Dzisiaj nadszedł ten dzień. Postanowiłam się przeprowadzić. Słowa, które Kuba wypowiedział przedwczoraj na cmentarzu, dodały mi otuchy. Rodzice już o wszystkim wiedzieli, teraz tylko trzeba poinformować Wolnego. Uśmiechnięta od ucha do ucha, szłam w kierunku mieszkania mojego chłopaka. Zadzwoniłam zadowolona do drzwi. Czekałam dobre pięć minut zanim Kuba otworzył. Stanął przede mną w samych bokserkach i z roztrzepanymi włosami. Obudziłam go.

- Kuba wiesz, która jest godzina? A ty dalej śpisz.

- Kotek jest 8 rano. Przychodzisz do mnie o 8 rano i oczekujesz, że będę cię witał w progu chlebem i solą. Nieważne, chodź tu do mnie.

Rozłożył szeroko ręce czekając na przytulasa. Podeszłam do niego i mocno wtuliłam się w jego klatkę piersiową.

- Mam dla ciebie niespodziankę - powiedziałam ciągle mocno się przytulając.

- Mhm, jaką?

Sięgnęłam do kieszeni po klucze.

- Taką - pomachałam nimi Kubie przed nosem.

- Co to jest?

- Prezent gwiazdkowy od rodziców.

Szybki chyba nie zrozumiał co trzymałam w ręce.

- I jak panie Wolny? Co pan sądzi o swojej nowej sąsiadce?

Na twarzy chłopaka można było zauważyć ogromne zaskoczenie, a po chwili piękny uśmiech.

- Czy to są kluczyki do mieszkania?

Pokiwałam głową.

- W tym bloku?

Znowu pokiwałam głową. Kuba rzucił się na mnie i zaczął kręcić mną wokół własnej osi.

- Które mieszkanie?

Przesunęłam się pokazując chłopakowi wejście do mieszkania naprzeciwko.

- Kocham cię - Wolny delikatnie musnął moje wargi.

- No i generalnie Kubuś potrzebuję twojej pomocy z przeprowadzką. Także wskakuj w jakieś łaszki i jedziemy.

Chłopak z uśmiechem jeszcze raz musnął moje usta i poleciał w podskokach do sypialni. Już po chwili stał przede mną kompletnie ubrany.

- Gdzie jedziemy?

Zapytał zakładając buty i kurtkę.

- Do domu. Spakujemy rzeczy do pudeł i przywieziemy tutaj. Potem grzecznie pomożesz mi się rozpakować.

- A potem?

- A potem grzecznie pójdziesz spać - uśmiechnął się cwaniacko. - Do swojego łóżka.

Uśmiech momentalnie zszedł Kubie z twarzy. Wyszłam z mieszkania, a Kuba zamykając je na klucz podążył za mną.

- No weź. Przecież ja muszę przetestować czy twoje łóżko jest wygodne. Żebyś sobie krzywdy nie zrobiła.

- Jak ładnie będziesz nosił pudła, to może kiedyś ci pozwolę zostać. Może - specjalnie zaakcentowałam.

Szlam dwa schody przed Wolnym, ale doskonale czułam jak się uśmiecha. Po chwili chłopak dogonił mnie i złapał za rękę. Tak doszliśmy do czarnego BMW.

*******************************************

- No to od czego zaczynamy?

- Ja ubrania, a ty opróżniaj szuflady i wkładaj do tego pudełka - wskazałam na jeden z kartonów.

Kuba posłusznie wykonywał moje polecenia. Po chwili wstał i podszedł do mnie. Trzymał coś w ręce.

- Kochanie, czemu nie mówiłaś, że masz prawko?

- A po co ci to było do szczęścia potrzebne?

- Czemu nie jeździsz?

- Bo nie umiem.

- Jak nie umiesz, jak masz prawko?

- No po prostu.

- Tak?

Przyciągnął palcami moją głowę w swoją stronę.

- To ja cię nauczę.

I na tym rozmowa się skończyła, obydwoje dalej pakowaliśmy rzeczy. Nagle zauważyłam, że Kuba trzyma różowy zeszyt w ręce. Szybko do niego doskoczyłem i zaczęłam mu go wyrywać. Prawie mi się to udało, ale Kuba trzymał w ręce jedno zdjęcie. Zdjęcie z wesela Maćka. Ktoś nam je zrobił jak tańczyliśmy. Było takie słodkie.

- Ale słodziaki z nas - powiedział przyciągając mnie do siebie.

*******************************************

- Ostatnie?

- Tak.

Wszystko było już w samochodzie. Aż się zdziwiłam, że wszystkie moje rzeczy się tam zmieściły.

- Kuba miej tam na nią oko.

Oczywiście rodzice musieli nas uroczyście pożegnać.

- Jasne proszę pana, będę składał regularne wizyty.

- Ufamy wam. Tylko żeby mi tam żadnych dzieci przed ślubem nie było.

- Mamo!

Kuba spuścił spłoszony wzrok, a ja spaliłam buraka.

- No jedźcie już - tata przerwał ciszę, za co byłam mu niezwykle wdzięczna.

*******************************************

Kuba zaniósł wszystkie pudła do mojego mieszkania. Zjedliśmy pizzę. Zabrałam się za rozpakowywanie rzeczy, a Wolny poszedł do siebie. Miał iść dzisiaj do trenera, żeby porozmawiać o jego powrocie do treningów. Uwinęłam się z pracą szybciej niż myślałam. Siedziałam wygodnie przed telewizorem i oglądałam randomowy program. Było koło 22, a Kuba nadal się nie odzywał. Dziwiło mnie to. Nagle zadzwonił dzwonek do drzwi. O wilku mowa. Poszłam otworzyć i ujrzałam Kubę w szlafroku. Moja mina to był typowy mindfuck.

- Hej - pocałował mnie krótko w usta i wepchnął się do środka.

Zamknęłam drzwi i ruszyłam za nim. Wolny najpierw wyłączył telewizor, a następnie poszedł do sypialni i zaczął ściągać szlafrok.

- Przepraszam bardzo, co ty robisz?

- Powiedziałem, że przetestuję łóżko - rzucił się na mebel. - Bardzo wygodne. Możesz przyjść.

Rozłożył ręce i słodko się uśmiechnął. Ten uśmiech mnie rozczulił. Położyłam się obok chłopaka. Objął mnie w pasie i przykrył nas kołdrą. Zaczęłam zastanawiać się, czy od teraz w każdej wolnej chwili będzie przy mnie ON?

Kuba Wolny...

*******************************************
Hejka kochani! Ciąg dalszy niespodzianki świątecznej. Mamy zwykły rozdział, cóż tu wiele mówić. Wpadać do innych książek i do jestem_nikim_ Miłego weekendu. ❤️

Komentarz = Motywacja

Buzi,

Ola