The untold story Part Two - Continuations

"Amber!"
Umiiyak at nanlulumong sabi ni Yolly sa kapatid.
Umiiling itong nakatingin sa kanya.

"Ate!"
Akmang pupuntahan niya ito pero agad na napatigil ng itinutok ni Andrew ang baril sa kanyang ate.

"Igapos mo siya!"
Sabi nito kay Nick.

Nanlumo at napaluhod nalang si Amber.

"Huwag mong sasaktan ang ate ko!"
Iyak na sabi nito, nagmamakaawa.

Hinablot ng lalaki ang ate niya.

"Ikaw na ang bahala diyan, Nick. You decide if you kill her not. Pupunta muna ang demonyo sa langit."
Nakangising sabi nito.

At umalis agad ito kasama ang ate nito papasok sa isang kwarto.

"Please, maawa kayo!"
Amber said.
Hindi siya nagpatinag.

"Ang tapang mo bata, para sa ganyang edad, katulad mo."
Nick said, with amused look.

Tinignan lang ni Amber ito habang may luha sa pisngi.

"Pero hindi sa lahat ng panahon, gagawa ka nalang bagay na hindi pinag-iisipan."

Hinila siya ng lalaki ng malakas.

Nagpumiglas ang batang si Amber at pinagpapalo ito, ngunit mas malakas ito sa kanya.

Agad na iginapos ni Nick ang kamay nito.

Tinignan siya ng lalaki na parang nagsasabing- 'sana hindi ka nalang lumabas'. At parang disappointed pa ito sa kanya.

"Please, maawa ka. Tulungan niyo po ako, please."
Pero hindi siya pinakinggan ni Nick.

May hitsura ito, at bagay dito ang kanyang pulang buhok. Halos kaedad lang yata ito ng ate Yolly niya.

Mahigpit siya nitong iginapos sa sofa. Tinalian sa kamay, paa, at mahinang ungol nalang ang maririnig sa bawat iyak niya, dahil sa panyong nakapasak sa bibig dito.

Maririnig naman ang bawat palahaw at pagmamakawa ng ate niya sa kabilang kwarto. Kaya mas lalo siyang kinabahan sa kalagayan nito. Mahal na mahal niya ang ate niya.

It hurts her even more, and she can't do anything about it. She felt useless for herself.

Habang abala naman sa paghahanap si Nick, ay nakarinig naman sila ng papalapit.

*Weeeeng! Weeeng! Weeeeng!

'Sirena yata 'yun ng mga pulis! Ba't ang tagal naman?'

Bumukas ang pinto, at tumambad naman ang pawisang si Andrew.

"Shit! Bakit may mga pulis?!"
Sabi nito.

"Baka hindi naman dito 'yun?"
Nick said.

Habang tumatagal, palakas ng palakas ang tunog.

*Weeeng! Weeeeng! WEEEEEENG!

"Kailangan na nating umalis!"
Andrew said.
Bumalik agad ito sa kwarto.

Bitbit ni Nick ang malaking bag na naglalaman ng mga pera.

Habang hila-hila naman ni Andrew ang buhok ni Yolly. Nakahubo't hubad ito at pilit tinatakpan ang sariling katawan. Tulala din ito at wala sa sarili.

Sa labas naman...
Huminto ang sasakyan ng mga pulis sa tapat ng bahay.

"Fvck! Kailangan na nating umalis."
Nick said.

"Kalagan mo siya!"
Sabi ni Andrew at itinuro si Amber.

Kinalagan siya ni Nick, ngunit masyadong mahigpit ang pagkakatali.

"Maabutan na tayo!"
Andrew said.

Nagsimula na itong lumakad habang hinihila ang ate Yolly nito.

*Ka-blag!*
Tunog naman ng pinto, ng buksan ng mga armadong pulis. Kasabay ang isang babae.

"Argh! Iwan na natin 'to."
Sabi ni Nick.

"Linshak! Bakit iniwan mo 'yun?!"
Bumunot ng baril si Andrew.

Nagpupumiglas si Yolly at hinawakan si Andrew upang pigilan sa binabalak.

"No! No! Huwag!"
Sabi ng dalaga.

Pumikit ng mariin si Amber, nanginginig din ito at halos maihi sa takot.

Maririnig ang takbuhan sa baba.

Pagdilat, nakatutok na ang baril kanya.

*Bang!*

"A-ambeeeer! N-noo!"
Yolly said, fear crossed on her face, when she saw her little sister's blood.

Tumakbo agad ang babae.
Ang tita Elle niya.
Pumunta agad siya sa taas, ng marinig ang putok na 'yun.

"Nasaan na ang mga kasama natin?!"
Sabi ni Andrew sa kasama.

Nakarinig sina Andrew at Nick ng sigawan sa baba, parang nahihirapan ang mga ito sa sobrang sakit.

Nakarinig din sila ng yapak ng mga paa papunta sa direksyon nila. Tumakbo agad sila kasama ang ate Yolly nito.

Dahan-dahang bumibigay ang ulirat ni Amber.

"H-hindi ako p-papayag."
Nahihirapan at mahinang sabi ni Amber.

Ngunit, lumukob ang kadiliman sa kanyang mga mata. At isang patak ng luha ang tumulo sa sahig, kasabay ng kanyang dugo...

That day, a demon unleashed..

~~~~~

Amber's POV:

Until now, it's still painful remembering my past.

I wiped my tears and focused on the road.

Hindi ko namalayan, hindi na pala ito ang daan papunta sa lamay ni mommy.

Sa sobrang lalim ng iniisip ko, mukhang maliligaw pa yata ako.

I checked the GPS.

May isang daan pa, sa Manriquez Street.

Kahit mas lalayo pa ang routa ko, mas okay na'to kaysa bumalik pa ko doon.

And again, my mind occupied with many thoughts. Lumipad na naman ang isip ko sa nangyari noon.

~~~~~~

Nakahiga at tulala ang batang si Amber at hindi makausap. She's currently inside the hospital, after the incident.

"Ano ng gagawin natin sa kanya?"
Elle asked.

"We will adopt her. Tayo-tayo nalang naman ang kamag-anak ni Amber. And it is fine with me and Felice to take care of her. Napalapit na din ang loob namin sa kanya. Right hon?"
Fernan said.

Tumango lang ang ginang at lumapit kay Amber.

"Hello Amber, happy birthday! Do you have a wish? Me and your tito Fernan will grant it."
Felice motherly said to her.

She genuinely smiled at her, but Amber didn't response.

"Anything you like! Just ask."
She said.

Lumingon si Amber dito.

"Anything?"
Amber asked, and her eyes lit up.

"Yes, anything."
Even if she is surprised, she manage to answer her, with a smile.

"If that so, can you--- Can you bring my mommy, daddy, and ate here?"
Amber cried, hopefully wishing to her.

Nagulat sila sa hinihingi nito.

Hindi na nagawang sumagot ni Felice at niyakap ng mahigpit si Amber.

Pinunasan niya ang luha dahil sa labis na habag na nararamdaman.

It is very painful for her to see this little girl like this.

~~~~

I remembered how kind Mommy Felice is. She accepted me like her own child.

At ngayon, kinuha na naman siya ng mga Exodus na 'yun sa'kin. At wala na naman akong nagawa.

Humagulhol ako at tinabig ang manibela. Nagpatuloy ako sa pagdra-drive, habang nanlalabo ang paningin dahil sa luha.

~~~~~

Tok! Tok! Tok!

Elle heard a knock from her door.

She pulled the doorknob and-

"Teach me how to be an assassin."
Diretso at determinadong sabi ni Amber sa kanya.

Nagulat man ay pinapasok niya pa rin ito.

"Follow me."
Elle said, and turned her back at her.

~~~~

"FASTER!"
Elle shouted at her.

She throw a dagger at Amber.

Heat pervade on Amber lower abdomen, when a sharp blade hit her.

She cursed when she see the thick blood running from it.

Hapong-hapo na siya. Ilang oras na siyang tumatakbo at umiiwas sa mga binabato ng tita Elle niya.

Habang ang tita niya naman, ay relax na relax na nakaupo lang sa gitna.

Malaki ang kuwarto, at nakakapagod ang magpapaikot lang dito. Lalo na't mabilis tumira ang babae.

"Iyan na ba ang kaya mo?"
Elle smirked at her.

"Hindi ka magiging magaling. Kung ngayon pa lang. Hindi mo na kayang iwasan ang mga 'yan."
Dagdag pa nito.

Nagpanting ang tenga ni Amber sa narinig. Tumalas ang tingin niya sa babae at marahang umupo para kunin ang isang maliit na kutsilyo.

Elle get another three daggers and throw it to her, one by one. Mas mabilis at mas malakas ang pagkakabato niya dito.

Elle get panicked, because Amber didn't move. Matatamaan ito!

But Amber waylaid it with her small knife.

She somersaulted her body to avoid the second dagger again.

And the last one, Amber do a back tumbling. Madali lang sa kanya 'yun dahil isa siyang gymnast.

The dagger zipped near on her face, but she tilted her head. Thank God, it didn't hit her.

Hindi namalayan ni Elle ang paglapit ni Amber sa kanya.

Amber pinched her on the floor. Elle can't move because of astonishment.

Amber pointed the knife on her throat.

Napalunok naman ang babae.

"I'd promised, I will kill them, and get my sister back."

"Remember that Tita Elle."

Sabi nito, bago nawalan ng malay.

~~~~~~

Napangiti nalang ako ng maalala 'yun.

And then, I see the signage of 'Manriquez Street' on the small board.

Iniliko ko agad ang manibela sa kaliwa.

Sometimes, you don't have to go to the right side. Just go to the left.

Napailing nalang ako sa sulat na 'yun na nasa isang pader.

Pero nabaling ang atensyon ko sa boung lugar.

It is feels like I'm in a horror movie, by seeing this road and the abandoned buildings.

Ni wala man lang katao-tao, pero hindi ko nalang pinansin 'yun.

Pero may namataan ako sa unahan.

Tss! May street fight yata?

Gulo na naman! Mga isip bata.