Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

2nd Chapter: Shoot

Shoot

Mabilis akong umuwi sa bahay at dire-diretsong pumasok sa kwarto, upang maligo at magbihis.

*Tok! Tok! Tok!*

"Ma'am Amber! Pinapatawag na po kayo ni ma'am Felice!" Sabi ni manang na nasa labas.

"Saglit lang po, malapit na. Susunod nalang po ako."
Sabi ko habang dali-dali kong sinuklay yung buhok ko.

When I'm done, I went down.

"Hi mom! Hi dad!"
I greeted them in a hyper tone, and I kiss them on their cheeks.

"Kamusta ang studies mo?"
Sabi ni daddy na ginu-gulo pa iyung buhok ko.

"Dad! Para naman akong bata niyan! At as usual. Okay naman po, top pa rin."
I proudly say.

Mom just chuckled.

"Nagmana talaga to sa kayabangan mo, Fernan."
Napapailing na sabi ni mommy.

Ako naman iyung bumungisngis.
And daddy just shrugged.

"May maipagyayabang naman, gwapo eh!"
Mayabang ding sabi ni daddy kay mommy.

"Apir tayo d'yan dad!"
At nagtawanan kami.

Umiling lang si mommy sa amin, habang nangingiti.

"Bumabagyo yata, ang hangin eh."
Mom sarcastically say.

Tumawa lang kami ni dad at naupo na para kumain. Sabay kaming magdidinner ngayon, kaya maraming handa sa lamesa.

They didn't know that I am assassin. They didn't have a clue either.

At hanggang sa maari ay itatago ko pa rin ito.
Ayaw ko silang mag-alala at madamay sa mga pinaggagawa ko.

Ang totoo, ay maaga akong naulila.
But Tito Fernan, which is the brother of my biological father adopt me with his wife, tita Felice.

Well, I have this coolest Tito slash dad ever! Pero 'wag kang magselos diyan papa! Love ko pa rin kayo ni mama kung nasaan man kayo diyan sa langit.

Tito Fernan and tita Felice child died, and they didn't have one since then. Maselan kasi ang pagbubuntis ni tita/mommy na halos ikamatay nito kung hindi pa naagapan.

Kahit hindi nila ako tunay na anak, ay hindi nila ito ipinaparamdam sa akin, super close nga kami eh.

Itinuturing nila ako, na parang isang tunay na anak. And I'm so lucky to have them.

Nung namatay ang parents ko. Iyun na yata ang pinakanakakatakot na nangyari sa akin. 'Cause I'd see how the murderers killed my parents with my bear and wide eyes. They killed them with no mercy.

They also abducted my old sister. Na kahit anung pagmamakawa ko ay hindi nila ito pinakinggan.
At the age of six, I've been traumatized of what happened on that time.

Papatayin na din sana ako sa mga panahon na yun, pero natulungan ako ni-

*DING-DONG!*

"Ayan na yata ang tita Elle mo."
Sabi ni mommy na parang inaasahan na may darating na bisita.

Si tita Elle?

"Sige, ako na ang magbubukas."
Mom said to the maids.

She walked towards to the main door and open it.

"Good evening everybody!"
Tita Elle enthusiastically said.

Nagbeso agad sila ni mommy.

"Oh? What brings you here?"
Bored na sabi ni daddy habang naka-poker face.

"Ikaw naman Fernan, hindi na ba ako welcome dito?"
Tita Elle said with a sad look.

Mom just glare dad.

"What?"
Inosenteng tanong ni dad.
At inirapan lang siya ni mommy.

"You're always welcome here, Elle. Don't mind him."
Mom says, while motioning her to sit down.

"Sure best friend!"
Tita Elle said. Who is now properly seating beside me, and in front her, is my dad.

And yes, they're best friend since high school. And another fact is, daddy Fernan and tita Elle are siblings, kaya kapatid din nila si papa, ang tunay kong ama.

Panganay si papa Henry, sumunod si tita Elle at bunso naman si tito/daddy Fernan.
Dati din silang magkababarkada ng mga tunay kung mga magulang, at talagang ipinagluksa nila ito ng isang taon, bago sila nakamove on sa nangyari.

Si tita Elle din ang tumulong sa akin noong papatayin na sana ako.
At siya din ang nagturo sa akin na maging isang assassin.
Nung panahon din kasing iyon ay nalaman ko na ang itinatago niya.

Namalayan ko nalang na kumakatok ako sa pinto ng condo niya at diretsong sinabi na ipaghihiganti ko ang mga magulang ko.

I decided to be an assassin because of what happened to my family.

It is my own decisions to be one of them, and I want to revenge my parents. Kung hindi kayang makuha ng mga pulis ang hustiyang inaasam ko, ako ang gagawa.

Hindi kaya ng mga pulis ang mga taong iyon. Ang mga pumatay sa kawawa kong mga magulang. Hindi sila basta-basta at marami pang koneksyon, kaya ganun kailap.

Nakakalungkot isipin na magpahanggang ngayon ay malaya at payapa pa rin silang namumuhay.

A few years is not enough to heal a deep wounds in the heart.
Kung hindi kaya ng mga awtoridad, ay ako ang gagawa nun.

"Kakasimula niyo lang pala kumain, nakaabala pa ko."
Parang nahihiyang sabi ni tita kay mommy.

"It's okay tita, you can join us."
Sabi ko.

Tita looked at me. I know that looks. Siguradong may pag-uusapan kami.

"By the way! Wala man lang bang wine?"
Sabi ni tita Elle.

"Sige, kukuha ako."
Sagot naman ni mommy.

Mom stand up and go to the kitchen.

"TSS, kapal talaga ng mukha."
Dad whispered while focusing on his plate.

"May sinasabi ka FERNANDO Jr.?"
Tita Elle said, while emphasizing daddy's name.

"Hmmpt! *cough* *cough*."
Halos matawa ako at tinayming pa talagang umiinom ako ng tubig?
Buti hindi kumalat sa harapan, kadiri yun.

"Okay ka lang?"
Sabi ni tita.

Tumango lang ako.

"May pa Fernan- Fernan ka pang nalalaman. Fernando Poe Jr.!"
Baling ni tita kay daddy.

"At least, action star!"
Sounds like in a defensive way, na sabi ni daddy.

"Shut up, Fernando."
Tita says while rolling her eyes heavenwards.

"Ako sana ang magiging presidente eh, dinaya lang ako ni Gloria."

SILENCE....

"HMMPT! Bwahahaha!"

"Hahahaha!"

"Oh? Anung pinag-uusapsan niyo?"
Si mom na nakarating na at mukhang nagtataka.

"Ahahaha! I-ito kasing si Fernando, hmmpt! Ahahaha!"

Mas lalo lang akong natawa sa reaksyon ni tita Elle.

*BANG!*

At nasundan pa ng mga magkakasunod na putok ng baril. Ang umalingawngaw sa boung mansyon.

"Mom!"

"Felice!"

"Hon!"

Ang bilis ng mga pangyayari.

Nakabulagta at duguan ang katawan ni Mommy sa sahig na nakapikit at walang malay.

Agad naman siyang nilapitan ni daddy na alam kung natataranta na din. Sabay kaming napatingin ni tita sa may bintana at halos tumigil ang mundo ko. At alam kung maging si tita ay ganun din ang reaksyon.

They are the members of the organization who killed my family.

Yan na yan ang marka ng mga EXODUS...

At hindi ako maaring magkamali..

~~~~

Hit the star! ☆ヽ(^。^)丿 for the vote.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro