- Kochanie ty moje!

Kuba jak gdyby nigdy nic wparował sobie do mojego mieszkania. Zaraz pojawił się w salonie i rozwalił się na kanapie obok mnie.

- To, że mieszkasz za ścianą, nie znaczy, że zwyczaj pukania przestaje istnieć.

- Twój dom jest moim domem, pani mego serca.

Zaśmiałam się na jego słowa.

- Zbyt wiele sobie wyobrażasz Romeo.

Prychnął pod nosem, co mnie jeszcze bardziej rozbawiło.

- Co gdybym chodziła nago?

- Cóż, taki obrót spraw bym mnie usatysfakcjonował.

Uśmiechnął się cwaniacko i poruszył zabawnie brwiami.

- Mniejsza, nie po to tu przyszedłem. Przyszedłem ci zakomunikować, że jutro z samego rana wyjeżdżamy.

- Co?

Momentalnie przeniosłam wzrok z telewizora na Kubę.

- Wyjeżdżamy na ferie. Na dwa tygodnie, więc się spakuj.

- Ale?

- Taki mały prezent.

Rzuciłam mu się na szyję. Nie marzyłam o niczym innym, niż spędzenie dwóch tygodni z Kubą. Chłopak zaśmiał się na mój gest, ale zaraz mocno mnie objął.

- Gdzie jedziemy?

- Nie powiem. Niespodzianka.

- To skąd mam widzieć co zapakować?

- Jedziemy na narty, w góry, będzie zimno. Tyle ci powiem.

Byłam bardzo podekscytowana. Kuba pocałował mnie w policzek i wstał z zamiarem wyjścia.

- Nastaw sobie budzik na 4 rano. Jak się ogarniesz to przyjdź do mnie.

Pokiwałam głową, a chłopaka już nie było. Zerwałam się z kanapy i popędziłam do sypialni się spakować.

*******************************************

Zadzwonił budzik. Było jeszcze ciemno. W końcu 4 rano, a jest zima. Wstałam bardzo szybko, wszystko przez ten entuzjazm. Ogarnęłam się szybko i zamykając drzwi na klucz i targając za sobą walizkę wyszłam z mieszkania. Otworzyłam drzwi do lokum Kuby i zaraz usłyszałam krzyk.

- Ale ty tu syf masz!

- Maryśka?!

Zdziwiłam się bardzo. Zaraz zmaterializował się przy mnie Kuba.

- Czemu nie mówiłaś, przyszedłbym po walizkę.

Nie słuchałam go w tym momencie.

- Marysia z nami jedzie?

- Tak.

Zapiszczałam głośno i rzuciłam się na dziewczynę. Ta mocno mnie do siebie przytuliłam. Teraz wizja tych dwóch tygodni robiła się jeszcze ciekawsza.

- Dobra panienki, dosyć plotek. Idziemy. Kuba przepuścił nas w drzwiach i ciągnąc moją walizkę wyszedł z mieszkania. Zamknął je dokładnie na klucz i wszyscy razem podążyliśmy do samochodu.

- No to gdzie jedziemy?

- Teraz do twoich rodziców zostawić klucze.

- To oni o tym widzieli?

Wolny pokiwał głową z łobuzerskim uśmiechem. Chwilę później byliśmy pod moim rodzinnym domem. Razem z Kubą weszliśmy do środka.

- A on co tutaj o tej porze robi?

Zdziwiłam się na widok Michała. Do tego ubranego Michała. Nagle zaczęłam kojarzyć fakty.

- On też z nami jedzie?

Spojrzałam na Wolnego. Ten tylko pokiwał głową. Rzuciłam się w jego ramiona.

- Kocham cię!

Po chwili przypomniała sobie, że wokół są moi rodzice i oderwałam się od chłopaka. Zostawiliśmy im klucze do naszych mieszkań. Michał poszedł już do samochodu.

- Uważajcie tam na siebie.

- Dobrze mamo, będziemy uważać.

- Kuba pilnuj jej i dzieciaków.

- Jak oka w głowie proszę pana.

Kuba wziął walizkę Michała i wspólnie wyszliśmy z domu. Włożył ją do bagażnika i obszedł samochód.

- Zadzwońcie jak tylko dojedziecie!

Mama krzyknęła stojąc w drzwiach. Pomachała nam na pożegnanie i już po chwili ruszyliśmy. Spojrzałam na nawigację.

- Seefeld?

Zapytałam z bananem na twarzy.

- Yhym.

Pocałowałam uradowana Kubę w policzek. Czułam, że to będą wspaniałe dwa tygodnie, które spędzimy razem ja i ON.

Kuba Wolny...

*******************************************
Hejka kochani! Maraton czas start! Jedziemy na podbój Seefeld. Nie wiem co więcej napisać. Wpadajcie do innych książek i do jestem_nikim_ Miłego tygodnia. ❤️

Komentarz = Motywacja

Do następnego,

Ola