Ik zie ongeveer hetzelfde als wat ik gisteren ook zag, namelijk heel veel lingerie en hakken. 'Eigenlijk zou je mogen kiezen met welk onderdeel je mocht beginnen, maar omdat je ongehoorzaam was, bepaal ik het nu. We beginnen met de kleding, zodat je dat morgen aan kan doen en dan kunnen we je houding zien als je hakken gaat passen.' Net alsof dit een hele goede straf is. Die ene dag later lingerie aan is ook het probleem niet, ook al voel ik me niet per se comfortabel 'zonder kleding'. Laat ik maar gewoon meewerken, dan ben ik snel van Masha af en er komt echt nog wel een perfect moment waarop ik me kan verzetten en hopelijk kan vluchten.

Masha duwt allerlei setjes in mijn handen en vraagt me het te passen. 'Eh, kan je dan even weggaan?' vraag ik, nog steeds een beetje beschaamd. Op mijn eerste dag hier wilde de sportleraar ook niet weggaan, maar nu moet echt alles uit en dan heb ik liever niet dat iemand kijkt. Masha moet hard lachen, maar kijkt me daarna geïrriteerd aan. 'Schatje, stop nou eens met verzet en doe gewoon wat ik je vraag zonder meteen een vraag terug te stellen. Denk je nou echt dat het handig is als een van ons elke keer wegloopt om te gaan passen? Dat kost zo veel tijd. En jou kennende ben je er liever snel weer vanaf.' Argh, plan mislukt om me nu gehoorzaam te gedragen. En het ging dit keer niet eens expres. Blijkbaar denk ik weer eens te lang na, want Masha zegt: 'Kom op schatje, ga nou even passen.' Ik kijk naar de setjes in mijn hand. Allemaal strings. Dat draag ik eigenlijk nooit. Is dat heel raar? En die bh's zien er best klein uit. Nou ja, Masha gaat waarschijnlijk toch zometeen checken of het goed zit, dan valt het haar vanzelf wel op dat het te klein is. Of misschien valt het wel mee, maar lijkt het alleen zo. 'Schiet nou eens op,' zegt Masha nu wat bozer. Ik draai me om, zodat ik met mijn rug naar haar toe sta. Dan ziet ze in ieder geval niet zo veel. Langzaam trek ik mijn kleren uit. Als ik bij mijn ondergoed ben aangekomen, versnel ik, zodat ik zo kort mogelijk naakt sta. Als ik de string aantrek, merk ik al meteen dat hij veel te strak zit. Misschien hoort dat wel zo, maar ik denk eigenlijk van niet. Daarna volgt mijn bh. Ook die is, zoals al verwacht, heel erg klein. Mijn borsten vallen er bijna uit. 'Draai je eens om, schatje. Ik wil het graag zien,' zegt Masha ineens weer poeslief. Ik begin me enorm te ergeren aan haar stemmingswisselingen. Toch draai ik me om. Keurend kijkt ze me aan. Na lang twijfelen en nadat ik veel rondjes gedraaid heb, lijkt ze haar beslissing genomen te hebben. 'Oké, het is de bedoeling dat je lingerie klein is, maar volgens mij is dit zo klein dat het een afdruk gaat achterlaten en dat is ook niet de bedoeling. Trek maar alvast uit, dan pak ik een maatje groter. Want alles wat ik je net gaf, is dan te klein.' Ondanks Masha's woorden, wacht ik toch met uitkleden. Het duurt vrij lang voor ze iets nieuws aan me geeft. Ze denkt er erg lang over na. Waarschijnlijk ben ik een erg moeilijk gevalletje. Uiteindelijk krijg ik een zalmroze setje in mijn handen gedrukt. Ik trek het snel aan. Zelf vind ik altijd dat lichte tinten me heel bleek maken, maar of ik nou echt verstand van mode heb? 'De maat is in ieder geval goed,' zegt Masha. Nog steeds hoor ik twijfel in haar stem. Zelf ben ik nog niet helemaal tevreden met de maat, maar blijkbaar willen ze het klein. Het knelt nog steeds. Wel iets minder dan net, maar toch. 'Oké liefje, eigenlijk hoort dit vooraf aan het passen, maar ik moet van al je lichaamsdelen een omtrek hebben, zodat je straks nooit meer hoeft te passen, maar je kleding gewoon precies op maat kan worden uitgezocht. Dus, je mag je string wel aanhouden, maar je bh zal echt uit moeten, schatje.' Nu moet ik wel. Masha draait zich om om een meetlint te pakken en ondertussen doe ik mijn bh uit. Werkelijk alles wordt gemeten. Mijn voeten, mijn benen, heupen, buik, taille, borsten, nek, hoofd en armen. Echt om de twee centimeter weer. Ook moet ik mezelf wegen en wordt naast de omtrek van mijn lichaamsdelen ook de lengte ervan gemeten. Het duurt echt immens lang. Nog steeds snap ik trouwens niet wat ze in mijn lichaam zien. Ik ben dan wel enorm afgevallen, maar nog steeds zijn mijn bovenbenen, billen en buik erg zwaar.

Na het opmeten moet ik nog meer passen. Meer lingerie, maar ook andere kleding. Er wordt een hele kleuranalyse voor me gemaakt, dus welke kleuren ik het beste kan dragen. Dit wordt ook gedaan voor jurkjes, rokjes en andere kledingstukken en meteen de maat wordt erbij opgeschreven. Naar mijn idee is alles veel te kort en te klein, maar ja, het is niet anders. De hoeveelheid kleding die uit de kast komt verbaasd me ook. Zo groot zag het er nou ook weer niet uit. Als we dan eindelijk klaar zijn, begint Masha alle kleren die ik hiervoor droeg in een grote doos te stoppen. 'Voor de volgende die hier komt wonen,' grapt ze. Het doet mij beseffen dat als ik straks weg ben, er een nieuw iemand hier komt. Dit gun je niemand. Ik weet nu wat me te wachten staat, maar zij gaan weten nog helemaal niets, net als dat ik in het begin nog helemaal geen idee had wat er zou gaan gebeuren. Nou ja, ik had natuurlijk wel al een idee, maar of het waar was, dat wist ik niet. Nadat Masha klaar is met mijn 'normale kleren' in de doos doen, begint ze alle kleren die niet mijn maat zijn uit de kast te halen. Uiteindelijk blijft er maar heel weinig over. 'Zo schatje, dit is wel genoeg toch, voor de komende vijf dagen?' Ik werp even een verbaasde blik de kast in. Ik kan me nog steeds niet voorstellen dat ik vanaf nu nooit meer iets anders zal dragen. Maar wat het leuke is, dat gaat ook niet gebeuren. Ik moet en zal ontsnappen. Het gaat me lukken ook. Als ik me nu nog even gedeisd houd, komt het geschikte moment vanzelf.

-----------

Hey, ik ben heel erg benieuwd wat jullie er tot nu toe van vinden, dus ik zou het super lief vinden als jullie me dat even laten weten.

Blijkbaar is er iets foutgegaan, want ik dacht dat ik hem al een paar dagen terug gepubliceerd had...