry, ang bango mo kasi, babe," saad nito habang hinahalikan na rin siya sa kabilang leeg niya.

Kumapit siya sa dalawang ulo ng kambal habang patuloy na hinahalikan siya ng mga ito. Namalayan na lang niya nasa ibabaw na sila ng kamang tatlo.

Sa magkabilaan niyang gilid ay humahalik at humahaplos sina Rex at Raz sa kaniya. Saglit lang tumigil ang dalawa nang hubarin ang kasuotan niya. Tanging naiwan na lang niya ang pang loob niya.

Hindi niya mapigilan ang humalingling nang himasin ni Rex ang dibdib niya habang ang kamay naman ni Raz ay nasa binti niya humahaplos.

Ang init-init ng buong katawan niya. Kahit sabihin na may aircon sa loob ng silid. Tinulungan niya rin hubarin ang damit ng dalawa hanggang tatlo na silang walang saplot.

Huminga siya ng malalim nang makita ang makisig na katawan ng dalawa. Ito ang unang beses na masusubukan nila na silang tatlo at hindi siya makapaghintay.

"I love you," bulong ni Raz sa kaniyang tainga habang hinahalikan siya nito roon. Si Rex naman ay pababa na nang pababa ang halik sa kaniyang katawan.

Kada halik nito sa bawat parte ng katawan niya ay sinasabihan ito ng binata ng papuri. Pulang-pula tuloy siya.

Bawat haplos at halik ng dalawa sa kaniya ay gustong-gusto niya. Hindi siya makapaniwala na sa wakas. Natupad na rin ang pangarap niya.

Si Rex lang ang gusto niya no'ng una pero hindi niya inaasahan na may ibang plano ang tadhana para sa kaniya, sa kanila. Pati ang kambal nito ay mahal siya.

Kung panaginip man ang lahat. Hindi na niya gusto magising. Not when Rex started eating her.

Mahigpit napakapit siya sa buhoo nito. Umungol siya at mariin kinagat ang labi kung saan hinalikan ni Raz. Pumaloob ang ungol niya sa bibig nito.

She loves them so much at gusto niya ipagmalaki iyon sa buong mundo.

Bumitaw siya sa paghalik kay Raz nang malabasan siya. Sinilip niya si Rex na dinilaan ang labi nito. Sa tuwa niya ay hinalikan niya ito sa labi habang hinalikan naman ni Raz ang likuran niya nang makaupo siya.

"Can you do both?" Raz asked. Alam niyang nag aalala ito sa kaniya. Nilingon niya ito at marahan na hinaplos ang pisngi.

"Don't worry about me. I can handle you both." Nakita niya pumungay ang tingin ni Raz sa kaniya. Nginitian niya ito at hinalikan sa labi.

Hinawakan ni Rex ang kamay niya at pinatayo siya nito. Pumuwesto sila sa gitna ng silid. Lumapit naman si Raz sa kaniyang harapan habang nasa likuran niya si Rex.

Kinakabahan man siya sa mangyayari ay binigay niya ang buong tiwala sa dalawa.

Inalayan siya ni Rex nang buhatin siya ni Raz. Pumulupot ang binti niya sa baywang nito. Ramdam niya rin ang pagkalalaki nito na tumama sa kaniya.

"Gagawin natin nakatayo?" nag aalala niyang tanong. Hindi ba masyadong mahirap 'yon? "Hindi ba kayo mahihirapan?" saad niya pa.

"No, malakas kami. Kaya ka namin," may pagkamayabang na saad ni Rex sa kaniyang likuran. Hinalikan pa siya nito sa batok pababa sa kaniyang balikat at likod.

Tinitigan niya si Raz. Ngumiti ito sa kaniya. "Don't worry about us, we can carry you." Tumango siya. Pumayag na siya dahil buhat na rin naman siya ni Raz.

Re-reklamo pa siya. Hindi naman siya mahihirapan.

"Okay, please take care," paalala niya sa dalawa. Mariin niyang nakagat ang labi nang ipasok ni Raz ang kahabaan nito sa kaniya.

Nanlalaki ang mata na tinitigan niya ito. Bumaon sa kaniyang looban ang pagkalalaki nito. "Very good," he said habang hinahalikan ang kaniyang pisngi.

"Take a deep breath, Sin," ani Rex sa kaniyang likuran nang subukan ipasok nito ang daliri sa kaniyang pwetan. He tried to adjusted it para masanay siya.

May pinahid din ito na likido. Humalik si Rex sa tainga niya. "I'll put it now."

Mahigpit na kumapit si Rex sa kaniyang baywang nang may panibagong kahabaan ang pumasok sa kabila niyang lagusan. Ramdam na ramdam niya ang kapunuan.

She loves it.

"You can both move."

Nauna si Rex sa kaniyang likuran gumalaw. Sumunod si Raz. Kabilaan siya nito nilabas pasok habang buhat siya ng dalawa.

Napuno ang silid ng kanilang maingay na ungol. Para itong naging musika para sa kaniya. Hindi pumasok sa kaniyang isipan niya no'ng bata siya na-iibig siya ng dalawang lalaki at parehas din siyang mahal.

Lumapaypay ang kaniyang katawan sa dibdib ni Raz nang malabasan siya at sinundan ng kambal. Parehas siyang hinalikan ulit sa labi ng dalawa at sinabihan kung gaano siya kamahal ng mga ito.

Nang gabing 'yon ay nakatulog siya na may ngiti sa labi.

MINULAT niya ang kaniyang mata at bumungad sa kaniya na wala ang kambal sa kaniyang tabi. Napabalikwas siya ng upo nang hindi niya makita ang dalawa sa buong silid.

Nasaan sila?

Pinulupot niya sa kaniyang katawan ang kumot bago siya dumiretso sa kubeta. Masakit man ang kaniyang katawan at dalawang butas ay sinubukan niya pa rin maligo.

Nang matapos siya ay agad din siya nag bihis. Habang inaasikaso niya ang sarili ay may kumatok sa pinto. Kunot nitong sinilip niya kung sino ang nasa labas.

Sigurado siya na hindi ang kambal iyon dahil may extra susi ang mga ito sa silid.

"Peach?" takang tanong niya sa sarili bago niya pinagbuksan ito. "Bakit?" she asked.

Binalik ni Peach ang tingin sa hallway na kinagaya niya. Walang tao. "Pasok muna tayo sa loob," saad nito.

Bumalik sila sa loob ng silid. Nag tataka siyang tinitigan ito. Anong mayro'n?

Mas lalo pa siya nag taka nang suriin siya nito mula ulo hanggang paa. Tumango-tango pa ito. Pinameywangan niya ito at tinaasan ng kilay.

"Nasaan kuyas mo? Anong mayro'n?" sunod-sunod niyang tanong. Umayos si Peach nang tayo.

"Kumakain ng almusal sina kuya."

"Hindi nila ako sinabay?" taka niya pa rin tanong. Nakaramdam din siya ng pagkainis. Matapos sila kagabi ay iiwan siya ng dalawa ngayon?

"Isasabay ka nila!" mabilis nitong saad. Lumapit pa ito sa kaniya. "Kakasabi mo lang talaga na kumakain ng almusal kuya mo."

Bumuntong hininga ito. "Basta! Tapos ka na mag asikaso, hindi ba? Tara na!" Hinila siya nito palabas. Nag patangay naman siya sa agos nito hanggang makarating sila sa ground floor.

Hinanap niya agad pamilya nila pero wala siyang makita. "Nasaan sila? Don't tell me nauna kayonh kumain na wala ako?"

"Well?"

"What?! Seryoso ka ba di'yan, Peach? Ano bang mayro'n?" inis niyang saad dito. Hindi na siya natutuwa.

"Ken!" sigaw ni Peach. Lumingon siya kung nasaan ang kaibigan. Patakbo itong lumapit sa kanila. Naka-ngiti ito.

"Good morning, pangit." Umikot ang mata niya. What's wrong with this people ba?

"Hindi niyo ako sinabay kumain ng almusal? Akala ko ba pupunta pa tayo sa falls? Nasaan sina mama at papa?"

Ginulo nito ang buhok pero agad din nito inayos nang sumama ang tingin niya rito. "Sleeping beauty, ang tagal mo kasi matulog. Nainip na kami. Kaya, kumain at pumunta na kaming falls."

Lumaki ang mata niya sa narinig. What the fuck?

"A-ano? Nasaan sina Raz at Rex?!" Sobrang naiinis na talaga siya. Inalis niya rin ang kamay ni Kenji nag aayos nang ginulo nitong buhok sa kaniya.

Where is everybody?

"Sinead!" sigaw ni Lemon sa hindi kalayuan. Narinig niya pa na bumuntong hininga ang kakambal nito sa kaniyang gilid.

Hindi ba ayos ang dalawa? Imposible. Maayos lang ang dalawa kagabi.

Nang makalapit si Lemon sa kanila ay may nakapaskil din na malawak na ngiti ito sa kaniya.

"Nasaan ba kayo?" asar niyang tanong dito. Nag kibit balikat lang ito bago siya hinawakan sa kamay at hinila.

"Saan tayo pupunta?" tanong niya pero ni-isa sa tatlo ay walang sumagot sa kaniya.

Napansin niya rin ang ilang tao nasa resort ay iisa ang tungo papunta sa kaliwa. May ilan pa na dumako ang tingin sa kanila. Nag tataka na tuloy siya.

Lalo na't pati silang tatlo ay sumunod kung nasaan papunta ang mga tao sa resolt. Natanaw niya ang karagatan sa hindi kalayuan nang mahinto siya.

Humarap sina Lemon, Peach at Kenji sa kaniya. Binalik niya ang tingin sa buhangin na may mga iba't ibang bulaklak. Pag angat niya nang tingin ay nilagyan siya ni Kenji ng isang bulaklak sa kaniyang tainga.

"You're pretty," he said.

Bigla na siya nakaramdam ng kaba. What the hell is happening?

"Sundan mo ang mga bulaklak," ani Peach with teary eyes. Ang bilis ng tibok ng puso niya. Ano ba talaga ang nangyayari?

"You'll find out sa huling patak ng bulaklak sa buhangin," saad ni Lemon with a smile. Pagkatapos ay tinalikuran siya ng tatlo at iniwan.

Saglit niya pinagmasdan ang mga bulaklak. Para ito naging pathway. Iba't ibang uri. Iba't ibang kulay. May pilit nag sasabi sa kaniyang isipan kung ano ang nangyayari pero ayaw niya pakinggan ito.

Natatakot siya. But at the same time, she was nervous and happy.

Is this what it is? tanong niya sa kaniyang sarili at lakas loob na sinundan ang mga bulaklak. Nakatungo lang siya habang binabaybay ang daan papunta sa dulo kung saan may kasagutan.

Ang bawat hakbang niya ay kasabay ng bawat tambol ng kaniyang puso.

Bigla nag flashback sa kaniyang isipan ang lahat nangyari these past months. Alam niyang maaga para mag isip nang gano'n dahil hindi pa naman niya alam kung ano ang nasa huli pero she couldn't help it.

Maganda ng umasa kaysa ipilit niya itanggi ang nangyayari. Mariin niya kinagat ang labi at pinunasan ang luha. Nang may maunang pumatak sa kaniyang mata ay sumunod-sunod na ito.

Walang pakundangan na tumulo ang kaniyang luha hanggang may dalawang pares ng sapatos ang tumapat sa kaniyang harapan.

Hindi niya namalayan nasa dulo na pala siya ng mga bulaklak.

"We didn't do all of these just to see you crying like this, Lay," ani ng boses sa kaniyang harapan.

Lakas loob niyang inangat ang ulo kung saan bumangad sa kaniya ang dalawang magkamukhang lalaki na alam niyang mamahalin niya habang buhay.